Page 32 - The byzantine omegaverse #kookv
P. 32

The byzantine                                                   babypigU


                โชคดีเหลือเกนทวาเลนเซียเปนแวมไพรสายเลือดบรสุทธ์ ิทแข็งแกรง เขาไม่
                                                             ี
                             ี
                                                                   ่
                                       ็
                                                        ิ
                                                             ่
                             ่
                           ิ
                                               ์
           จาเปนตองดื่มเลือดไดเปนเดือนๆและสามารถถูกแสงแดดไดนานโดยไม่แสบรอน แต่

                                                        ้
               ็
                 ้
                            ้
                             ็
                                                                    ้
           เจาจ้งจอกของเขามันยังคงตองการอาหาร ที่แย่ไปกว่านั้นคือฮวโกกมีลักษณะนิสัยที่
               ิ
                                                             ็
                                ้
                                                            ้
                                                         ิ
             ้
                                                   ้
                                ้
           คลายๆเขา เพราะถูกเลี้ยงใหอยูแต่ในคอกมีคนคอยใหอาหารมาโดยตลอด มันคงจะ
                                   ่
             ้
                                              ่
           ล่าเหยื่อเองไม่เปนเหมือนอย่างจ้งจอกที่อยูในปา
                                   ิ
                       ็
                                           ่
                “เราขอโทษนะ ที่พานายมาล าบาก หิวใช่ไหมหื้ม”
                                       ิ
                                    ้
                               ้
                มือเล็กประคองหนาของเจาจ้งจอกเอาไวแลวส่ายไปมา มันครางหงงสะบัด
                                                                    ิ
                                                  ้
                                               ้
                                     ้
                                              ่
                                                                  ้
           หางที่เปนพวงสวยไปมา หูทั้งสองขางของมันลูลง –วาเลนเซียแนบใบหนาไปกับหัว
                 ็
                                   ้
                    ิ
                                                     ้
           กลมๆของฮวโก ขยับตัวนั่งพิงใตตนไมใหญอย่างเหนื่อยลา
                                           ่
                                       ้
                      ้
                        ี
                ขอบคุณท่สู้มาด้วยกันนะ
                                    ้
                                                                   ้
                                                                 ้
                                 ิ
                “กลับไปบานเราเถอะฮวโก นายจะอดตายเพราะเรา ฮึก กลับไปไดแลว”
                        ้
                                        ื
                วาเลนเซียกล่าวดวยน ้าเสียงเจอสะอื้น น้าเสียงของเขาฟงคลายๆจะรองไห ้
                                                            ั
                                                               ้

                                                                     ้
                              ้
           ออกมาเต็มแก่ ขอบตาของเขารอนผ่าว วาเลนเซียรดีว่าไม่สามารถดูแลเจาจ้งจอกได  ้
                                                                 ้
                                                 ้
                                                 ู
                                                                   ิ
                                  ้
            ้
                   ้
           สูปล่อยใหมันกลับไปยังจะดีเสียกว่า
                                                               ิ
                                    ้
                  ้

                                           ้
                เจาขนฟูยังคงหยุดนิ่ง มันจองมองเขาไปในดวงตาที่กาลังสั่นระรกน ้าตาเม็ดโต
           เอ่อคลอจนปดบังม่านตา ยิ่งท าใหมันยืนนิ่งไม่ยอมกาวเทาไปไหน มันคงปล่อยให ้
                                                   ้
                                                       ้
                     ิ
                                     ้
                        ็
             ้
                                   ้
           เจานายของมันเปนอะไรไปไม่ได
                                            ้
                       ้
                “บอกใหกลับไปไง! เราไล่นายไปแลว กลับไปสิ ฮึก อย่าตามเรามาเลย เรา
           ดูแลนายไม่ไดหรอกนะ ฮึก”
                      ้
                                                                       ้
                                                                    ่
                                                             ็
                                                 ้
                เจาของเรอนผมสีบลอนดยังคงเอ่ยปากไล่เจาจ้งจอก แต่มันกยังคงอยูไม่ไดไป
                       ื
                  ้
                                   ์
                                                   ิ
           ไหน วาเลนเซียจองมองเขาไปที่นัยนตากลมสีมะฮอกกานีที่สื่อสารกับเขา ว่ามันจะ
                                       ์
                        ้
                               ้
                                                                     ้
                                                            ็
                                                                        ้
           ไม่ไปไหน มันจะคอยอยู่เคียงขางเขา แมว่ามันจะล าบากมากๆกตาม –เขากมหนา
                                  ้
                                          ้
           ปล่อยหยาดน ้าตาใหไหลรน
                          ้
                              ิ
                                         32
   27   28   29   30   31   32   33   34   35   36   37