Page 224 - The byzantine omegaverse #kookv
P. 224

The byzantine                                                   babypigU


                                                                  ้
                          ้
                                                              ็
                 ้
                ถาหากจะใหกล่าวถึงคุณหนูไคโร รายนั้นมีพี่เลี้ยงที่คอยดูแลเปนเบตาเพศ
                  ิ
                ื่
                     ์
                                      ์
           ชาย ชอฮมม และไม่เคยที่จะทันเล่หเหลี่ยมของคุณหนูเธอเลยสักคร้ง มีเพียงนาย
                                                             ั
                                             ่
                                           ้
           ท่านไจโรคนเดียวที่เห็นจะเอาคุณหนูเธอไดอยูหมัด
                        ่
                                                                  ่
                           ้
                ค่อยๆวางรางนอยลงบนเตียงอย่างเบามือ เธอดึงพาห่มขึ้นมาคลุมรางของฟ ิ
                      ้
                                                ่
                   ้
           โอน่าเอาไว แลวค่อยๆเดินกลับไปนั่งที่ของเธอที่อยูไม่ไกล
                                                 ้
                                           ิ
                สักพักกมีเสียงของบานประตูที่ถูกเปดออกพรอมกับรางสูงสง่าของเจโรม เขา
                                                       ่
                      ็
           พึ่งกลับเขามาหลังจากที่ออกไปปรกษาหาลือกันเรองงานของบานเมือง และคิดถึง
                                                ื่
                                                         ้
                                     ึ
                  ้
                                ็
               ้
           หนูนอยโอเมกาเหมือนคนเปนแม่อย่างฟโอน่า
                                         ิ
                      ้
                “นายท่าน คุณหนูเธอหลับอยูค่ะ”
                                      ่
                           ื
                “หลับไปนาหรอยัง”
                “สักพักแลวค่ะ ปลุกเธอเลยกไดค่ะ”
                        ้
                                       ้
                                      ็
                                                  ้
                                   ้
                            ั
                เจโรมพยักหนารบอย่างเขาใจแลวเดินหาลูกนอย เขานั่งลงไปบนเตียงนอนสี
                           ้
                                        ้
                                                         ๊
           ขาว แรงยุบของมันคงมากพอท าใหตุกตาของบานเรมขยับตัวดุกดิ๊ก
                                     ้
                                                 ิ่
                                      ๊
                                              ้
                           ้
                             ้
                  ิ
                “ฟโอน่า ตื่นไดแลวลูก”
                                                  ้
                ฝามือหนาลูบเสนผมหยิกหยักศกของเจาตัวนอย ที่เหมือนกันกับของตนไม่มี
                                             ้
                 ่
                            ้
                                            ั
           ผิดเพี้ยน พอมันมาอยูกับฟโอน่า มันกลับน่ารกน่าชังอย่างบอกไม่ถูก
                               ิ
                           ่
                     ็
                “ตื่นเรว ไม่ตื่นพ่อจะหม ่าคุณแกมแลวนะ”
                                       ้
                                           ้
                                                      ้
                หนูนอยวาเลนเซียท าปากยื่นออกอาการงอแงเล็กนอย เจโรมอมยิ้มก่อนจะ
                    ้
                                 ้
                          ้
                                   ่
           ค่อยๆโนมใบหนาแลวหอมแกมนุมนิ่มทั้งสองขาง ทาใหเปลือกตาบางเปดขึ้นมาทันท  ี
                                                                ิ
                       ้
                 ้

                                                    ้
                                             ้
                “ท่านพ่อ”
                                         224
   219   220   221   222   223   224   225   226   227   228   229