Page 106 - The byzantine omegaverse #kookv
P. 106

The byzantine                                                   babypigU


                                                                ้
                                                         ่
                                 ้
           เขาก็เฝ้าคิดถึงแต่เพียงเจโรมผูเดียว หัวใจของวาเลนเซียไปอยูที่เจโรม ผูชายที่
                                         ้
                                              ่
           อ่อนโยนคนนั้นที่คอยมอบความอบอุนใหกันอยูเสมอ
                                      ่
                                                      ั
                แต่กับไจโรนั้นแตกต่างออกไป บางคร้งก็ใจดีบางคร้งก็ดุรายจนเขาแอบนึก
                                                          ้
                                            ั
                            ื่
                                 ้
                                                 ้
           กลัว และไม่สามารถเชอใจไดง่ายๆว่าไจโรจะไม่ใจรายกับตนอีก ถึงแมเวลานี้อีกฝาย
                                                                       ่
                                                              ้
                        ็
           จะดีกับตนมากกตาม
                “ผมเธอเต็มไปดวยเศษหญาทั้งนั้น”
                            ้
                                    ้
                                        ้
                               ้
                นิ้วยาวหยิบเศษหญาและดอกไมที่หลุดออกจากช่อมาอยูบนผมนุมสวยของ
                                                          ่
                                                                ่
           วาเลนเซีย พลางปดฝุนสกปรกออกจากเนื้อตัวมอมแมมของอีกฝายอย่างใจเย็น
                         ั
                           ่
                                                          ่
                วาเลนเซียไม่เขาใจว่าเหตุใดไจโรถึงเปลี่ยนจากหนามือเปนหลังมือขนาดนี้
                                                          ็
                                                     ้
                           ้
           ไม่ใช่ว่าอีกคนนั้นเกลียดเขาเขาไสหรอกเหรอ
                                    ้
                                 ้
                            ึ



                      ่
                ทาไมละ ทาไมถงทาแบบน้  ี
                “ไจโร”
                “หื้ม มีอะไร”
                                     ่
                “ท าไมเราถึงกลายเปนหมาปา”
                                ็
                “ฉันไม่สามารถบอกอะไรเธอได”
                                       ้
                      ่
                ชายหนุมสางผมนุมไปมา พลางกระชับเอวบางใหแน่นขึ้นกว่าเดิมในตอนท ี่
                                                     ้
                              ่
                                  ่
           สายลมนั้นพัดผ่านพวกเขาทั้งคูจนท าใหคนในออมกอดตัวสั่นดวยความหนาวเย็น
                                        ้
                                              ้
                                                         ้
                ไจโรเองกไม่ไดอยูนิ่งเฉยที่เห็นแวมไพรอย่างวาเลนเซียมีรางหมาปาที่เปนโอ
                                                          ่
                           ้
                       ็
                                            ์
                                                                     ็
                             ่
                                                                ่
                                                  ้
           เมกา ทุกอย่างที่เกดขึ้นลวนมีเหตุผลของมัน ลวนแต่ตองตามหาเหตุผลนั้นมาเพื่อให ้
                                             ้
                             ้
              ้
                         ิ
                                                 ื่
             ้
                                                        ิ
                                                      ้
           ไดล่วงรถึงความลับที่ปดเอาไวของวาเลนเซีย เขาเชอว่าแทจรงแลววาเลนเซียตอง
                                                                     ้
                            ิ
                                                           ้
                 ้
                                 ้
                 ู
                      ่
             ็
           เปนเพียงหมาปาเช่นเดียวกันกับเขา
                     ็
                                 ่
                “เราเปนตัวอะไรกันแน”
                   ่
                    ่
                           ็
                “ไมวาเธอจะเปนตัวอะไร เธอกเปนคูโชคชะตาของพวกฉัน”
                                           ่
                                         ็
                                       ็
                                         106
   101   102   103   104   105   106   107   108   109   110   111