Page 237 - The byzantine omegaverse #kookv
P. 237

babypigU                                         The Byzantine


                                ้
                 ทั้งคูนั่งอยูระเบียงไดไม่นานกกลับเขาไปนอนกับลูกๆในที่สุด เพราะความ
                                            ้
                         ่
                     ่
                                       ็
                   ้
                                                ้
            เหนื่อยลาและอ่อนเพลียจากการเดินทางจึงท าใหวาเลนเซียกับไจโรนอนหลับไป
                     ็
            อย่างรวดเรว

                 วันรงขึ้น วาเลนเซียรบตื่นตั้งแต่เชาเพื่อทจะแอบเขาไปปลุกพี่โจเนสใหตกอก
                                          ้
                    ุ่
                                               ี่
                                                      ้
                                                                     ้
                                ี
                                                       ็
                                        ้
                                      ี่
            ตกใจและไม่เชอว่าเขาจะมาอยูที่นได เขาไม่รว่าจะท าส าเรจไหมเพราะปกติท่านพ ี่
                       ื่
                                             ้
                                              ู
                                   ่
            เปนคนตื่นเชาอยูเสมอ แผนการของวาเลนเซียอาจไม่ส าเรจแถมอาจจะถูกจับไดเลย
                      ้
              ็
                                                       ็
                                                                       ้
                         ่
             ้
            ดวยซ ้าไป
                                    ้
                 มือเล็กของวาเลนเซียดึงผาห่มที่ปกคลุมรางของพี่ชายออกก่อนจะกระโดดทับ
                                                ่
                                                               ์
                                                                       ่
                                           ้
                                                     ่
                           ้
                      ่
            ลงไปจนอีกฝายสะดุงตื่น โจเนสเบิกตากวางเมื่อเห็นกลุมผมสีบลอนดทองและราง
            เล็กๆที่กาลังทับตัวของเขาเอาไวอยู  ่
                                    ้

                        ้
                 “ท่านพี่ นองเอง”
                 “วาเลนเซียเหรอ!”
                                            ้
                                                                    ั
                                                          ้
                 ตาของโจเนสเบิกกวางเขามองใบหนาที่แสนคิดถึงของนองชายสุดที่รก เขา
                                ้
            กอดรางบอบบางเอาไวแน่นพลางลูบหัวของนองดวยความเอ็นดูที่ยังไม่เคย
                                              ้
                                                 ้
                 ่
                             ้
            เปลี่ยนแปลง
                   ้
                                    ิ
                 “นองคิดถึงท่านพี่เหลือเกน”
                                  ้
                 “ท ามาเปนพูดจาออดออน ทีตอนหนีออกจากบานไม่เห็นจะคิดถึงพี่”
                        ็
                                                    ้
                                                          ้
                 เขาผละกอดก่อนจะดันตัวลุกขึ้นนั่งดีๆ วาเลนเซียยิ้มแหงเหมือนคนพึ่งนึกได  ้
                                                                    ่
            แน่นอนว่าในตอนนั้นเขาไม่ไดนึกถึงอะไรเลย พอมาคิดไดอีกทีวาเลนเซียก็เรรอนอยู ่
                                                      ้
                                                                     ่
                                  ้
               ่
                     ้
            ในปาเสียแลว
                                          237
   232   233   234   235   236   237   238   239   240   241   242