Page 125 - The byzantine omegaverse #kookv
P. 125
babypigU The Byzantine
“ขอโทษ ฉ..ฉันขอโทษ”
่
่
หมาปาหนุมรวบตัวคนตัวเล็กมานั่งบนตักแกรงพลางสวมกอดรอบเอวบาง
่
้
่
้
เอาไว ตาคมมองดูรอยแผลที่เขากระท าค่อยๆจางหายไปไม่หลงเหลือแมแต่รองรอย
์
้
ใดๆ ยิ่งย ้าคิดว่าตนไดท าผิดมหันต
“ขอโทษเรองอะไร”วาเลนเซียเงยหนาขึ้นถามคนตัวโตกว่าที่อาการตัวสั่นเรม
ื่
้
ิ่
้
้
ิ
้
้
ิ
้
หายไปบางแลว ดวงตาสวยแฝงไปดวยความบรสุทธ์จองมองเขาไปในดวงตาของไจ
โรเพื่อหาค าตอบ
้
“ทุกๆอย่าง ที่ฉันเคยท าเอาไวกับเธอ”
้
้
“เราไม่เคยโกรธนายหรอกนะ แค่นายเลิกท าหนาดุๆกพอแลว”
็
้
วาเลนเสียเอ่ยส่งรอยยิ้มหวานมอบใหกับเจาของตักแกรงที่บัดนี้กาลังแนบ
้
่
ี
ิ
หนาผากลงมาแนบชดกัน ดวงตาจดจองกันและกันก่อนที่รมฝปากหยักจะค่อยจรดล
้
ิ
้
่
ุ
ิ
้
ี
งบนรมฝปากนุม ไจโรเพียงสัมผัสเบาๆโดยไม่มีมีการรกล ้า จูบย ้าซ ้าๆดวยความ
อ่อนโยนมากที่สุดที่เขาเคยท ามา
้
้
หากเพียงแต่ทุกอย่างกตองหยุดลงอย่างกะทันหัน เมื่อเจาของหองนอนแห่งนี้
็
้
้
้
ไดยืนกอดอกมองดูฝาแฝดคนพก าลังมอบสัมผัสดวยความอ่อนโยนใหกับคนที่เขา
ี่
้
คิดถึง
“อะแฮ่ม!”
“เจโรม!”วาเลนเซียผลักอกไจโรออกห่างก่อนจะลุกขึ้นวิ่งไปหาคนที่เขาแสน
โหยหา
125
