Page 1 - ดำแล้วไม่โผล่

ดำ�แล้วไม่โผล่

พลเรือตรี กรีฑ� พรรธนะแพทย์

ำ
ู
หะเบสสมอ เดินหน้�เต็มตัว พ.ศ.๒๔๙๑ ตอนน้นอายุ ๑๕ ปี เห็นเรือดาน้าจอดอย่แถว ๆ
ั
ำ
“เรือดำ�น�ไทย ดำ�แล้วไม่โผล่” หนากองเรือรบ ซงปจจุบนเป็นกรมกิจการพลเรอนทหารเรือ
ำ
้
ั
ั
ื
้
ึ
่
้
ำ
“อ่�วไทยน�ตื้น ใช้เรือดำ�น�ไม่ได้” ได้แต่เห็น ไม่เคยลง ต่อมาเป็นเรือเอก (๕ ธันวาคม
้
ำ
้
“มีเรือดำ�น� จะไปรบกับใคร” พ.ศ.๒๕๐๑ – ๓๑ ธันวาคม พ.ศ.๒๕๐๓) เป็นต้นกล
ำ
ำ
ฯลฯ เรอหลวงพาลี เรือปราบเรือดานำ้า (เรือ P.C.) ออกฝึก
ื
ข้อความเหล่าน้ ล้วนแล้วแต่ “น�คิด” จึงทาให้ผมต้อง ปราบเรือดาน้าหลายคร้ง เรือดาน้าท่มาเป็นเป้าให้เราฝึก
ี
ำ
่
ำ
ั
ี
ำ
ำ
ำ
ำ
้
ำ
“ขอคุยเรื่องเรือดำ�นำ�ด้วยคน” ปราบเรือดำาน้า เป็นเรือดำาน้าอเมริกัน ที่ต้องใช้เรือดำาน้า ำ
้
ำ
ำ
ำ
ำ
ื
่
้
ู
้
่
กอนอนผมตอง ขอเลาพนฐานความรเรองเรอดานา อเมริกัน ก็เพราะว่าเราไม่มีเรือดาน้าของเราเอง ฝึกกัน
ื
้
่
ื
ื
่
ของผมเสียก่อน แล้วฝึกกันอีกอยู่ในอ่าวไทย ที่บางคนบอกว่าในอ่าวไทย
ั
ู
ำ
ื
ำ
ื
ี
ำ
ผมไม่มีความร้เร่องเรือดาน้า แต่ผมมีความภูมิใจท ี ่ น้าต้นน่แหละ ฝึกจนฝร่ง (ทหารเรืออเมริกัน) ชมว่า
ำ
ี
ราชนาวีไทยเคยมีเรือดำาน้า ๔ ลำา ผมเห็นเรือดำาน้าของ “ฝีมือก�รปร�บเรือดำ�น�ของเร� เย่ยม!” ตลอดการฝึก
ำ
ำ
้
ำ
ั
ำ
ำ
ื
ี
ั
ไทยต้งแต่เป็นนักเรียนเตรียมนายเรือช้นปีท่ ๑ เม่อปี ปราบเรือดานำ้ากับเรือดานำ้าอเมริกัน ไม่เคยเห็นเรือดานำ้า
นาวิกศาสตร์ ปีที่ ๙๘ เล่มที่ ๙ กันยายน ๒๕๕๘ 47