Page 55 - หนังสือกฐินวัดกัลยาณมิตร 5-10-2563
P. 55
ทักทายด้วยความคุ้นเคย ตอนท้ายทรงรับสั่งว่า ท่านเดินทางมาแต่ไกล นานปีจึงจะได้
พบกัน ขอจงให้พรโยมให้ชื่นใจเถิด เมื่อได้รับอนุญาตจากสมเด็จพระสังฆราชแล้วท่าน
เจ้าคุณก็ตั้งพัดยศขึ้นถวายพระพรด้วยปฏิภาณโวหารว่ากลอนสดเป็นภาษาบาลีว่า
อติเรกวสฺสสต ชีว (ขอพระองค์จงมีพระชนม์เกินร้อยปี)
อติเรกวสฺสสต ชีว (ขอพระองค์จงมีพระชนม์เกินร้อยปี)
อติเรกวสฺสสต ชีว (ขอพระองค์จงมีพระชนม์เกินร้อยปี)
ทีฆายุโก โหตุ อโรโค โหตุ (ขอพระองค์จงทรงพระเจริญ ปราศจากโรคา)
ทีฆายุโก โหตุ อโรโค โหตุ (ขอพระองค์จงทรงพระเจริญ ปราศจากโรคา)
สุขิโต โหตุ ปรมินฺทมหาราชา (ขอพระองค์ทรงพระเกษมส�าราญ)
สิทฺธิกิจฺจ สิทฺธิกมฺม สิทฺธิลาโภ ชโย นิจฺจ ปรมินฺทมหาราชวรสฺส ภวตุ สพฺพทา
“ขอความส�าเร็จในการบ�าเพ็ญพระราชกรณียกิจน้อยใหญ่และชัยชนะ
จงมีแด่มหาบพิตรในที่ทุกสถาน ตลอดกาลเป็นนิจเทอญ ขอถวายพระพร”
เน่องจากพระอุดมปิฎกท่านไม่ได้เตรียมไว้ก่อน เพราะไม่รู้ว่าจะต้องถวายพระพร
ื
จึงว่าติดเป็นระยะๆ วรรคแรกว่าซ้าถึง ๓ หนจึงว่าวรรคที่สองต่อไปได้ ว่าวรรคที่สองซ�้า
ถึง ๒ หน จึงว่าวรรคที่สามต่อไปได้
ี
พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ได้ทรงสดับแล้วทรงโปรดพระพรบทน้มาก จึงทรง
รับสั่งให้ถือเป็นธรรมเนียม ให้พระสงฆ์ใช้พรบทนี้ถวายพระพรพระมหากษัตริย์ในพระ
ราชพิธีทั้งปวงตราบเท่าทุกวันนี้โดยมิได้ตัดตอนแก้ไขแต่ประการใด แม้ค�าที่ท่านว่าซ้า
สองสามหน ก็รักษาไว้เหมือนเดิมเรียกว่า ถวายอดิเรก แต่ได้ทรงเพิ่มค�าว่า ตุ ต่อท้าย
ค�าว่า ชีว เป็น ชีวตุ สืบมาจนบัดนี้
พระอุดมปิฎก ผู้เป็นต้นเหตุถวายพระพรบทน้เป็นพระราชาคณะ ดังนั้นจึงได้ถือ
ี
ั
ี
ิ
ื
เป็นธรรมเนียมสบมาว่า พระผู้ท่จะถวายอดเรกได้น้น ต้องมสมณศกดเป็นพระราชา
ี
์
ิ
ั
คณะ ธรรมเนียมนี้ได้รักษามาเป็นเวลาช้านาน
ตั้งแต่ พ.ศ. ๒๕๑๐ จนถึงปัจจุบันนี้ ทางการคณะสงฆ์ได้อนุญาตให้พระครู ชั้น
สัญญาบัตรช้นเอกผู้ดารงตาแหน่งเจ้าอาวาสพระอารามหลวง ซ่งถือพัดยศเปลวเพลิง
ึ
ั
�
�
ั
เป็นผู้ถวายอดเรกได้โดยอนุโลม นบได้ว่าพระอุดมปิฎกเป็นต้นบญญัติแห่งการถวาย
ิ
ั
อดิเรก ด้วยประการฉะนี้.
53
������������������������ 2563 ������������.indd 53 21/10/2563 BE 13:44
