Page 697 - รวมคำวินิจฉัย ของประธานศาลอุทธรณ์คดีชำนัญพิเศษ
P. 697
ี
จ�ำเลยท่ ๑ ให้กำรว่ำ ฟ้องโจทก์เคลือบคลุม โจทก์ใช้สิทธิฟ้องคดีโดยไม่สุจริต โจทก์
ี
ี
�
ี
ได้ใช้สิทธิขอรับช�ำระหน้ในคดีล้มละลำยแล้วกำรน�ำมูลหน้เดิมมำฟ้องเป็นคดีน้อีกจึงเป็นฟ้องซ้ำ
โจทก์ไม่มีอ�ำนำจฟ้องและฟ้องโจทก์ขำดอำยุควำม ขอให้ยกฟ้อง
จ�ำเลยที่ ๒ ให้กำรว่ำ ฟ้องโจทก์ในหนี้ประธำนตำมหนังสือสัญญำกู้เงินขำดอำยุควำม
ี
และไม่มีสิทธิเรียกช�ำระค่ำเบ้ยประกันภัย คงมีสิทธิบังคับกับหน้อุปกรณ์ซ่งเป็นทรัพย์จ�ำนอง
ึ
ี
ตำมประมวลกฎหมำยแพ่งและพำณชย์ มำตรำ ๑๙๓/๒๗ และมำตรำ ๗๔๕ แต่จะบงคบ
ิ
ั
ั
ช�ำระดอกเบี้ยย้อนหลังได้ไม่เกิน ๕ ปี
ี
ระหว่ำงพิจำรณำ จ�ำเลยท่ ๑ ย่นค�ำร้องขอให้ช้ขำดว่ำคดีอยู่ในเขตอ�ำนำจของ
ี
ื
ศำลล้มละลำยกลำงหรือไม่ ศำลแพ่งกรุงเทพใต้เห็นว่ำ กรณีมีปัญหำว่ำคดีอยู่ในอ�ำนำจพิจำรณำ
พิพำกษำของศำลล้มละลำยหรือไม่ จึงเสนอปัญหำดังกล่ำวให้ประธำนศำลอุทธรณ์คดีช�ำนัญพิเศษ
ั
เป็นผู้วินิจฉัย ตำมพระรำชบัญญัติจัดต้งศำลล้มละลำยและวิธีพิจำรณำคดีล้มละลำย พ.ศ. ๒๕๔๒
มำตรำ ๙
วินิจฉัยว่ำ เมื่อข้อเท็จจริงตำมค�ำฟ้องและค�ำให้กำรฟังเป็นยุติว่ำ จ�ำเลยที่ ๑ ท�ำสัญญำ
ี
ื
กู้เงินโจทก์ โดยน�ำทรัพย์สินมำจดทะเบียนจ�ำนองเป็นประกันกำรช�ำระหน้ เม่อศำลล้มละลำยกลำง
มีค�ำส่งพิทักษ์ทรัพย์ของจ�ำเลยท่ ๑ เด็ดขำด โจทก์ได้ย่นค�ำขอรับช�ำระหน้ต่อจ�ำเลยท่ ๒ ตำม
ี
ั
ี
ี
ื
พระรำชบัญญัติล้มละลำย พ.ศ. ๒๔๘๓ มำตรำ ๙๕ แล้ว จ�ำเลยที่ ๒ มีค�ำสั่งให้งดด�ำเนินกำร
แต่ไม่ตัดสิทธิโจทก์ท่จะด�ำเนินกำรกับทรัพย์หลักประกันตำมกฎหมำยอ่นต่อไป โจทก์จึงฟ้อง
ี
ื
เป็นคดีน้ น้น ข้ออ้ำงท่อำศัยเป็นหลักแห่งข้อหำตำมค�ำฟ้องของโจทก์เป็นกำรใช้สิทธิตำม
ั
ี
ี
บทบัญญัติว่ำด้วยควำมรับผิดของบุคคลในทำงแพ่งในฐำนะผู้รับจ�ำนองตำมประมวลกฎหมำยแพ่ง
และพำณิชย์ มำตรำ ๗๒๘ ประกอบพระรำชบัญญัติล้มละลำย พ.ศ. ๒๔๘๓ มำตรำ ๑๑๐ วรรคสำม
กรณีจึงมิใช่คดีแพ่งท่เก่ยวพันกันกับคดีล้มละลำยซ่งอยู่ในอ�ำนำจพิจำรณำพิพำกษำของ
ี
ี
ึ
ิ
ี
ั
ั
ศำลล้มละลำยตำมมำตรำ ๗ แห่งพระรำชบัญญติจดตงศำลล้มละลำยและวิธพจำรณำคดล้มละลำย
ี
ั
้
พ.ศ. ๒๕๔๒
วินิจฉัยว่ำ คดีนี้ไม่อยู่ในอ�ำนำจพิจำรณำพิพำกษำของศำลล้มละลำย
669
