Page 55 - The byzantine omegaverse #kookv
P. 55

babypigU                                         The Byzantine


                 เจโรมมองรอยยิ้มของคนตัวบางก่อนจะยกยิ้มตามรอยยิ้มสวยนั้น –วาเลนเซีย

                                                                        ้
            ดูชอบใจที่นี่จนเขาไม่กลาที่จะขัดใจ หากอีกคนตองการสิ่งใดเขาคงจะหามาใหเสีย
                                                 ้
                               ้
            เดี๋ยวนี้
                   ื
                                                  ี
                                                          ่
                                                                    ิ
                 หรอบางทเจโรมอาจจะตกหลุมของวาเลนเซยเข้าให้อยางจังไปแล้วสนะ
                         ี
                                      ์
                 “ฉันว่าที่นี่คือเมืองเวทมนตร”
                                            ิ
                    ิ
                                           ์
                 “จรงเหรอ! เราอยูที่เมืองเวทมนตรจรงๆเหรอ”
                              ่
                                              ้
                                                                     ้
                 วาเลนเซียหันกลับมาถามอย่างตื่นเตน พลางกระโดดดึ๋งๆไปมาพรอมกับ
                                              ิ
                    ้
                                                  ิ
            รอยยิ้มกวาง –วาเลนเซียไม่เคยไดออกมาเปดหูเปดตาต่อโลกภายนอก เฉกเช่นนั้น
                                      ้
                           ้
                    ู
                    ้
              ้
                                     ู
                                                                        ้
            เจาตัวจึงรสึกตื่นเตนและอยากรอยากเห็นไปเสียทุกอย่าง ราวกับกาลังไดเรยนรสิ่ง
                                                                         ู

                                    ้
                                                                     ี
                                                                    ้
            ใหม่ๆ นั่นยิ่งท าใหวาเลนเซียคิดว่าตนเองนั้นท าถูกแลวที่เลือกจะออกมาจากกรงทอง
                                                    ้
                          ้
            ที่ตนเคยอยู  ่
                                                              ้
                                                       ้
                                                    ้
                                                                         ้
                                                                     ิ
                 “อืม มันเปนภาพลวงตาน่ะ พวกมีพลังเวทสรางไวลวงตาผูคน แต่จรงๆแลว
                         ็
             ้
                           ็
            บานเมืองมันไม่ไดเปนแบบน้หรอก ทุกอย่างลวนเปนภาพมายา”
                          ้
                                              ้
                                                  ็
                                  ี
                    ้
                                  ้
                 “แลวพวกเขาอยู่ที่นี่ไดอย่างไร?”คนตัวหอมว่าพลางเอียงคออย่างสงสัย ปาก
                 ่
                ็
                   ้
                              ้
            เล็กกยูเขาหากันจนงองุม
                   ็
                                                                ้
                                                         ้
                                   ์
                 “กทุกคนเขามีเวทมนตรน่ะสิ พวกเขาจะเสกสิ่งของที่ตองการได”
                                                         ื
                 “สุดยอด! แลวเสกอาหารไดไหม เสกใหเปนหมาไดหรอเปล่า”
                                                       ้
                                              ้
                                      ้
                           ้
                                                ็
                                           ั
                  ่
                 รางหนาหลุดหัวเราะกับท่าทางน่ารกๆอย่างลืมตัวของอีกคน ก่อนจะพูดต่อว่า
            “ไดทุกอย่างที่ตองการ”
               ้
                        ้
                                         ็
                                           ้
                 “อืม...งั้นเวลามีสงครามพวกนี้กไดเปรยบน่ะสิ”
                                             ี
                                                                    ้
                 วาเลนเซียว่าพลางกอดอก นัยนตาสีสวยนั้นกาลังจดจองไปที่ภาพบานเมือง

                                                          ้
                                          ์
                                            ้
            ของพวกพ่อมดแม่มดอย่างสนอกสนใจ แมเขาจะคิดว่ามันไม่ยุติธรรมเลยสักนิด แต่
            พอคิดดูดีๆขนาดแวมไพรอ่อนแออย่างเขายังมีพลังธาตุ หมาปากมีพละกาลังกลา
                                                                          ้
                                                            ่
                                                              ็

                                ์
                                           55
   50   51   52   53   54   55   56   57   58   59   60