Page 105 - The byzantine omegaverse #kookv
P. 105
babypigU The Byzantine
็
บางก็มีเนินเขาสูงขึ้นเปนทางต่างระดับ โขดหินสวยที่เกิดขึ้นอย่างธรรมชาติ
้
์
วางประดับใหทุงดอกไมแห่งนี้ดูสมบูรณแบบ
้
้
่
้
วาเลนเซียยิ้มแป้น พลางวิ่งเล่นปล่อยมือลงใหสัมผัสกับดอกไมสีสวยที่สูงถึง
้
้
้
เข่าตน ไจโรมองภาพนั้นพรอมรอยยิ้มอย่างลืมตัว เขาลืมไปหมดสิ้นแลวกับค าพูดที่
้
เคยกล่าวว่าไว เพราะในหัวสมองของเขาในตอนนี้กาลังค ารามกู่รองยินยอมที่จะ
้
้
หมอบศิโรราบใหกับเจาของเรอนกายหอมหวาน
ื
้
่
้
่
้
็
้
คนตัวเล็กทิ้งตัวลงนอนทับดอกไมปาที่อยูรวมกันเปนกอใหความรสึกนึกคิดว่า
ู
้
มันคงจะนุมน่าเอนตัวลงพอๆกับตนหญา วาเลนเซียกลิ้งไปมาอย่างสนุกสนาน
้
่
้
้
้
ก่อนที่จะถูกรวบตัวเอาไวในออมแขนแข็งแรงอันคุนเคย
้
“เลอะเทอะหมดแลว”
“ช่างมันไปซี่”
็
้
้
่
โอเมกาตัวนอยไม่ใครสนใจนัก สักพักกแกะท่อนแขนที่แสนแกะกะออกจาก
รอบเอวของตนเองพลางลุกขึ้นวิ่งอย่างราเรง
่
ิ
“นี่เธอหยุดวิ่ง!”
้
็
วาเลนเซียหันกลับมาแลบลิ้นใส่อีกฝายแลววิ่งเรวกว่าเดิมอีกหนึ่งเท่าตัว ไจโร
่
ส่ายหนาไปมาพลางวิ่งไล่ตามคนมอมแมมที่เกรงว่าจะหกลมไปเพราะพื้นมันไม่ได ้
้
้
เสมอกันเท่าที่ควร เจาตัวอาจจะกาวพลาดแลวลมลงไปกเปนได ้
้
็
้
้
้
็
หมับ!
้
้
เขาควาเอวบางเขามากอดไว ก่อนจะถูกวาเลนเซียยูปากใส่อย่างน่ารกน่าชัง
้
่
ั
้
จนอดที่จะเอ็นดูเจาตาหวานไม่ได ้
้
้
ไจโรยกมือขึ้นหยิกแกมนิ่มแรงๆก่อนจะประคองเอวบางไวอย่างหลวมๆ
“เราคิดถึงเจโรม”
้
้
แววตาที่สดใสวูบไหวแทนดวยความเศราสรอย แมเจโรมจะไปท าหนาที่ท ี่
้
้
้
ส าคัญแต่เขากอดนอยใจไม่ได ว่าท าไมถึงไม่ส่งข่าวมาหากันบาง หลายวันที่ผ่านมา
้
้
็
้
105
