Page 236 - The byzantine omegaverse #kookv
P. 236

The byzantine                                                   babypigU


                วาเลนเซียมองไปรอบๆหองเก่าที่เคยอยูของตนเองแลวกอดยิ้มออกมาไม่ได  ้
                                  ้
                                             ่
                                                       ้
                                                          ็
                                                                 ้
                                                              ิ
           ทุกอย่างที่นี่ยังคงเหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยน น่าเสียดายที่เขาไม่ไดพาฮวโกกลับมา
                                                           ้
                                                ็

           ดวยเพราะมันกาลังไม่สบาย แต่รักษาอีกไม่นานกคงจะหาย
            ้
                                     ้
                                          ี
                “วาเลนเซีย เธอมานอนไดแลว วันน้เธอเหนื่อยมามากแลวนะ”ไจโรเอ่ยบอก
                                                          ้
                                   ้
                                        ้
           ภรรยาในขณะทเขากาลังกล่อมไคโรใหนอนหลับไปอีกคร้งหลังจากที่สะดุงตื่นขึ้นมา

                                                                 ้
                       ี่
                                                     ั
                   ๊
                “แปบนึงนะ ขอนั่งดูตรงนี้อีกสักพัก”
                                            ้
                              ็
                                                                    ี
                                                        ิ
                                        ้
                “งั้นเดี๋ยวพี่ไปนั่งเปนเพื่อน”ไจโรกาวเทาออกไปจากบรเวณเตียงอย่างเงยบๆ
             ้
                                            ั
                                     ้
           แลวเดินไปหาวาเลนเซียที่นั่งอยูหนาระเบียงรบลมเย็นอยูเพียงคนเดียว
                                                     ่
                                   ่

                              ้
                                      ้
                หมาปาหนุมลากเกาอี้มานั่งขางกันกับวาเลนเซีย ลมเย็นๆที่กาลังพัดผ่านอยู ่
                     ่
                        ่
                                                          ้
                      ้
                                                          ู
           ตอนนี้มันท าใหผ่อนคลายไดมากเลยทีเดียว น่าแปลกที่ไจโรไม่รสึกเหน็ดเหนื่อยกับ
                                ้
           การเดินทางคร้งนี้เท่าไหรนัก คงจะเปนเพราะเขาไดมากับคนที่เขารกถึงสามคน
                                                            ั
                              ่
                                      ็
                                                 ้
                      ั
                   ้
                “ไดกลับบานสักทีนะ”
                        ้
                “อื้อ..เราคิดถึงทุกคนที่นี่มากๆเลย”
                                                                      ้
                   ู
                   ้
                            ั
                “พี่รมาว่า ท่านรบเลี้ยงหมาปาที่หายไปจากทะเบียนของเราครานั้นเอาไว เห็น
                                     ่
           ว่าเปนลูกของหมาปาที่ตายไป”
               ็
                          ่
                    ้
                “โอ ถาอย่างนั้นเราคงไดเจอเขาวันพรงนี้สินะ”
                   ้
                                  ้
                                            ุ่
                “น่าจะเปนอย่างนั้นนะ”
                       ็
                                                   ั
                วาเลนเซียอยากเห็นพวกเด็กเสียแลว คงจะน่ารกน่าชังกันจนพี่โจตองคอย
                                                                 ้
                                          ้
                                                 ็
           ตามใจแน่ๆ ยิ่งวาเลนเซียนึกถึงเรองราวในอดีตที่เปนความทรงจ าดีๆของเขาในตอน
                                   ื่
           ที่อยูที่นี่ กท าใหแอบคิดถึงพี่โจไปไม่นอยเลยเชยว
                                             ี
                                       ้
                       ้
               ่
                   ็
                                         236
   231   232   233   234   235   236   237   238   239   240   241