Page 39 - เล่ม 8 ชุมชนท่องเที่ยววัฒนธรรมลาวครั่ง วัดหนองกระดูกเนื้อ
P. 39

(2) ประเพณีแห่ธงสงกรานต์ เป็นประเพณีที่เกี่ยวกับพุทธศาสนาใน  ประกอบด้วยผ้าไตรสาหรับพระภิกษุนุ่งห่ม บาตร และตาลปัตร โดยเฉพาะ
                              �
                                                                   ิ
                    ี
                                                           ิ
                                                             �
 ช่วงเทศกาลสงกรานต์ของทุกปี ในตอนเช้าจะมีการทาบุญตักบาตร ตอนบ่าย  ธนบัตรท่ใช้ไม้คีบแล้วเสียบไว้กับต้นกล้วยน้นถือว่าเป็นส่งจาเป็น ส่งเหล่าน ี ้
 �
                                                ั
 สรงนาพระพุทธรูป มีการบังสุกุลอุทิศส่วนกุศลให้กับญาติผู้ล่วงลับ และมีการ  เรียกว่า “หางธง” โดยจะมีขบวนแห่ธงมายังวัดหลายคณะตามกาลังศรัทธา
                                                                 �
 ้
 �
 ่
 ื
 ้
 ี
              ึ
 �
 ้
 ื
 ั
 ้
 ละเลนพนเมอง ทงนประเพณีแห่ธงสงกรานต์คือประเพณีทาบุญทอดผ้าป่า  ซ่งแต่ละหมู่บ้านจะคิดประดิษฐ์สร้างสรรค์ขบวนแห่ธงแตกต่างกันไป เช่น
 ั
                                �
                                             ี
                                                               ื
 ื
 ของชาวไทยเช้อสายลาวคร่ง จัดในเดือนเมษายนหลังจากวันสงกรานต์ผ่าน  การแต่งกาย การฟ้อนรา การแบกธงท่มีลีลาแตกต่างกัน เม่อถึงวัดจะวน
 ไปสัก 1 สัปดาห์ เน่องด้วยชาวบ้านท่นับถือพุทธศาสนาพิจารณาเห็นว่าหลัง  รอบโบสถ์ 3 รอบ แล้วปักลงกับพ้นดิน กลางคืนในงานจะมีมหรสพสมโภช
 ื
                                        ื
 ี
 จากสงกรานต์แล้วเป็นเวลาว่างจากการทานา และการทาบุญในระยะน้น  รุ่งเช้าจึงทาพิธีถวายธงบนศาลาการเปรียญ เล้ยงภัตตาหารพระสงฆ์
                      �
 �
 �
 ั
                                                      ี
                   �
                                                                      ็
                                                  ี
                                                          ้
 เว้นห่าง พระภิกษุอาจมีอาหารไม่เพียงพอ ประกอบกับเป็นฤดูแล้งไม่มีฝนตก   กรวดนาอทศส่วนกศลให้ผ้มีพระคุณ แล้วมการสรงนาพระเป็นเสรจพธ  ี
                                                                        ิ
                      ิ
                             ุ
                     ุ
                                   ู
                                                          �
                   ้
 ื
 �
 ี
 เหมาะแก่การท่วัดจะทาการปรับปรุง พัฒนา ร้อถอน ซ่อมแซมกุฎิเสนาสนะ  ประเพณีนี้จะเกิดขึ้นได้ก็ด้วยชาวบ้านทั้งหญิงและชายช่วยกันจัดท�าอุปกรณ์
                                                                     ื
 และศาสนสถาน ให้มีความสมบูรณ์เตรียมไว้ให้บริการแก่ชาวบ้านในการ  ในการแห่ การเร่ยไรทุนทรัพย์เพ่อการ
                                                        ี
                                                                    ี
                                                                    ่
                                                    ั
 ประกอบกิจกรรมทางศาสนา ชาวบ้านจึงได้ชักชวนกันสละทรัพย์และส่งของ  กศล พร้อมท้งวงดนตรีพนบ้านทจะต้อง
 ิ
                                                             ื
                                                             ้
                                          ุ
 ี
 �
 นาไปมอบให้กับวัด ประเพณีเร่มด้วยการบอกบุญเร่ยไรไปตามหมู่บ้านด้วย  มาช่วยกันโดยไม่คิดเงินทอง นับเป็น
 ิ
 ขบวนกลองยาวหรือดนตรีพ้นบ้านล่วงหน้าวันงาน 1-2 วัน วันแห่ธงไม่ได้  ความสามัคคีประการหน่ง และเป็น
                                                               ึ
 ื
 ั
 ่
 ้
 ู
 �
 กาหนดวนแน่นอน ขนอย่กบความสะดวกของชาวบาน เชน จะจดในวนเสาร ์  ความเชื่อที่ว่าการได้ท�าบุญย่อมน�ามาซึ่ง
 ั
 ้
 ึ
 ั
 ั
 ี
 หรืออาทิตย์ เพราะชาวบ้านหยุดงานและกลับจากโรงงานมาเย่ยมพ่อแม่   ความสุขท้งปัจจุบันและอนาคต (ชมพูนุช
                                                 ั
 ั
 �
 สาหรบธงสงกรานต์นนชาวบ้านจะทาด้วยไม้ไผ่ทงลายาว 10 เมตรข้นไป   ภูฆัง, 2558)
 ้
 ้
 ึ
 �
 ั
 �
 ั
 ี
 �
 ปลายธงมีก่งไผ่และท่สาหรับแขวนส่งของไว้ ส่งท่จะนามาแขวนน้น ได้แก่
 ิ
 ิ
 �
 ั
 ิ
 ี
 ื
 ี
 ั
 ่
 ผนธงชาติและส่งของเครองใช้ท่มีลกษณะเป็นผืนพอจะแขวนได้ เช่น เสอ
 ื
 ิ
 ื
 ่
 ี
 พรม ผ้าม่าน ของเหล่าน้เป็นส่งท่ทางวัดจาเป็นต้องมีไว้ใช้ ชาวบ้านจะพับ
 ิ
 ี
 �
 ี
 ั
 ิ
 ให้มีขนาดพอเหมาะท่จะแขวนกับปลายธงได้เพียง 1 ช้นเท่าน้น ตกแต่งให้
 สวยงามด้วยดอกไม้สดและดอกไม้แห้ง การแห่ธงชาวบ้านจะแห่ออกจาก
 �
 หมู่บ้านนาขบวนด้วยเสาธง ตามด้วยกลองยาวหรือดนตรีพ้นบ้านและส่งของ
 ิ
 ื
 ี
 ี
 �
 ื
 เคร่องใช้ต่าง ๆ ท่จาเป็นแก่การพัฒนาวัด ท่ขาดเสียไม่ได้คือพุ่มผ้าป่าท ่ ี
 ี
 ั
 36  ชุมชนท่องเท่ยววัฒนธรรม ลาวคร่ง วัดหนองกระดูกเน้อ ื  พินิจ ลาภธนานนท์ และ พระมหาสุภัค วิรโช  37
 การมีส่วนร่วมและพึ่งตนเองของชุมชน
   34   35   36   37   38   39   40   41   42   43   44