Page 50 - The byzantine omegaverse #kookv
P. 50

The byzantine                                                   babypigU


                                                                    ้
                      ์
                นาเรซซสอดตัวลอดไปกับช่องแคบนั้นจนถึงทางออก ทางที่เขาเห็นดานหนา
                                                                        ้
                              ์
                                                            ้
           นั้นแทบมืดสนิท นาเรซซไดแต่กรนด่าแกสตอนอยูในใจที่ท ากันไดถึงขนาดนี้ –ตอนน้ ี
                                    ่
                               ้
                                                ่
                ้
                                       ิ
                   ้
                                                  ื่
           เขาไม่รแลวว่าหมอนั่นอยากเจอเขาจรงๆหรอแค่หาเรองแกลงเขากันแน่
                                           ื
                 ู
                                                       ้
                                  ื
                “นี่แกสตอน ตลกมากหรอไง!!”
                เขาตะโกนขึ้นเสียงดังก่อนที่ไฟที่คบเพลิงจะลุกพรบขึ้นจนสุดทางยาว นี่ถาเขา
                                                                      ้
                                                     ึ่
                       ็
                                ้
                   ์
           ไม่อารมณเสียกจะกลั่นแกลงกันไปเรอยๆใช่ไหม
                                      ื่
                                                          ั
                                                                   ็
                พอเขามาถึงภายในหองโถงที่เคยมาพบกับแกสตอนคร้งก่อน เขากเห็นหมอ
                    ้
                                ้
                            ้
                          ์
                                                                    ้
                                        ั
           นั่นนั่งอยู่บนบัลลังกที่ดานหลังเปนรปป้นงูขนาดใหญยักษ นาเรซซเดินตรงเขาไปหา
                                                   ่
                                      ู
                                                             ์
                                                      ์
                                    ็
                             ่
                           ์
                   ้
           แกสตอนดวยอารมณที่ขุนมัว
                                                                ่
                   ้
                                            ี
                                                                    ้
                “เฮ ไม่ดีใจเหรอที่ไดพบกัน”แกสตอนรบโบกมือใหนาเรซซที่เดินดุมๆเขามาหา
                                                     ้
                                                           ์
                               ้
                     ็
           ตนอย่างไม่เปนมิตร

                 “ไม่เลยสักนิด นายกาลังพยายามจะบอกอะไรฉันกันแน่”
                                                                        ื
                “โธ มาเหนื่อยๆนั่งพักสักหน่อยดีไหม”แกสตอนว่าดวยรอยยิ้ม แลวผายมือเช้อ
                                                      ้
                                                                ้
                   ่
                         ้
             ิ
           เชญใหนั่งลงบนเกาอี้เสียก่อน
                ้
                                                 ์
                          ้
                                                                ้
                เขานั่งลงที่เกาอี้เยื้องๆกับแกสตอน นาเรซซล่ะอยากจะซัดใบหนาหล่อๆของ
                                                          ่
                                                             ั

                          ้
           หมอนี่ใหช้า คิดดูแลวกันว่าทั้งๆที่เปนเพื่อนกันยังใหเขาล าบากฝาฟนด่านกลที่มันตั้ง
                  ้
                                      ็
                                                 ้
                 ั
           ไวส าหรบบุคคลภายนอก
             ้
                “รบพูดมาเหอะน่า ฉันไม่ไดมีเวลามากมายขนาดนั้นนะ”
                  ี
                                    ้
                “แวมไพรตัวนั้นไม่อยูที่นี่หรอก”
                                ่
                       ์

                           ์
                       ้
                รอยยิ้มเจาเล่หปรากฏขึ้นตามแบบฉบับของอสรพิษ “แต่พวกเขากาลังอยู่ใน
           มิติลวงตา”
                “อะไรนะ!”
                                         50
   45   46   47   48   49   50   51   52   53   54   55