Page 229 - The byzantine omegaverse #kookv
P. 229

babypigU                                         The Byzantine


                 “..........”

                                                               ้
                 คราวนี้ไคโรไม่ยอมตอบ เจโรมจึงลอบมองการกระท าของเด็กนอย ที่ไม่แมแต่
                                                                        ้
            จะหันมามองเขา กลับนั่งกอดอกเชดหนาขึ้น
                                          ้
                                      ิ
                                                              ้
                 “ฟงพ่อนะ พ่อคิดว่าการที่ลูกท าแบบนั้นกับนองมันไม่ดีเลย นองตัวเล็กนิด
                   ั
                                                  ้
            เดียวแถมไม่ไดแข็งแรงเหมือนเรา ลูกท านองแรงขนาดนั้น นองตองเจบตัวนะลูก
                                                           ้
                                                               ็
                       ้
                                           ้
                                                        ้
                                                             ้
                                        ้
                                                                 ็
            เวลาลูกถูกพ่อไจโรตีลูกยังเจบเลย แลวนองที่อ่อนแอขนาดนั้น คงตองเจบมากแน่ๆ
                                 ็
                                          ้
                      ้
                     ้
            ลูกอยากใหนองเจบเหรอ”
                          ็
                             ิ
                        ็
                         ั
                 “ทุกคนกรกแต่ฟโอน่า!”
                                   ้
                                                          ้
                                                                  ้
                                                                    ็
                                        ้
                 ตอนนี้เจโรมคิดว่าเขาเขาใจแลว สาเหตุที่ไคโรไม่ชอบนอง มันไม่ไดเปนอย่าง
                                          ้
                                     ้
                   ้
                                                               ้
                          ็
            ที่เจาตัวอาง แต่เปนเพราะก าลังนอยอกนอยใจต่างหาก เด็กย่อมไม่เขาใจในสิ่งที่
               ้
                                            ้
                                                ้
                                                                ้
            ละเอียดอ่อน เพราะฟโอน่าเปนเพียงโอเมกาตัวนอยๆ ที่ทุกคนในบานตองคอยดูแล
                                  ็
                            ิ
                                                             ้
                                                       ้
            ทะนุถนอม แตกต่างจากไคโรที่แข็งแรงพอที่จะปล่อยใหใชชวิตไดอย่างอิสระ แต่ไม่
                                                        ี
                                                            ้
                                                     ้
                                                    ่
                                                      ้
            ว่าจะอย่างไร ลูกกคือลูก พ่อแม่ทุกคนรกลูกเท่ากันอยูแลว
                          ็
                                         ั
                                  ื
                                     ่
                                                                ้
                 “ท าไมถึงคิดแบบนั้นห้ม”ฝามือหนาเอื้อมไปลูบศีรษะกลม เด็กนอยน ้าตาไหล
                               ้
                                     ้
            ออกมาเปนสาย แต่ไม่ไดสะอื้นไหเหมือนก่อนหนานี้
                    ็
                                                ้
                                   ิ
                 “ท่านพ่อไจโร ไม่เคยดุฟโอน่า เอาแต่ดุลูก!”
                               ้
                 “แลวลูกท าอะไรใหโดนดุหรอเปล่าล่ะ ถาลูกไม่ไดท า พ่อเขาจะดุลูกไหม”
                    ้
                                      ื
                                              ้
                                                     ้
                                                                   ็
                 “ฮึก...ท่านพ่อ”เด็กโผกอดพ่ออีกคนเอาไว เมื่อลองนึกดูดีๆแลวมันกเปน
                                                ้
                                                                    ็
                                                              ้
            เหมือนอย่างที่ท่านพ่อเจโรมบอก เพราะบ่อยคร้งเขาท าผิด ท่านพ่อไจโรถึงตองดุเขา
                                               ั
                                                                    ้
                 เจโรมจูงแขนไคโรกลับมาที่เดิมหลังจากพูดคุยและตกลงอะไรบางอย่างกันมา
                     ้
            เรยบรอยแลว ไคโรโคงตัวลงขอโทษไจโร ก่อนจะถูกพี่ชายฝาแฝดของเขาอุมขึ้นแนบ
                            ้
              ี
                 ้
                                                                   ้
                                          229
   224   225   226   227   228   229   230   231   232   233   234