Page 70 - รายวิชาภาษาไทย(พท31001)
P. 70

70 | ห น า




















                                       
               เรื่องที่ 5  หลักการวิจารณวรรณกรรม
                                                                                ี
                       เมื่อกลาวถึงวรรณกรรมยอมเปนที่เขาใจกันทั่วไปวา  หมายถึงงานเขยนดานตางๆ ในรูปของบท
                           ี
                                                                  
               ละคร สารคด  เรื่องสั้น  นวนิยาย  และกวีนิพนธซึ่งมีมาตั้งแตโบราณแลวทั้งที่เปนรอยแกวและรอยกรอง
                       ลักษณะของวรรณกรรม
                                                               ู
                                                                      ิ
                                                                                                 ี
                       1.  วรรณกรรมเปนงานประพันธที่แสดงความรสึกนึกคด โดยทั่วไปมนุษยจะพูดหรือเขยนแลว
                                                                                                    ู
                           ู
               จะสงความรสึกนึกคิด     อยางใดอยางหนึ่ง    เชน   ฝนตก      ตนไมสีเขียว   ความรสึก
                         
                                                                                 ื
               จะสัมผัสไดทางกายและใจ  เชน รูสึกหนาว รูสึกรอน เปนตน  สวนความคิดคอสิ่งที่เกิดจากใชสติปญญา
                   
               ใครครวญเกี่ยวกับสิ่งใดสิ่งหนึ่งมากระทบอารมณ  
                                     
                                                                             
                                                                      
                       2.  วรรณกรรมเปนงานประพันธที่เกิดจากจินตนาการ  เปนการสรางภาพขึ้นในจิตใจ  จากสิ่งที่เคย
                                                  
               พบเคยเห็นในชีวิต  สิ่งที่สรางสรรคขึ้นมาจากจินตนาการออกจะมีเคาความจริงอยูบาง
                                      
                                                                                   
                                             
                                                                         ํ
                       3.  วรรณกรรมเปนงานประพันธใชภาษาวรรณศิลป เชน คาวาใจกวางเหมือนแมน้ํา หรือ หิมะ
                                  
               ขาวเหมือนสําลี  เปนตน
                       ประเภทของวรรณกรรม
                       ในปจจุบันวรรณกรรมแบงประเภทโดยดจากรูปแบบการแตงและการแบงตามเนอหาออกเปน 4
                                                                        
                                                         ู
                                                                                          ื้
               ประเภท คือ
                                                                              ั
                                                                                 ํ
                                                                                             ั
                                                                                       ํ
                                          ื
                       1.  ประเภทรอยแกว คอ วรรณกรรมที่ไมมีลักษณะบังคับ ไมบังคบจานวนคา สัมผส หรือเสียง
                                                                                               
                                    
                                      
               หนักเบาวรรณกรรมที่แตงดวยรอยแกว ไดแก นิทาน นิยาย นวนิยาย เรื่องสั้น สารคดี บทความ ขาว
                                          
                       2.  ประเภทรอยกรอง คอ วรรณกรรมที่มีลักษณะบังคับในการแตง ซึ่งเรยกวาฉันทลักษณ เชน
                                                                                    ี
                                           ื
                                                                                                ิ
                                                                ํ
               โคลง ฉันท กาพย กลอน ราย ลิลิต วรรณกรรมที่แตงดวยคาประเภทรอยกรอง ไดแก บทละคร นยาย บท
                                      
               พรรณนา บทสดุดี บทอาเศียรวาท
   65   66   67   68   69   70   71   72   73   74   75