Page 112 - การวิเคราะห์อภิปรัชญาที่ปรากฎในสารัตถะแห่งคัมภีร์มิลินทปัญหา
P. 112

๙๑


                                   ๑) ลักษณะค าถามธรรมดา คือปัญหาที่ไม่มีความต่อเนื่อง ซึ่งพระเจ้ามิลินท์ตรัสถาม
                                                ื่
                       พระนาคเสน จะเป็นค าถามเพอชี้ให้ตอบในประเด็นที่ไม่มีแง่สามารถตอบตามความเป็นจริงซึ่งในแต่
                       ละค าถามพรองค์แสดงถึงความเป็นผู้รอบรู้ในปัญหามีเชิงฉลาดเฉียบแหลมในการถาม

                                   ๒) ลักษณะการถามปัญหาที่มีเงื่อนเดียว เป็นการถามตอบปัญหาที่ว่าด้วยพระเจ้ามิ

                                                                ี
                       ลินท์ถามปัญหาที่มีแง่ความชับซ้อนของปัญหาเพยงแง่เดียวกับพระนาคเสน ลักษณะปัญหาที่มีแง่
                       ความซับซ้อนแง่เดียวเช่น พระยามิลินท์ตรัสถามว่า พระผู้เป็นเจ้า อะไรเล่าจะปฏิสนธิอก พระนาค
                                                                                                ี
                                                                            ี
                                                    ุ
                       เสนทูลว่า คนที่ยังมีเชื้อแห่งกิเลส (อปาทาน) จะกลับมาปฏิสนธิอก แต่คนที่หมดเชื้อแห่งกเลสแล้วจะ
                                                                                                 ิ
                                    ๓๔
                       ไม่กลับมาเกิดอีก
                                   ๓) ลักษณะการถามตอบปัญหาที่มีสองเงื่อน เป็นปัญหาที่ว่าด้วยพระเจ้ามิลินท์ถาม

                       ปัญหาที่มีแง่ความซับซ้อนของปัญหา ๒ แง่ ดุจเขาแกะ ซึ่งดูคล้ายจะขัดแย้งกันกับพระนาคเสน และ
                       พระนาคเสนก็ตอบปัญหาทุกข้อด้วยวิภัชชวาท คือแยกประเด็นตอบโดยใช้หลักวิภาษวิธี เช่น พระเจ้า

                                                                                                    ื่
                       มิลินท์ตรัสถามเกี่ยวกับพระพทธเจ้าซึ่งเป็นผู้มีพระมหากรุณาแสวงหาสิ่งที่เป็นประโยชน์ต่อผู้อนและ
                                               ุ
                       เป็นสัพพญญูผู้รู้ทุกสิ่งเหตุใดจึงบวชพระเทวทัต ผู้ซึ่งมีกรรมหนัก จะไม่เป็นการให้โอกาสพระเทวทัต
                              ั
                                                       ุ
                                                                                                  ั
                       เข้ามาท าสังฆเภทหรือ แสดงว่าพระพทธเจ้าไม่ได้มีพระมหากรุณาและไม่เป็นพระสัพพญญูจริง
                       ประหนึ่งปัญหานี้จะมีความขัดแย้ง
                                                  ๓๕
                                 ๒. การตอบ (วิสัชนา)ปัญหาของพระนาคเสน แบ่งออกเป็น ๒ ลักษณะ ดังนี้

                                   ๑) การตอบปัญหาแบบวิภัชวาท คือตอบปัญหาแบบแยกแยะประเด็นปัญหาตอบทีละ

                       ประเด็น ส าหรับตอบแบบวิภัชวาท คือการรแยกตอบทีละปัญหา เช่น ในเทวทัตตปัพพาชิตปัญหาที่ว่า

                       การบวชให้พระเทวทัตของพระพุทธเจ้า ซึ่งมีการถามปัญหา ๒ แง่ พระนาคเสนก็แยกตอบดังนี้

                                               ุ
                                     ๑.๑) พระพทธเจ้าทรงให้พระเทวทัตบวช เพราะถ้าพระเทวทัตไม่ด้บวชจะท ากรรม
                       หนักมากกว่านี้จะตกนรกสืบต่อภพไม่มีที่สิ้นสุด แต่ถ้าพระเทวทัตบวชแล้วถึงทาอนันตริยกรรมและตก

                       นรกก็จริง แต่ก็มีที่สิ้นสุดเพียงแค่กัปล์หนึ่งเท่านั้น


                                               ุ
                                     ๑.๒) พระพทธเจ้าทรงทราบเหตุการณ์ต่าง ๆของพระเทวทัตที่จะเกิดขึ้นในอนาคต
                                                                                                      ั
                                                                                  ุ
                       ด้วยพระสัพพญญุตญาณ จึงทรงให้พระเทวทัตบวช นั้นหมายถึงพระพทธเจ้าทรงเป็นพระสัพพญญุ
                                  ั
                              ๓๖
                       ญาณจริง



                                 ๓๔ มหามกุฏราชวิทยาลัย,มิลินทปัญหา ฉบับแปลในมหามงกุฏราชวิทยาลัย,หน้า๕๑.
                                 ๓๕ อ้างแล้ว.
                                 ๓๖ เรื่องเดียวกัน, หน้า๑๔๒.
   107   108   109   110   111   112   113   114   115   116   117