Page 137 - พระราชทานเพลิงศพ พลเรือเอก สุภา คชเสนี
P. 137
พระราชทานเพลิงศพ พลเรือเอก สุภา คชเสนี 137
ี
การเรียนสมัยพ่อสอนนักเรียนกับท่ลูกเรียนมันไม่เหมือนกันแล้ว ลูกบางคนช่างพูด ช่างคุยกับ
ี
คุณพ่อก็เลยมีความรู้สึกว่าสนิทกับพ่อมากกว่าใคร แต่ส่งท่พ่อสอนลูกเสมอคือให้ต้งใจเรียน เพราะ
ิ
ั
ี
ิ
พ่อไม่มีสมบัติอะไรมากมายจะให้ลูก การศึกษาจะเป็นส่งท่ติดตัวเราไปตลอดชีวิต จะช่วยให้เรา
้
ี
�
ิ
ู้
ั
้
ิ
ั
สามารถทามาหากนเลยงตวเองไดในอนาคต พ่อสอนให้รจกประหยัด เพราะเงนทองเป็นของหายาก
มีเงินถ้าไม่รู้จักใช้และหามาเพิ่ม ไม่ช้าก็หมด พ่อไม่เคยใช้จ่ายอย่างฟุ่มเฟือยเลย บอกว่าเงินทอง
ิ
ึ
ั
ท่หามาได้ก็เก็บไว้ให้ลูกหลานน่นแหละ ต่อไปจะได้ไม่ลาบาก อีกส่งหน่งท่พ่อปลูกฝังลูกก็คือ
�
ี
ี
ื
ี
�
ึ
การทาความดีและความซ่อสัตย์สุจริตซ่งพ่อยึดถือมาตลอดชีวิต และเราก็โชคดีท่ลูกเราทุกคนก็เป็น
เหมือนพ่อคือไม่เคยคดโกง หรือเอาเปรียบใคร พ่อพูดเสมอว่าพ่อไม่เคยเอาเปรียบใคร และ
ก็ไม่ชอบให้ใครมาเอาเปรียบด้วย ดิฉันยังพูดกับลูก ๆ เสมอว่าอย่าเสียใจเลยนะว่าเราไม่มีอะไร
หลาย ๆ อย่างเหมือนคนอื่น อยากได้อะไรก็ไม่ค่อยได้ง่าย ๆ แต่อย่างน้อยเราก็สามารถแหงนหน้า
มองคนได้อย่างเต็มตา เพราะพ่อเราไม่เคยโกงหรือเอาเปรียบใคร เวลารับประทานอาหารเย็นท่บ้าน
ี
ั
ั
ี
เราจะน่งทานด้วยกันท้งตา ยาย ลูก หลาน และคุณสุภามักจะใช้เวลาในช่วงน้ในการส่งสอน อบรม
ั
ลูก หลานในหลาย ๆ เรื่อง ดิฉันเองก็ได้นั่งฟังค�าสอนไปด้วย
ิ
้
ั
้
ึ
ี
ั
แต่ทดิฉนรู้สึกซาบซงทสดกคอเมอได้ฟังเพลงท่คุณสุภาร้องตงแต่ต้นจนจบ คดเอาเองว่า
่
ี
่
ื
ี
ื
่
ุ
็
คงร้องให้ดิฉันเพราะเธอร้องในงานครบรอบแต่งงาน ๕๐ ปีของเรา เพลงน้นคือเพลงคาม่นสัญญา
ั
ั
�
ฟังแล้วดิฉันอยากจะร้องไห้ เพราะปกติคุณสุภาร้องเพลงไม่เคยจบ และไม่เคยร้องเพลงให้ใครฟัง
