Page 37 - The byzantine omegaverse #kookv
P. 37

babypigU                                         The Byzantine


                 “รอยเทาสัตวสี่เทาหนิ หรอว่าจะเปนสุนัขจ้งจอกที่ตามไปดวย”
                       ้
                           ์
                              ้
                                                 ิ
                                           ็
                                    ื
                                                             ้
                                                         ์
                 คิ้วเขมขมวดเขาหากัน มองตามรอยเทาเล็กๆของสัตวตัวนอย ที่คาดเดาว่าคง
                     ้
                                                            ้
                            ้
                                              ้
                                                       ็
                   ์
              ็
            เปนสัตวเลี้ยงประจาตัวของวาเลนเซีย –เขาว่ามันคงจะเปนเรองที่แปลกประหลาดไป

                                                         ื่
                                    ่
                     ั
                           ่
                                                     ้
                                ็
                                                                ่
            หน่อยส าหรบหมาปาที่เปนอัลฟาแบบเขา เจโรมจะตองมีโซลเมทคูโชคชะตาที่ถูก
                      ้
                                                        ้

            กาหนดมาให ทว่าตอนนี้เขากยังไม่พบ แลวเหตุใดเขาถึงไดกลิ่นหอมฟุ้งมากขนาดนี้
                                            ้
                                   ็
            กันนะ
                                  ื่
                                                                         ่
                                                                     ่
                 จนกระทั่งเขาเดินมาเรอยๆจนกลิ่นหอมนั่นชัดเจน พลันหัวใจของหมาปาหนุม
                          ั

                    ็
            อย่างเขากเตนระรว เหมือนมีบางสิ่งกาลังตีตื้นขึ้นมา ดวงตาของเขาพล่ามัวอย่างไม่
                      ้
                 ็
                                                                       ื
                                     ็
            เคยเปนมาก่อน –นี่เจโรมก าลังเปนอะไรกันแน่ เขาเผลอโดนใครสะกดมนต์ใส่หรอ
            เปล่า
                                                                         ื
                  ่
                                                      ่

                                                                   ิ่
                                                                      ี
                         ้
                                                         ้
                 รางหนาลมลงกับพื้นพลางกุมขมับแน่น มือใหญกาเขาหากันจนเรมเปยกช้น
            เจโรมปวดศีรษะและดวงตาของเขามองไม่เห็นอะไรเลยสักอย่าง
                          ็
                 “อึ่ก...ฉันเปนอะไรไป ท าไมถึงมองอะไรไม่เห็นเลย”
                     ้
                                       ่
                                                              ิ
                                            ็
                 ยิ่งไดกลิ่นหอมชัดขึ้นเท่าไหร เขากยิ่งปวดศีรษะมากขึ้น เกดภาพบางอย่าง
            ปรากฏขึ้นภายในหัว มันเปนภาพของลูกหมาปาตัวเล็กขนสีขาวคลายกับตัวเขาใน
                                                               ้
                                                ่
                                 ็
                                                               ิ
                                             ิ
            วัยเด็ก แต่นัยนตานั้นใสแปวกว่า ก่อนจะเกดภาพซอนทับลูกสุนัขจ้งจอกขึ้นมา มัน
                        ์
                                                   ้
                                ๋
                                     ้
                             ้

                    ้
            กาลังยืนจองมองเขาดวยแววตาไรเดียงสา ก่อนที่ภาพทุกอย่างจะดับไป
                 พรบ!
                    ึ่
                                    ่
                  ่
                            ่
                                                                    ้
                                             ิ
                 รางของหมาปาตัวใหญลุกขึ้นยืนเชดคออย่างสง่าผ่าเผย ทั้งกลามเนื้อที่
            แข็งแรงและพละพลังที่ทรงอ านาจ น่าย ่าเกรงจนแมกระทั่งสายลมที่พัดผ่านเบาๆ
                                                    ้
                                  ้
            กลับพัดกระโชกแรง เจโรมไดยินเสียงอะไรบางอย่าง และกลิ่นหอมของดอกไลแลคก ็
               ่
                                                   ็
                                    ้
                                             ็
                                           ิ
            อยูไม่ไกลจากจุดที่เขาไดยิน ถาเดาไม่ผดกคงจะเปนวาเลนเซีย แต่มันกลับมีกลิ่น
                               ้
            แปลกปลอมของบางสิ่ง ที่เปนกลิ่นสาปของพวกไลแคน
                                 ็

                                  ่
                        ี
                 วาเลนเซยกาลังตกอยูในอันตราย!
                                           37
   32   33   34   35   36   37   38   39   40   41   42