Page 92 - Antologi Cerpen Jalan Pulang
P. 92
Jalan Pulang
“Baiklah, Encik Salim, Encik Zamri. Saya pergi
dulu.”
“Ok!” Salim mengangguk-anggukkan kepala.
Salim pantas duduk di atas kerusi dan memandang
tepat wajah rakan kongsinya itu.
“Macam mana?” Zamri mengangkat kepala.
“Entahlah, Ri …. Aku takut …,” rengusnya.
“Hei, kenapa dengan kau ni, hah? Dulu kau tak
macam ni. Kau jugak yang cakap. Dalam business apa pun
sanggup. Asalkan untung berlipat ganda. Come man. What’s
wrong with you?” Zamri pantas memotong sambil tertawa
kecil.
“Malam tadi aku bermimpi dengan seorang lelaki
tua. Dia kata selama ini kita menjalankan pekerjaan dengan
cara yang salah,” jelas Salim.
Zamri sebaliknya ketawa terbahak-bahak apabila
mendengar kata-kata yang keluar daripada mulut rakan
kongsinya itu.
“Ri, aku serius. Bukan main-main. Apa yang dia
cakap tu betul.” Nada suara Salim tenggelam bersama deruan
alat penghawa dingin yang mengepung seluruh ruang bilik
yang dicat dengan warna merah jambu itu.
“Ok! Ok!” Zamri menjawab sebaik-baik sahaja
ketawanya reda.
“Kau percaya pada mimpi?” katanya lagi sambil
melemparkan pandangan yang dalam ke arah Salim.
“Entahlah. Kau pulak macam mana?”
“Kalau aku senang aje, Lim. Mimpi adalah mainan
tidur. Tulah kau. Suka sangat fikir yang bukan-bukan. Hah,
tengok. Apa dah jadi? Sudah lupakan perkara tu. Projek tu
91
Teks Jalan Pulang.indd 91 05/05/2020 14:40:06

