Page 55 - 25. art 11003
P. 55

45





               องคประกอบของดนตรีสากล

                                                                                      
                                                                          
                                                                                            ิ้
                      ดนตรีไมวาจะเปนของชาติใด ภาษาใด ลวนมีพื้นฐานมาจากสวนตางๆ เหลานี้ทงสน ความแตกตางใน
                                                                                          ั้
                                    
                                                                                              
                                                                                   ั
                                                                                                             
                                                                                                   ี่
                       ี
               รายละเอยดของแตละสวน ของแตละวัฒนธรรม โดยวัฒนธรรมของแตละสงคมจะเปนปจจัยทกําหนดให
                                                                                           
               ตรงตามรสนิยมของแตละวัฒนธรรม จนเปนผลใหสามารถแยกแยะดนตรีของชาติหนึ่งแตกตางจากดนตรีของ
                                                          
               อีกชาติหนึ่งได
               องคประกอบของดนตรีสากล ประกอบดวย
                      1. เสียง (Tone)
                                                     ู
                                                                                   ิ
                             ู
                                                                                                 ื่
                                                  
                                                                                                       
                                                         ี
                                                                                          ิ
                                                                                                         ั
                                                       
                      คีตกวีผสรางสรรคดนตรี  เปนผใชเสยงในการสรางสรรคและผลตงานศลปะเพอรับใชสงคม
               ผูสรางสรรคดนตรีสามารถสรางเสียงทหลากหลายโดยอาศัยวิธีการผลิตเสียงเปนปจจัยกําหนด เชน การดีด การสี
                                                ี่
                                ี่
               การตี การเปาเสียงทเกิดจากการสั่นสะเทือนของอากาศที่เปนไปอยางสม่ําเสมอ สวนเสียงอึกทึกหรือเสียงรบกวน
                                       ื
                                                           ่ํ
                                                                  ั
                                                     ี่
                                                        
                                                                                                            ั
                                                                                          ี
               (Noise) เกิดจากการสั่นสะเทอนของอากาศทไมสมาเสมอ ลกษณะความแตกตางของเสยงขึ้นอยูกับคุณสมบติ
               สําคัญ 4 ประการ คือ ระดับเสียง ความยาวของเสียง ความเขมของเสียง และคุณภาพของเสียง
                                                                                 ี
                                                                                     ึ่
                              1.1 ระดับเสียง (Pitch) หมายถึง ระดับของความสูง-ต่ําของเสยง ซงเกิดจากการจํานวนความถ ี่
                                                                                         
                                                         ี่
                                                                                                            ู
               ของการสนสะเทอน กลาวคือ ถาเสยงทมความถสง  ลกษณะการสนสะเทอนเร็ว จะสงผลใหมระดับเสยงสง
                                                                         ั่
                                                              ั
                                                          ู
                                                                               ื
                                                                                                        ี
                                              ี
                                                                                                 ี
                                                 ี่
                                                                                                
                              ื
                                           
                        ั่
                                                   ี
                                    
               แตถาหากเสียงมีความถี่ต่ํา ลักษณะการสั่นสะเทือนชาจะสงผลใหมีระดับเสียงต่ํา
                              1.2 ความสั้น-ยาวของเสียง (Duration) หมายถึง คุณสมบัติที่เกี่ยวกับความยาว-สั้นของเสียง ซึ่ง
                                                                                                           ี
               เปนคุณสมบัติที่สําคัญอยางยิ่งของการกําหนดลีลา จังหวะ ในดนตรีตะวันตก การกําหนดความสั้น-ยาวของเสยง
                                                                                               ํ
                                                                                        
               สามารถแสดงใหเห็นไดจากลักษณะของตัวโนต เชน โนตตัวกลม ตัวขาว และตัวดํา เปนตน สาหรับดนตรีของ
                               ิ
                                    
                                                                                                   ั้
               ไทยนั้น  แตเดิมมไดใชระบบการบนทกโนตเปนหลก แตอยางไรก็ตาม  การสรางความยาว-สนของเสยง
                                                                                                           ี
                                                              ั
                                                         
                                               ั
                                                  ึ
                                                                                            ั
                                                     
                    ั
                                ี
               อาจสงเกตไดจากลลาการกรอระนาดเอก ฆองวง  ในกรณีของซออาจแสดงออกมาในลกษณะของการลาก
               คันชักยาวๆ
                                                                         ี
                              1.3 ความเขมของเสียง (Intensity) ความเขมของเสยงเกี่ยวของกับน้ําหนักของความหนักเบา
               ของเสียง ความเขมของเสียงจะเปนคุณสมบัติที่กอประโยชนในการเกื้อหนุนเสียงใหมีลีลาจังหวะที่สมบูรณ
                              1.4 คุณภาพของเสียง (Quality) เกิดจากคุณภาพของแหลงกําเนิดเสียงที่แตกตางกัน ปจจัยททา
                                                                                                            ํ
                                                                                                      
                                                                                                           ี่
                                                                                                      
               ใหคุณภาพของเสียงเกิดความแตกตางกันนั้น เกิดจากหลายสาเหตุ เชน วิธีการผลิตเสียง รูปทรงของแหลงกําเนิด
               เสียง และวัสดุที่ใชทําแหลงกําเนิดเสยง ปจจัยเหลานี้กอใหเกิดลกษณะคุณภาพของเสยง ซงเปนหลกสาคัญให 
                                                                                                      ํ
                                                         
                                                                                            ึ่
                                                  
                                                                                        ี
                                                                     ั
                                                                 
                                                                                               
                                                                                                    ั
                                              ี
               ผูฟงสามารถแยกแยะสีสันของเสียง (Tone Color) ระหวางเครื่องดนตรีเครื่องหนึ่งกับเครื่องหนึ่งไดอยางชัดเจน
   50   51   52   53   54   55   56   57   58   59   60