Page 19 - ดำแล้วไม่โผล่
P. 19
ั
ื
ั
ำ
่
้
้
ี
้
ั
็
ื
“หนงสอนขอใหเปนหนงสอลบ เพราะไดกลาว ช่วยรบ เพื่อไม่ให้ข้าศึกเข้าแม่น้าจงได้”
่
้
ี
่
ถึงรายงานของกรรมการแลท่ปฤกษากระทรวงทหารเรือ “นายทหารเราไมใครไดออกทะเล เพราะฉนนโดย
้
ั
หลายแห่ง” มากกลัวน้าเค็ม แลไม่ชอบอย่เรือ เพราะการอย่เรือใน
ู
ำ
ู
“การเรือ ส น ถ้าจะทาแล้วเห็นควรจะทาอย่าง เมืองร้อนไม่สบายจริง ๆ เราไม่ใคร่รู้จักรักษาของให้ดีพอ
ำ
ี
ำ
้
ิ
่
แข็งแรงให้ใช้ได้จริง ๆ ถ้าไม่ทำาก็อย่าทำาเลย แต่อย่างไร เพราะสงของเป็นของหลวง เรือ ส ตองการรักษามาก
้
ก็ดีหนังสือฉบับนี้ ได้แต่งขึ้นด้วยความตั้งใจจะให้เราเห็น เพราะฉนั้นสิ่งนี้ก็ต้องเรียน”
ี
การเรือ “ส” เพื่อจะได้วินิจฉัยความเป็นประโยชน์สำาหรับ “แต่อย่างไรก็ด ถ้าจะมีเรือ ส แล้ว จะต้องฝึกหัด
ป้องกันบ้านเมืองเราให้เป็นอิศระทั้งภายนอกและ ภายใน” คนให้พอที่เราจะเชื่อได้ว่า ในเวลากระทำาสงครามเราจะ
ั
ิ
ี
ำ
ู
ั
ิ
ำ
ำ
“เรือประเภท ส น้นจะใช้เป็นคาย่อสาหรับเรือใต้น้า ไม่ร้สึกเสียดายว่า ไม่ได้หัดส่งน้นส่งน้เอาไว้พอ ถ้าเห็น
ำ
หรือ เรือดำาน้า (Submarine หรือ Submersible boat)” ว่าจะไม่มีเงินพอที่จะบำารุงเรือ ส ได้หลายลำา ก็ควรให้มี
ี
็
้
็
ึ
้
ื
ั
ำ
ุ
“อาวธสาคญของเรอ ส นเปนความตกใจของขาศกเปน แต่น้อยลำา แลถ้าถึงกระนั้นก็ยังบำารุงไม่ได้แล้วอย่ามีเสีย
แน่ถ้าถูกเข้าโจมตี” เลยดีกว่า”
ำ
“ถามว่าเรือ ส จะมีในเมืองไทยได้หรือไม่แล้ว “น่านน้าที่ข้าศึกจะต้องกลัว เรือ ส นั้น จะต้องให้
ต้องขอตอบว่าได้เป็นแน่” กว้างลงไปตลอดจนถึงเขตร์แดนฝ่ายใต้ของเรา ถ้าข้าศึก
ี
่
“แต่เราต้องตรองดก่อนว่า ประโยชน์ทจะได้จากการ จะเข้ามาในน่านน้าสยามแล้ว จะต้องคิดถึงการป้องกัน
ำ
ู
การมีเรือ ส นั้น จะคุ้มกับค่า เงิน แลชีวิตร์ แลความลำาบาก อันตรายเรือ ส เสมอ”
้
ื
ิ
ื
้
ื
ของ เราหรอไม หรอถาเอาเงนนไปซอเรอชนดอน หรอไมซอ “ถ้ารัฐบาลแลราษฎรไว้ใจทหารเรือ แลให้ทหารเรือ
่
ื
่
ื
้
ี
้
ื
่
ื
ิ
่
เรือเลย เอาไปทำาสิ่งอื่นเสียจะมีประโยชน์กว่า” เป็นทหารเรือจริงแล้ว เราเชอแนวาทางนำาใจคนแลว
้
่
ื
้
่
้
