Page 58 - The byzantine omegaverse #kookv
P. 58

The byzantine                                                   babypigU


                        cThe  Byzantinec v











                                                           ้
                ในตอนเชามืดของวัน รางบอบบางเดินย่องเบาจากเพิงไมที่เจโรมไปหามาท า
                       ้
                                 ่
                     ้
                                                ้
                                               ็
                                                           ้

                                                              ้
                                                                        ้
           ใหพวกเขาใชนอนในยามค ่าคืน และวาเลนเซียกตองจาใจนอนขางเจาหมอนั่น –เทา
             ้
           เล็กย่องเบาจนไรเสียงใดๆ แต่กับหูของหมาปาแลวนั้น น ้าหนักการลงเทายังคงดังไป
                        ้
                                                                ้
                                            ่
                                                ้
           ดวยซ ้า
            ้
                เจโรมยกยิ้มขึ้นมุมปากโดยที่ยังหลับตาอยู เขาอยากรว่าวาเลนเซียก าลังจะท า
                                               ่
                                                        ู
                                                       ้
                                                    ็
                                                ้
                                     ้
           อะไร และแน่นอนว่าเขาไม่ปล่อยใหอีกคนหนีไปไดอีกเปนคร้งที่สอง
                                                        ั
                                                            ้
                       ้
                “หลับใหสบายนะ...”เสียงหวานพูดเบาราวกับกระซิบ แลวค่อยๆเดินย่องๆ
                             ้
                                 ็
           ออกมาจากเพิงพักพิงไดส าเรจ
                “ฮู่วว”
                คนตัวเล็กพรลมหายใจออกดวยความโล่ง รางบางเดินส ารวจพื้นที่ทตนนั้นใช ้
                                                                   ี่
                          ู
                                                 ่
                                      ้
                                                            ์
                                 ้
           อาศัยนอนอยู่สักพัก จึงเดินยอนกลับไปทางประตูเมืองเวทมนตร –เมื่อคืนนั้นเจโรม
                                                        ้
                            ้
           ไดพาเขามาหาที่พักใหห่างจากทางเขาเมือง เพราะเกรงว่าถาประชาชนในเมืองเวท
             ้
                                       ้
                          ้
                ์
           มนตรเจอพวกเราเขา แลวอาจจะเกดเรองที่ไม่คาดคิด
                                        ื่
                                     ิ
                             ้
                                                  ้
                                                              ้
                                                               ิ
                                     ื
                ทางเดินที่เต็มไปดวยดินที่ช้นแฉะและเต็มไปดวยน ้า จนท าใหเกดบ่อโคลนขึ้น
                              ้
                                                         ้
                                                                    ิ
                             ้
           บางส่วน วาเลนเซียตองเดินหลบเลี่ยงโคลนตม จนไม่ไดสังเกตความผดปกติ
                                               ้
           บางอย่างและใครบางคนที่ตามตนเองมาตั้งแต่ตน
                                         58
   53   54   55   56   57   58   59   60   61   62   63