Page 57 - 25. art 11003

47

ี่
ี
ํ
ื้
ั
ิ
4.3 Homophonic Texture เปนลกษณะพนผวของเสยง ทประสานดวยแนวทานองแนวเดียว
โดยมี กลุมเสียง (Chords) ทําหนาที่สนับสนุนในคีตนิพนธประเภทนี้ แนวทํานองมักจะเคลื่อนที่ในระดับเสียงสูง
ํ
ี
ี่
ึ

ที่สุดในบรรดากลุมเสียงดวยกัน ในบางโอกาสแนวทานองอาจจะเคลอนทในระดับเสยงต่ําไดเชนกัน ถงแมวา

ื่
ี
ุ
ี
ํ
คีตนิพนธประเภทนี้จะมีแนวทํานองทเดนเพยงทานองเดียวก็ตาม แตกลมเสยง (Chords) ททาหนาทสนับสนุน
ี่
ี่
ํ
ี่
นั้น มีความสําคัญที่ไมนอยไปกวาแนวทํานอง การเคลื่อนที่ของแนวทํานองจะเคลอนไปในแนวนอน ในขณะท ี่
ื่
กลุมเสียงสนับสนุนจะเคลื่อนไปในแนวตั้ง

ี
ํ
ํ
ี่
4.4 Heterophonic Texture เปนรูปแบบของแนวเสยงทมทานองหลายทานอง แตละแนว
ี
ั
ึ
มีความสําคัญเทากันทุกแนว คําวา Heteros เปนภาษากรีก หมายถงแตกตางหลากหลาย ลกษณะการผสมผสาน
ของแนวทํานองในลักษณะนี้ เปนรูปแบบการประสานเสียง
5. สีสันของเสียง (Tone Color)
ี

“สีสันของเสียง” หมายถึง คุณลกษณะของเสียงที่กําเนิดจากแหลงเสยงทแตกตางกัน แหลงกําเนิดเสยง
ั
ี

ี่
ดังกลาว เปนไดทั้งที่เปนเสียงรองของมนุษยและเครื่องดนตรีชนิดตางๆ ความแตกตางของเสียงรองมนุษย ไมวา


ื้
ี
จะเปนระหวางเพศชายกับเพศหญิง หรือระหวางเพศเดียวกัน ซงลวนแลวแตมพนฐานของการแตกตาง


ึ่
ทางดานสรีระ เชน หลอดเสียงและกลองเสียง เปนตน
ี่
ั
ี

ในสวนทเกี่ยวของกับเครื่องดนตรีนั้น ความหลากหลายดานสสนของเสยง ประกอบดวยปจจัยท ี่

ี


ั้
แตกตางกันหลายประการ เชน วิธีการบรรเลง วัสดุทใชทาเครื่องดนตรี รวมทงรูปทรง และขนาด ปจจัยเหลานี้
ํ
ี่

ลวนสงผลโดยตรงตอสีสันของเสียงเครื่องดนตรี ทําใหเกิดคุณลักษณะของเสียงที่แตกตางกันออกไป


5.1 วธีการบรรเลง โดยวิธดีด ส ตี และเปา วิธการผลตเสยงดังกลาวลวนเปนปจจัยใหเครื่อง
ี




ี
ี
ี
ิ
ิ
ดนตรีมีคุณลักษณะของเสียงที่ตางกัน
5.2 วัสดุที่ใชทําเครื่องดนตร วัสดุทใชทําเครื่องดนตรีของแตละวัฒนธรรมจะใชวัสดุทแตกตาง

ี่
ี่
ี
กันไปตามสภาพแวดลอมของสังคมและยุคสมัย นับเปนปจจัยที่สําคัญประการหนึ่ง ที่สงผลใหเกิดความแตกตาง
ในดานสีสันของเสียง
5.3 ขนาดและรูปทรง เครื่องดนตรีทมรูปทรงและขนาดทแตกตางกัน จะเปนปจจัยทสงผลให 
ี่
ี่

ี่
ี


เกิดความแตกตางกันในดานของเสียงในลักษณะที่มีความสัมพันธกัน
6. คีตลักษณ (Forms)

คีตลักษณหรือรูปแบบของเพลง เปรียบเสมือนกรอบทไดหลอมรวมเอาจังหวะ ทํานอง พื้นผิว และสีสัน
ี่

ของเสียงใหเคลื่อนที่ไปในทิศทางเดียวกัน เพลงที่มีขนาดสั้น-ยาว วนกลับไปมา ลวนเปนสาระสําคัญของ
คีตลักษณทั้งสิ้น
ดนตรีมีธรรมชาติที่แตกตางไปจากศิลปะแขนงอื่น ๆ ซึ่งพอจะสรุปไดดังนี้
ู
ํ

1. ดนตรีเปนสื่อทางอารมณที่สัมผัสไดดวยห กลาวคือ หนับเปนอวัยวะสาคัญททาใหคนเราสามารถ
ี่

ู
ํ

สัมผัสกับดนตรีได ผูที่หูหนวกยอมไมสามารถทราบไดวาเสียงดนตรีนั้นเปนอยางไร