“ถ้าเรามีเรือ ส แล้ว ข้าศึกจะต้องคิดถึงเรือ ส ของเรา คงจะป้องกันความเป็นอิศระของชาติไทยให้จงได แต่เม่อ
ื
ี
ู
ำ
ด้วย ในเวลาที่เขาจะจัดกองทัพเขามาตีกรุงสยาม สงคราม จะทาการน้ให้สาเร็จได้แล้ว เราจะต้องมีหวังท่จะต่อส้ท ่ ี
ำ
ี
ั
คราวน้ได้แสดงให้เห็นความสาคัญของเรือ ส เพราะฉน้น ทะเลด้วยจึงจะพอ”
ำ
ี
ี
ุ
ื
เพ่อจะหนีอันตรายเร่องเรือ ส ข้าศึกคงจะไม่ส่งเรือใหญ ่ “ในท่สดท่น จะขอกลาวอีกทหนง ว่าเราควรจะ
ี
ึ
ี
้
่
่
ื
ี
ื
ี
่
เข้ามาเพ่อให้เป็นเป้าแก่เรือ ส ได้ แลคงจะไม่ส่งเรือท่แล่น วินิจฉัยเสียให้เด็ดขาดว่าควรจะมีเรือ ส. หรือไม เพราะถ้า
ี
ช้ามาเป็นแน เพราะเรือช้าจะเป็นอันตรายได้ง่ายกว่าเรือเร็ว จะมีแล้วเข้าใจว่า กองเรือท่จะเป็นส่วนสาคัญ ของ
่
ำ
ตามเหตุสองข้อนี้ ข้าศึกคงจะส่งเรือเล็กและเร็ว เพราะฉนั้น กองทัพเรือไทยอย่างหนึ่ง เพราะฉนั้นถ้าจะมีแล้วควรจะ
ึ
จะต้องส่งหลายลา ทาให้การจับจ่ายใช้สรอยแพงเงินข้น มีให้ใช้ได้จริง ๆ ไม่ใช้มีสาหรับประดับพระเกียรติยศ หรือ
ำ
ำ
ำ
“ความม่งหมายของเรือ ส ในเวลาสงครามน้น เห็นว่าควรจะมีไว้บ้างอย่ามีเสียเลยดีกว่า ไม่เสียเงิน”
ั
ุ
ี
จะรักษาทะเลใหญ่ไว้นานท่สุดเท่าท่จะนานได แลถ้าเห็น “แต่ถึงอย่างไรควรจะมีหรือไม่นั้น เราไม่ควรจะคิดเดา
ี
้
ู
ื
ู
เรือข้าศึกแล้ว จะเข้าโจมตีโดยไม่คิดเสียดายลูกตอรปิโด เอาเอง ควรส่งคนออกไปเรียนร้ให้ร้จริง เราจะเช่อได้ว่าเรา
ี
ำ
ี
หรือลาเรือเอง เพราะแม้ถึงเรือจะเสีย แต่ถ้าข้าศึกเสีย ประพฤติถูกในการท่มีหรือไม และการท่มีคนมีความร ู ้
่
ั
ี
้
ี
ำ
เรือด้วย ก็พอค้มกัน ความตกใจของข้าศึกน้นสาคัญมาก ในเร่องน ถึงเราจะไม่เป็นด้วยว่าควรจะม เรือ ส. หรือ
ื
ุ
ู
ื
ั
ถ้าทาอย่างน้นได้แล้ว ข้าศึกจะระวังตัวอย่เสมอ เม่อเรา ไม่มีกาลังท่จะมีได ก็จะได้ไม่เห็นเป็นของแปลกปลาด
ำ
ำ
ี
้
้
ี
้
รักษาทะเลไม่ได้แล้ว เราจึงจะถอยเข้ามาป้องกันปากน้า อะไรสมมติถ้าข้อศึกของเราจะใช้เรืออย่างน เราจะไดร ู ้
ำ
แต่ถ้าลงถึงก้าวน้แล้วก็นับว่าเรือ ส เสียทีคร่งหน่งแล้ว ทางหนีทีไล่ได้ คงไม่เสียทีโดยความเขลา”
ึ
ึ
ี
ถ้าเรือ ส ยังเหลืออยู่แม้แต่ลำาเดียวก็จะต้องพยายามเข้า
40 นาวิกศาสตร์ ปีที่ ๙๘ เล่มที่ ๑๐ ตุลาคม ๒๕๕๘
