Page 9 - คู่มื่อฝึกทักษะภาษาไทย
P. 9

ิ
                                                                                               ื
                                                                                               ่
                                                               ่
                                                                ื
                                                                  ึ
                                                              คูมอฝกทักษะภาษามลายูถ่นและทักษะการสอสารภาษาไทย   6


               ความแตกต่างระหว่างภาษาพูดกับภาษาเขียน
                         เป็นการยากที่จะตัดสินว่า   คำใดเป็นภาษาพูด   คำใดเป็นภาษาเขียน    ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับกาลเทศะในการ
               ใช้คำนั้นๆ บางคำก็ใช้เป็นภาษาเขียนอย่างเดียว    บางคำก็ใช้พูดอย่างเดียว   และบางคำอยู่ตรงกลางคืออาจ

                           ู
               เป็นทั้งภาษาพดและภาษาเขียนก็ได้    ความแตกต่างระหว่างภาษาพูดกับภาษาเขียนพออธิบายได้ดังนี้
                       ๑. ภาษาเขียนไม่ใช้ถ้อยคำหลายคำที่เราใช้ในภาษาพูดเท่านั้น เช่น  เยอะแยะ  โอ้โฮ  จมไปเลยแย่ ฯลฯ

                      ๒. ภาษาเขียนไม่มสำนวนเปรียบเทียบหรือคำสแลงที่ยังไม่เป็นที่ยอมรับในภาษาเช่น  ชักดาบ  พลิกล็อค
                                      ี
                         โดดร่ม

                      ๓. ภาษาเขียนมีการเรียบเรียงถ้อยคำที่สละสลวยชัดเจน  ไม่ซ้ำคำหรือซ้ำความโดยไม่จำเป็น  ในภาษา
                         พูดอาจจะใช้ซ้ำคำหรือซ้ำความได้  เช่น   การพูดกลับไปกลับมา เป็นการย้ำคำหรือเน้นข้อความนั้นๆ

                      ๔. ภาษาเขียน   เมื่อเขียนเสร็จเรียบร้อยแล้ว   ผู้เขียนไม่มีโอกาสแก้ไขเปลี่ยนแปลงได้  แต่ถ้าเป็นภาษา
                         พูด ผู้พูดมีโอกาสชี้แจงแก้ไขในตอนท้ายได้     นอกจากนี้ยังมีข้อแตกต่างระหว่างภาษาพูดและภาษา
                         เขียนอีกหลายประการ คือ

                               ๑) ภาษาเขียนใช้คำภาษามาตรฐาน   หรือภาษาแบบแผน   ซึ่งนิยมใช้เฉพาะในวงราชการ
                               หรือในข้อเขียนที่เป็นวิชาการทั้งหลายมากกว่าภาษาพูด เช่น


                 ภาษาพูด      ภาษาเขียน    ภาษาพูด      ภาษาเขียน    ภาษาพูด      ภาษาเขียน
                 หมา          สุนัข        หนัง         ภาพยนตร์     ขอมั่ง       ขอบ้าง

                 หมู          สุกร         กิน          รับประทาน  กิโล           กิโลกรัม
                 ควาย         กระบือ       ตาย          ถึงแก่กรรม   เจ็บฟัน      ปวดฟัน
                 หมอ          แพทย์        ปวดหัว       ปวดศรีษะ     กินข้าว      รับประทานอาหาร
                 เรือบิน      เครื่องบิน   ตัง          เงิน         รถโดยสาร     รถโดยสารประจำทาง

                 ไฟไหม้       เพลิงไหม้    ยังไง        อย่างไร      ไปหาหมอ      ไปพบแพทย์

                                                                                                  ี้
                       ๒) ภาษาพูดมักจะออกเสียงไม่ตรงกับภาษาเขียน คือ   เขียนอย่างหนึ่งเวลาออกเสียงจะเพยนเสียงไป
                       เล็กน้อย    ส่วนมากจะเป็นเสียงสระ เช่น

                 ภาษาพูด      ภาษาเขียน    ภาษาพูด      ภาษาเขียน    ภาษาพูด      ภาษาเขียน

                 ชั้น         ฉัน          เค้า         เขา          แมงวัน       แมลงวัน
                 เท่าไหร่     เท่าไร       ไม้(มั้ย)    ไหม          เนี่ะ        นี่

                 ซาอาด               สะอาด   เร้อะ      เหรอ         มาลากอ       มะละกอ

                       ๓) ภาษาพูดสามารถแสดงอารมณ์ของผู้พูดได้ดีกว่าภาษาเขียน คือ มีการเน้นระดับเสียงของคำ

                       ให้สูง-ต่ำ-สั้น-ยาว ได้ตามต้องการ เช่น

                 ภาษาพูด      ภาษาเขียน    ภาษาพูด      ภาษาเขียน    ภาษาพูด      ภาษาเขียน

                 ต๊าย         ตาย          บ๊า          บ้า          ช่าย         ใช่
                 ปล่าว        เปล่า        ไป๊          ไป           รึ(เร้อะ)    หรือ
                 ลุ้ง         ลุง          หร้อก                        ม่ะ       มา
                                                        หรอก
   4   5   6   7   8   9   10   11   12   13   14