Page 106 - สอนสนุก สร้างสุข สไตล์สาธิตปทุมวัน เล่ม 4
P. 106
âçàÃÕ¹ÊÒ¸ÔµÁËÒÇÔ·ÂÒÅÑÂÈÃÕ¹¤ÃÔ¹·ÃÇÔâò »·ØÁÇѹ
สรุปว่า ฅน...เป็นครู นั้นต้องรักที่จะเป็นครู รักในอาชีพครู
รักนักเรียนเหมือนลูกตนเอง ยึดมั่นในหลักธรรมความเป็นครู เช่น
พรหมวิหาร 4 คือ เมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา ไม่มีอคติ 4 คือ ลำเอียง
เพราะรัก ลำเอียงเพราะชัง ลำเอียงเพราะกลัว ลำเอียงเพราะหลง
ต้องเป็นแบบอย่าง เป็นต้นแบบหรือพ่อพิมพ์แม่พิมพ์ที่ดีที่สุดแก่นักเรียน
เพราะไม่ว่านักเรียนจะทำผิดหรือถูก โง่หรือฉลาด เก่งไม่เก่ง ผลจะสะท้อน
กลับมาที่ครูเสมอ อย่าเป็นครูเพียงเพราะมีวุฒิการศึกษาสูง อย่าเป็นครู
เพียงเพราะความอยากเป็น อย่าเป็นครูเพียงเพราะมีความเชี่ยวชาญ
ในศาตร์นั้น ๆ แต่จงเป็นครูด้วยจิตวิญญาณที่ปรารถนาจะยกระดับสติปัญญา
ความรู้ความสามารถ ความประพฤติ กิริยามารยาทและคุณธรรมจริยธรรม
ของนักเรียนให้สูงขึ้นกว่าที่เขาเป็นอยู่
