Page 238 - The byzantine omegaverse #kookv
P. 238

The byzantine                                                   babypigU


                                              ็
                            ื่
                                           ้
                                    ้
                                                      ้
                “อย่าไปพูดถึงเรองเก่าๆไดไหมเล่า นองกกลับมาแลวนี่ไง”
                   ้
                        ้
                “แลวมาไดยังไงเนี่ย ท าไมไม่ส่งข่าวมาบอกพี่ก่อน”
                           ้
                “กนองอยากใหตกใจไง”
                   ้
                  ็
                                          ้
                วาเลนเซียยิ้มหวาน โจเนสอดไม่ไดที่จะยื่นมือไปหยิกแกมนิ่มอย่างเอ็นดู
                                                         ้
                                                         ้
                         ี
                                                                 ิ
           พลางลุกขึ้นยืนเตรยมที่จะออกไปปลุกเด็กๆและท าอาหารใหนองทั้งสองกน
                                                       ้
                        ั
                “ท่านพ่อรบเลี้ยงดูลูกหมาปาอยูสองคน นองอยากไปเจอพวกเขาพรอมพี่
                                    ่
                                               ้
                                        ่
                                                                  ้
           ไหม”
                               ้
                “นองอยาก...แต่ว่านองตองไปดูแลลูกก่อน”
                  ้
                                  ้
                     ้
                               ้
                “นี่...นองมีหลานแลวเหรอ”
                      ้
                                         ้
                โจเนสตองตกใจอีกคร้งเมื่อพึ่งไดรว่าตนเองกาลังมีหลาน วาเลนเซียจากไป
                                        ้

                                         ู
                                ั
                                        ้
               ี
              ี่
           ไม่กปกไดพาหลานกลับมาหากันเสียแลว
                 ็
                  ้
                                                   ้
                     ้
                                    ้
                “ใช่แลวท่านพี่ ยังไงเดี๋ยวนองไปดูแลลูกก่อน แลวจะลงไปท าอาหารช่วย”
                “งั้นค่อยลงไปเจอกันขางล่างแลวกัน”
                                       ้
                                ้
                วาเลนเซียเดินกลับมาที่หองนอนของตนเอง พอมาถึงเขากเห็นเด็กๆและไจโร
                                   ้
                                                           ็
                                                              ์
                                                                    ิ
           กาลังเล่นน้ากันอยูในอ่างถัดออกไปไม่ไกล เสียงหัวเราะคิกคักอารมณดีของฟโอน่า
                         ่


                                    ่
                      ้
           และไคโรท าใหหัวใจของเขามันฟูฟอง
                “อาบน ้ากันเสรจรยังลูก”
                             ึ
                           ็
                “ท่านแม่มาแลว!”
                           ้
                                                                     ็
                พอไดยินเสียงของคนเปนแม่ หนูนอยที่หนาคลายตุกตายืนกอดคอคนเปนพ่อ
                                                      ๊
                                  ็
                                         ้
                                               ้
                                                  ้
                    ้
           กหันมายิ้มแฉ่ง เช่นเดียวกับไคโรที่ส่งยิ้มมาใหเขา
            ็
                                             ้
                                         238
   233   234   235   236   237   238   239   240   241   242   243