Page 52 - The byzantine omegaverse #kookv
P. 52

The byzantine                                                   babypigU


                                          ื่
                                                              ้
                       ็
                                    ี่
                                 ้
                                                                       ้
                เขาเองกเกอบลืมไปแลวเกยวกับเรองนี้ ดีนะที่ฉุกคิดขึ้นมาได ไม่งั้นกคงตอง
                        ื
                                                                    ็
                                      ็
                       ้
                                                                  ้
           กลับไปโดยไม่ไดอะไรเลย ใช่ว่าใครกตามจะเขามาหาแกสตอนไดง่ายๆ แมแต่เขา ไจ
                                                           ้
                                             ้
                           ้
                             ้
                                           ็
           โร และเจโรม ยังไม่ไดเขามาในน้ง่ายๆเลยกคิดดูเอาสิ
                                   ี
                              ู
                             ้
                “เรองบางเรองไม่รจะดีกว่านะ”
                  ื่
                         ื่


                แล้วมาทาให้อยากรู้ทาไมวะ!
                “จะไม่บอกหน่อยเหรอ”เขาถามอีกคร้งเผื่อหมอนี่มันจะเปลี่ยนใจ
                                            ั
                                    ้
                “เชอเถอะว่านายไม่อยากรหรอก”
                   ื่
                                    ู
                                                ่
                                             ี
                                           ิ
                           ็
                             ิ
                                        ่
                             ่
                 ิ
                 ่
                    ่
                ยงไมบอกเขากยงอยากรู้มากกวาเดมอกนะส  ิ

                                            ิ
                                                     ่
                                                             ่
                ในเวลานี้เจโรมนั้นสับสนมึนงงจนอธบายไม่ถูก จูๆเขากพารางของตัวเองมา
                                                          ็
                                                                ิ
                 ่
           โผล่อยูในสถานที่แห่งหนึ่ง ซึ่งเปนที่ที่เขาเห็นวาเลนเซียนั่งหายใจรวยรนเหมือนคน
                                   ็

                                             ิ
           กาลังขาดอากาศหายใจผ่านดวงตาของสุนัขจ้งจอกตัวนั้น
                  ิ
                           ี
                จรงส วาเลนเซย!
                    ิ
                                       ่
                คนตัวใหญหันหนาหันหลังหารางบอบบางที่ส่งกลิ่นหอมของดอกไลแลคอยูไม่
                             ้
                                                                        ่
                         ่
                               ่
           ไกลจากที่ที่เขาอยู่ ชายหนุมสอดส่องไปทั่วจนกระทั่งพบเขากับหางพุ่มสีสมอมแดง
                                                                  ้
                                                       ้
           ของจ้งจอกตัวนั้น ขายาวเรงฝเทาจนกระทั่งพบรางบางที่นอนขดตัวอยูกับพ้น
                                               ่
               ิ
                                 ี
                                   ้
                               ่
                                                                   ื
                                                               ่
                “วาเลนเซีย!”
                หัวใจของเขากระตุกยวบเมื่อเห็นรางบอบบางสลบไสลไม่รสึกตัว –เจโรมรบ
                                                                        ี
                                                             ้
                                          ่
                                                             ู
           เขาไปอุมรางที่นอนแน่นิ่งไม่ไหวติงขึ้นสูออมแขน พารางของวาเลนเซียไปวางลงบน
                                                   ่
             ้
                                         ่
                 ้
                                          ้
                   ่
                   ่
                ้
           พื้นหญา รางเล็กยังคงหายใจอยู่ หากแต่เขากยังไม่ทราบสาเหตุที่อีกคนหมดสติไป
                                              ็
           แบบนี้
                “วาเลนเซีย เธอเปนอะไร”
                              ็
                                                                   ้
                มือหนาประคองศีรษะของคนตัวเล็กมาวางลงบนตัก พลางเกลี่ยแกมใสดวย
                                                                       ้
                 ู
                 ้
                                       ็
           ความรสึกห่วงใย เดิมทีเจโรมกเปนคนค่อนขางเอาใจใส่คนอื่นอยูพอสมควร
                                     ็
                                                ้
                                                                 ่
                                         52
   47   48   49   50   51   52   53   54   55   56   57