Page 54 - หนังสือประวัติศาสตร์ชาติไทย ประถม
P. 54

45





                  เรื่องที่ 1  มรดกทางวัฒนธรรมสมัยสุโขทัย

                                                                     ้
                                                                 ี่
                                                              ั
                                มรดกทางวัฒนธรรมสมัยสุโขทยทสะทอนถึงวิถีชีวิต และความเป็นอยู่ สภาพ
                  บ้านเมืองในสมัยสุโขทัย ในเรื่องขนบธรรมเนียมประเพณ ภาษาและวรรณกรรม ศิลปหัตถกรรม
                                                                      ี
                  ศาสนา ความเชื่อและพิธีกรรม การละเล่นพื้นบ้าน นาฎศิลป์และดนตรี โบราณวัตถุ โบราณสถาน
                  เป็นต้น มรดกทางวัฒนธรรมสมัยสุโขทัยที่น่าสนใจ มีดังนี้


                                1.1 ประเพณีลอยกระทง เผาเทียน เล่นไฟ

                                          ั
                                สมัยสุโขทยได้รับอิทธิพลทางวัฒนธรรมจากอารยธรรมขอม มีการพบภาพ
                                                                ี่
                  จ าหลักทปราสาทบายน ในสมัยพระเจ้าชัยวรมันท 7 มีรูปบุคคลก าลังลอยวัสดุในน้ า ซึ่งน่าจะมี
                          ี่
                                                              ี
                                                                           ั
                  ความเชื่อมโยงกับความเชื่อเรื่องการลอยประทปในสมัยสุโขทย นอกจากนี้ ยังพบชามสังคโลก
                  สมัยสุโขทัย ที่มีรูปกระทง เป็นลายบนชามสังคโลกอีกด้วย

                                                                                    ี
                                          ั
                                สมัยสุโขทย ไม่ได้เรียกว่า ลอยกระทง แต่ใช้ค าว่า เผาเทยน เล่นไฟ เป็นถ้อยค า
                                                    ี่
                                            ี่
                  ทปรากฎในศิลาจารึก หลักท 1 ด้านท 2 กล่าวถึง ประเพณีและพิธีกรรมในสมัยพ่อขุนรามค าแหง
                    ี่
                                                                                              ั
                  มหาราช ประชาชนมีการท าพิธีกรานกฐินตามวัดต่าง ๆ แล้วพากันมายัง เมืองสุโขทย ทางประตู
                                                                                                       ี
                                   ี่
                  เมืองทง 4 ด้าน ทกลางเมืองสุโขทยมีพระพุทธรูปองค์ใหญ่ ผู้คนต่างมากราบไหว้ และเผาเทยน
                                                  ั
                        ั้
                                                       ี
                  เล่นไฟ ซึ่งเผาเทยน หมายถึง การจุดเทยนบูชาสิ่งศักดิ์สิทธิ์ เช่นเดียวกับการจุดธูป ส่วนเล่นไฟ
                                 ี
                  หมายถึง การจุดดอกไม้ไฟ
                                                                    ี
                                จากศิลาจารึก หลักท 1 ค าว่า เผาเทยน เล่นไฟ คงหมายถึง ประเพณี และ
                                                     ี่
                  พิธีกรรมในงานเฉลิมฉลองไหว้พระในศาสนสถานส าคัญทอยู่กลางเมืองสุโขทย เชื่อมโยงกับ
                                                                                            ั
                                                                         ี่
                  ประเพณีกรานกฐิน ที่มีวันขึ้น 15 ค่ า เดือน 12 เป็นวันสุดท้าย ตามพุทธบัญญัติ

                                1.2 พนมเบี้ย พนมหมาก พนมดอกไม้

                                                                              ี่
                                พนมเบี้ย พนมหมาก และพนมดอกไม้ เป็นค าทปรากฎในศิลาจารึก หลักท 1
                                                                                                       ี่
                  ด้านที่ 2 บรรทัดที่ 13 – 17 จารึกไว้ดังนี้

                                “เมื่อออกพรรษา กรานกฐิน เดือนณึ่งจึ่งแล้ว เมื่อกรานกฐิน มีพนมเบี้ย มีพนม

                  หมาก มีพนมดอกไม้ มีหมอนนั่งหมอนโนน บรพารกฐินโอยทาน แล่ปีแล้ญิบล้าน ไปสูดญัติกฐิน
                                                             ิ
                  ถึงอรัญญิกพู้น”

                                จากข้อความในศิลาจารึก แสดงให้ทราบว่า พนมเบี้ย พนมหมาก และพนม

                  ดอกไม้ เป็นเครื่องไทยธรรมส าหรับถวายพระสงฆ์ในพิธีกรานกฐิน หรือพิธีถวายผ้ากฐิน

                  ตามประเพณีในพุทธศาสนา ภายหลังเทศกาลออกพรรษาแล้ว
   49   50   51   52   53   54   55   56   57   58   59