Page 227 - The byzantine omegaverse #kookv
P. 227

babypigU                                         The Byzantine


                                                          ่
                                                   ้
                 “ไจโรนายพอก่อน ฉันจะคุยกับเขาเอง”เจโรมอุมเด็กหนุมออกมาจากที่ตรงนั้น
                                           ้
                        ี
              ้
            แลวไปหามุมเงยบๆที่จะพูดคุยท าความเขาใจกับไคโรอย่างใจเย็น
                                      ้
                 คงเปนเพราะความอารมณรอนของไจโรที่ท าใหเผลอตวาดใส่ลูกไป เขาเขาใจ
                     ็
                                     ์
                                                    ้
                                                                       ้
                                                 ้
                       ็
                                      ้
            ดีว่าหมอนั่นเปนห่วงลูก แต่กลับใชค าพูดที่ไม่ถูกตองเอาเสียเลย
                                             ้
                                 ้
                        ่
                 เขาวางรางของเด็กนอยลงหลังจากไดที่สงบๆ เจโรมนั่งลงบนพื้นและ
                                        ้
                              ้
                                    ้
                                                    ู
                                                    ้
                                             ้
            เช่นเดียวกับไคโรที่ถึงแมจะหยุดรองไหไปแลว แต่เขารว่าลูกยังคงกลัวอยู  ่
                               ้
                 “เรามาท าความเขาใจกันดีกว่า ไหนบอกพ่อมาซิ ว่าท าไมถึงขัดค าสั่งของพ่อ”

                 “ล..ลูกแค่อยากเล่นน้า”
                                                   ็
                 ถึงแมจะตอบออกมาไม่เต็มเสียงนัก แต่ไคโรกเปดใจมากพอที่จะตอบค าถาม
                                                     ิ
                      ้
            ของเจโรม
                 “มากขนาดนั้นเลย?”
                    ั
                 “ครบ”
                                                     ้
                                                                ้

                 “แต่การที่พ่อทั้งสองคนเอ่ยค าสั่งต่อลูก มันไม่ไดแปลว่าจะไม่ใหลูกเล่นน้าอีก
            เลยนะ”
                                                       ้
                             ้
                 เด็กหนุมเงยหนาขึ้นมองคนเปนพ่ออย่างสงสัย “แลวท าไมถึ....”
                       ่
                                       ็
                                                             ้
                                                            ้
                 “พวกพ่อเปนห่วงลูก กลัวว่าว่าลูกจะเปนอันตรายไป ถึงไดหามไม่ใหลูกเล่นน้า
                          ็
                                              ็

                                                                   ้
                     ้
            ตอนที่ไม่มีผูใหญอยูดวย”
                         ่
                            ้
                           ่
                                                         ็
                                                ้
                                  ้
                                                                 ี่
                 “แต่ลูกก็ว่ายน ้าเก่งแลว”ไคโรยังคงเอ่ยแยง แต่เจโรมกใจเย็นพอทจะพูดคุยต่อ
             ้
            ดวยน ้าเสียงอ่อนโยน
                                                                     ็
                 “มันไม่ใช่แค่เพราะลูกว่ายน ้าเก่ง ถาหากลูกเกดเปนตะครวล่ะ ลูกเองกเคย
                                           ้
                                                   ิ
                                                           ิ
                                                      ็
                                  ้
            เปนใช่ไหม มันมีอาการยังไงบางนะ”
              ็
                                          227
   222   223   224   225   226   227   228   229   230   231   232