Page 225 - The byzantine omegaverse #kookv
P. 225

babypigU                                         The Byzantine


                                          ่
                                                                        ็
                 รอยยิ้มสวยที่ถูกจุดขึ้น พรอมกับรางนอยๆที่ลอยหวือมานั่งอยูบนตักคนเปน
                                             ้
                                                               ่
                                    ้
                ิ
            พ่อ ฟโอน่าเบียดแกมกลมฟูน่าหยิกไปกับลาดไหล่ของเจโรมอย่างออดออน ไม่ต่าง
                                                                 ้
                           ้
            อะไรกับลูกแมวตัวนอยๆ
                           ้
                  “ไปหาท่านแม่ดวยกันเนอะ”เจโรมลูบผมนุมแลวค่อยพาตัวเองออกมาจาก
                              ้
                                                 ่
                                                    ้
                                      ้
                     ้
                                    ่
            หองนอนพรอมกับเด็กนอยที่อยูในออมแขนคนเปนพ่อ
                              ้
                                                ็
             ้
                          ้
                 เขาพาลูกนอยออกมาจากตัวของปราสาท มุงหนาไปยังแอ่งน ้าเล็กๆที่กั้น
                                                  ่
                                                     ้
                                      ์
            กลางซึ่งเปนทางผ่านไปยังคอกสัตวเลี้ยง วาเลนเซียและไจโรรออยูที่นั่น พรอมกับเจา
                                                                         ้
                    ็
                                                             ่
                                                                   ้
            ตัวแสบแสนซน
                                ื่
                                                                     ี
                               ู
                                          ้
                 หลังจากที่ทุกคนรเรองของไคโร เจาเด็กแสนซนที่หนีออกมาจากการเรยน
                              ้
                              ่
                                           ี
                                          ็
                               ้

            หนังสือเพื่อมาเล่นน้าอยูดานนอก ไจโรกรบออกมาตามหาทันที พี่เลี้ยงที่คอยดูแลอยู ่
             ็
                      ้
                            ี
            กยังเอาเด็กนอยคนน้ไม่รอด
                                                            ี
                                        ้
                 “ท่านพ่อไจโร ท่านแม่”ฟโอน่ารองเรยกทั้งสองคนก่อนจะฉกยิ้มใหอย่างน่ารก
                                            ี
                                                                 ้
                                                                         ั
                                   ิ
                                                                     ้
            เจโรมส่งตัวฟโอน่าใหกับวาเลนเซียอุม ก่อนทจะย่อตัวลงใหพอดีกับหนูนอยเจา
                                              ี่
                            ้
                                                                 ้
                                       ้
                                                        ้
                      ิ
              ั
            ปญหา
                 “ไหนบอกเหตุผลดีๆกับพ่อมาซิ ว่าท าแบบนี้ท าไม”พอเจโรมเอ่ยถาม ไคโรก ็
                           ้
              ิ่
                              ่
                    ้
                                  ้
            เรมเงยหนาขึ้นมาแลวพุงตัวเขามากอดพ่ออีกคนหนึ่งของตนเอง
                                  ้
                                                            ้
                                                                   ้
                                                                ่
                                                        ้

                 “ไคโร! พ่อเคยบอกแลวใช่ไหมว่าถาอยากจะเล่นน้าตองมีผูใหญมาดวย!”
                                           ้
                                                    ้
                   ้
                                                                   ้
            น ้าเสียงทุมและแววตาดุดันของไจโร ท าเอาตุกตาตัวนอยอย่างฟโอน่าสะดุงฮวบโผ
                                             ๊
                                                           ิ
                                 ้
            กอดคอคนเปนแม่แลวมุดหนาไปกับไหล่บาง
                      ็
                            ้
                                 ้
                 “แต่ลูกว่ายน ้าเปนแลว!”
                              ็
                                          225
   220   221   222   223   224   225   226   227   228   229   230