Page 130 - The byzantine omegaverse #kookv
P. 130

The byzantine                                                   babypigU


                        ่
                                                    ้
                                                                   ้
                                                              ้
                     ่
                หมาปาหนุมแอบซ่อนรอยยิ้มเจาเล่หไวในใจ แสรงท าเหมือนนอยใจเจาตัว
                                             ้
                                           ์
                                       ้
           หอม
                “งั้น...”
                  ้
                       ื
                                   ์
                                                 ้
                                            ้
                เจาของเรอนผมสีบลอนดขยับตัวเล็กนอยแลวกดจูบปากหยักอีกคร้งหนึ่ง
                                                                  ั
                                 ้
           ก่อนจะผละออกมาดวยใบหนาแดงก ่า
                           ้
                “ฉันยังไม่หายคิดถึงเลย”
                “จ..เจโรม”
                                                 ๊
                                                                 ั
                                             ้
                          ้
                ปากเล็กงอเขาหากันก่อนจะเลื่อนใบหนาไปจุบปากคนตัวโตอีกคร้งย ้าไปย ้า
           มาพรอมกับรอยยิ้มที่ถูกจุดขึ้นของพวกเขาทั้งคู  ่
               ้
                                                ็
                กว่าจะแสดงความคิดถึงกันเสรจ ปากเล็กกบวมเจ่อเพราะถูกคนตัวโตบดจูบ
                                       ็
           ดูดดุนอย่างโหยหาซึ่งกันและกัน
                                                                      ์
                             ่
                                                  ื
                                                        ้
                เจโรมก าลังคิดอยูว่าเขาจะบอกวาเลนเซียดีหรอไม่ ที่เจาตัวก าลังตั้งครรภกับ
           ไจโร ไม่รว่าวาเลนเซียนั้นจะรตัวหรอยังว่ารางกายของตัวเองกาลังเปลี่ยนแปลง
                  ู
                  ้

                                           ่
                                ้
                                 ู
                                     ื
                “คิดอะไรอยูหรอ”เจาตัวหอมถามขึ้นเมื่อเห็นเจโรมนิ่งเงียบไป
                               ้
                         ่
                                                           ้
                                                                   ื่
                                                  ้
                                  ่
                             ี
                “เปล่าหรอก วันน้เธออยูคนเดียวก่อนสักพักไดไหม ฉันจะตองไปคุยเรอง
           ส าคัญกับไจโร”
                     ้
                                   ้
                “อื้อไดสิ เดี๋ยวพวกสาวใชก็คงจะเขามาหาเรา นายไปเถอะ”
                                          ้
                “งั้น เดี๋ยวฉันจะรบกลับมา”
                             ี
                                            ้
                                               ่
                เจโรมแยกตัวออกมาจากวาเลนเซียแลวมุงหนาไปยังหองท างานของไจโร แม ้
                                                        ้
                                                  ้
           เขาจะไม่อยากพูดคุยกับคนแบบนั้นมากนัก แต่เรองนี้มันส าคัญมากทั้งกับตัวเขา
                                               ื่
           และกับเมืองนี้
                                         130
   125   126   127   128   129   130   131   132   133   134   135