Page 95 - หนังสือประวัติศาสตร์ชาติไทย ม.ปลาย
P. 95

85



                  เรื่องที่ 2 มรดกไทยสมัยรัตนโกสินทร
                                                                                                         ั
                                                                     
                                ศิลปกรรมสมยรัตนโกสินทรตอนตน เปนการสืบทอดและสรางเลียนแบบสมย
                                            ั
                                                                        ั
                                                    
                  กรุงศรีอยุธยาทั้งประติมากรรม สถาปตยกรรม จิตรกรรม หตถศิลป การฟนฟูงานศิลปะประเภท
                                                                               
                  ตาง ๆ โดยเฉพาะในสมยรัชกาลท 2 ถึงรัชกาลท 3 มการนําศิลปะจีนเขามาผสมผสานในงาน
                                                  ี่
                                        ั
                                                                    ี
                                                                ี่
                  ศิลปกรรม ตั้งแตสมัยรัชกาลที่ 4 เปนตนมา วัฒนธรรมตะวันตกก็ไดเขามามีอิทธิพลตอลักษณะของ
                                        ั
                                                                    
                  การสรางสรรคผลงานทศนศิลปของไทยดวย สงผลใหงานศิลปะแบบดั้งเดิมเสื่อมความนิยมลง
                  แตในปจจุบันไดรับการรื้อฟนใหมในรูปของงานศิลปาชีพ ศิลปะประจําชาติ ตลอดจนงานภูมิปญญา
                                                                                                      
                  ทองถิ่นตาง ๆ
                                1. ดานสถาปตยกรรม
                                   สถาปตยกรรมทางศาสนา ไดแก
                                   1.1 วัด
                                   ในยุครัตนโกสินทรตอนตนมีรูปแบบการดําเนินรอยตามแบบสถาปตยกรรมสมย
                                                                                                         ั
                  กรุงศรีอยุธยา เชน การสรางโบสถวิหารใหมีฐานโคง การสรางหอไตรหรือหอพระไตรปฎกกลางน้ํา
                                                                                               
                  เปนตน ตอมาเมื่อมีการทามาคาขายกบตางชาติมากขึ้น จึงไดรับอทธิพล ที่เหนไดชัด คือ ในสมย
                                                    ั
                                                                              ิ
                                                                                                         ั
                                                                                        ็
                                        ํ
                  รัชกาลที่ 3 ที่ไดรับอิทธิพลจากจีน
                                                      ี่
                                   การเปลี่ยนแปลงวัดทเห็นไดชัด เชน การนําชอฟา ใบระกา หางหงส ออกจาก
                                                               ู
                  หลังคาโบสถ วหาร แลวเปลี่ยนมาเปนกออฐถือปนโดยการใชลวดลายดินเผาเคลือบประดับหนา
                                                         ิ
                                                   
                               ิ
                  แทนการใชไมสลักแบบเดิม นิยมใชเสาเปนสี่เหลี่ยมทึบ ไมมีเสาบัว
                                                                              ั
                                      ี่
                                   ั
                                                                                             ั
                                                         
                                   วดทมการผสมผสานสถาปตยกรรมตะวันตก เชน วดนิเวศธรรมประวติราชวรวิหาร
                                        ี
                  ในจังหวัดพระนครศรีอยุธยา ทเปนศิลปะแบบกอธิค
                                             ี่
                                   1.2 วัง












                                                     ั่
                                                            
                             ั่
                  ภาพ : พระที่นงจักรีมหาปราสาทและพระที่นงอาภรณภิโมกขปราสาท เปนสถาปตยกรรมในรัตนโกสินทรตอนตน
   90   91   92   93   94   95   96   97   98   99   100