Page 147 - The byzantine omegaverse #kookv
P. 147

babypigU                                         The Byzantine


                 “นายจะไปไหน”

                 “ฉันไมได้จะไปไหน”
                      ่
                                ื
                 “โกหก! นายพูดเหมอนนายจะหายไป”
                 วาเลนเซยส่ายหน้าไปมาพลางกอดเอวสอบเอาไว้แน่น ใบหน้าหวานสวย
                        ี
                                                ี
                                                                      ่
                                                                  ็
                                   ี
                                                  ่
                  ึ้
            แหงนขนมองใบหน้าของไจโรท่ก้มมองลงมาพอด กอนจะซุกซบแผงอกแขงแกรงของ
               ่
             ี
            อกฝายเอาไว้
                   ื
                                                      ื
                                          ่
                 มอหนาสางเส้นผมนุ่มสวยไปมากอนท่เขาจะกุมมอของเจ้าตาหวานเอาไว้
                                              ี
                              ี
                                             ึ
                                ่
            แน่น โน้มตัวลงหอมหัวอกฝายบางเบา ทวาซมซับเข้าไปในหัวใจจนเต้นระสาไมเปน
                                                                     ่
                                           ่
                                                                       ่
                                                                        ็
            จังหวะ
                 “ฉันไมได้หายไปไหนสักหน่อย”
                      ่
                                         ่
                                                    ่
                                       ่
                             ี
                                                        ่

                 “อยาพูดคานันอก ถ้านายไมอยูแล้วไคโรจะอยูได้อยางไร”
                    ่
                           ้
                                                                ้
                             ิ
                                          ่

                                            ี
                                                ิ
                 “เขาต้องอยูได้ส ไคโรแขงแกรงกวาท่เธอคด เขารู้ดวาถงเวลานันเขาจะทา
                                                       ี
                                   ็
                          ่
                                                        ่
                                                          ึ
                                       ่
            ยังไง”
                                               ื
                                                    ่
                                                     ่
                                     ี
                        ิ
                 “ให้ตายส เราอยากจะเกลยดนายให้เหมอนแตกอน”
                              ี
                 “แตเธอกรักฉันน่”
                    ่
                        ็
                   ื
                 “อ้อ”
                                                         ่
                                           ่
                                              ่
                 พวกเขาทั้งสองคนยนกกกอดกันอยูอยางนันจนกระทัง....ภาพทุกอยางมลาย
                                                                   ่
                                ื
                                                 ้
                                                     ้
                                            ี
            หายไป หลงเหลอไว้เพยงหมอกควันจางๆท่ลอยคละคลุงอยูในอากาศ
                             ี
                                                        ่
                        ื
                 เฮ้!!!!!!!!
                                          147
   142   143   144   145   146   147   148   149   150   151   152