Page 234 - The byzantine omegaverse #kookv
P. 234

The byzantine                                                   babypigU


                    ๊
                          ้
              ่
                  ้
                              ี
                                                                 ้
           ผืนปา เจาตุกตาตัวนอยช้ไปทางโนนทีทางนั้นทีอย่างตื่นตาตื่นใจ เพราะเจาตัวเล็กไม่
                                     ้
           เคยแมแต่จะไดออกมาสูโลกภายนอก
                             ่
                ้
                      ้
                วาเลนเซียตัดสินใจพาลูกของตนกลับไปยังบาน บาน...ที่มีครอบครวของเขา
                                                     ้
                                                 ้
                                                                 ั
           อาศัยอยูที่นั่น เมืองบาเซนติโนที่เขาไม่ไดกลับมาเยี่ยมเยียนมันอีกเลยหลังจากที่เขา
                                         ้
                  ่
                           ั
                                                    ้
                 ้
           ไดจากบานเมืองไปคร้งนั้น และเวลานี้มันก็เหมาะสมแลวที่เขาจะไดพาเด็กๆกลับไป
                                                             ้
             ้
           พบผูมีพระคุณอีกคนหนึ่ง ที่เปรยบเสมือนคุณตาของเด็กๆอีกคน
                                  ี
               ้
                      ั
                                                  ้
                และคร้งนี้เปนไจโรที่เดินทางมากับวาเลนเซียดวย เจโรมเองกอยากจะตามมา
                         ็
                                                             ็
           แต่ติดภารกจงานที่ไจโรเปนคนมอบหมายใหท าไว เลยไม่ไดตามเขากับลูกๆมา
                                            ้
                    ิ
                                                ้
                              ็
                                                       ้
                ฟโอน่านั่งอยูบนตักของคนเปนพ่อคอยเอ่ยถามสิ่งใหม่ๆที่ตนไดพบเห็นมา
                                                              ้
                          ่
                 ิ
                                      ็
           ตลอดทาง และไคโรที่นั่งเองอยูขางกับวาเลนเซีย แต่เจาตัวแสบนั้นไม่ไดเอ่ยถาม
                                  ่
                                   ้
                                                                ้
                                                   ้
           อะไร นอกเสียจากตั้งใจมองธรรมชาตินอกรถมาอย่างเงียบๆ
                                             ้
                การเดินทางไปยังเมืองบาเซนติโนโดยรถมานั้นใชเวลามากพอสมควร พวก
                                               ้
                                                    ้
                                                                        ้
                                                                ้
                                                        ็
                                                         ิ่
                                           ้
                                     ์
           เขาเดินทางออกมาจากไบแซนไทนตั้งแต่เชามืด และเวลานี้กเรมที่จะคลอยบ่ายแลว
           อีกไม่นานกคงจะถึงที่หมาย อาจจะเปนช่วงเย็นๆหรอไม่ก็คงมืดค ่า
                    ็
                                       ็
                                                 ื
                                                                 ิ่
                                                                    ื
                                                     ้
                “ท่านแม่ เราจะถึงเมื่อไหร”ไคโรหันหนามาถามพรอมกับดวงตาที่เรมปรอ
                                            ้
                                   ่
           ปรอยลงคลายจะปด วาเลนเซียจึงจัดท่าทางใหเด็กหนุมไดนอนหลับอย่างสบายตัว
                    ้
                                                   ่
                         ิ
                                                      ้
                                              ้
                “คงจะค ่าๆนูนแหละ ลูกพักผ่อนเถอะนะจะ”
                          ่
                                               ๊
                                                               ้
                                                ้
                                        ้
                 ่
                ฝามือเล็กจับศีรษะกลมมาวางไวบนตัก แลวเหยียดตัวของเด็กนอยออกไป
               ้
            ้
           ดานขาง ก่อนจะค่อยๆฮัมเสียงเพลงคลอเบาๆเพื่อกล่อมเด็กนอย และนั่นกท าใหฟโอ
                                                                      ้
                                                                       ิ
                                                        ้
                                                                  ็
           น่าเรมง่วงนอนดวยเช่นกัน –ไจโรประคองเจาตัวเล็กเอาไว ฟโอน่านอนซุกไปกับอก
                                                      ้
                                                        ิ
                                            ้
                       ้
               ิ่
           อุนๆของคนเปนพ่อและหลับใหลไปในที่สุด
                      ็
            ่
                                         234
   229   230   231   232   233   234   235   236   237   238   239