Page 87 - The byzantine omegaverse #kookv
P. 87

babypigU                                         The Byzantine


                 “ฉันจะเกบกาไรไว้กอน รอรวบยอดทเดยวตอนกลับมา”
                        ็
                                ่
                                              ี
                                            ี

                              ้
                 “ใครบอกว่าจะให”
                 “ไม่มี ฉันแค่บอกใหรบร”
                                  ้
                                   ู
                                 ั
                                ้
                                                               ้
                       ้
                              ิ
                 ปรางแกมใสขึ้นร้วสีสวย เจโรมฉวยโอกาสสูดกลิ่นหอมจากแกมแดงของอีกคน
                     ้
                                        ้
            ไป จนท าใหมือเล็กๆนั่นทุบตีอีกคนแกขวยเขิน
                                ้
                 “พอแล้ว แก้มเราชาหมดแล้ว”
                          ้
                                ่
                                    ิ
                 “ไปอาบนาด้วยกันกอนส”
                                                                     ั
                                                            ั
                                                   ่
                                                 ้
                 เจโรมว่าพลางกดจมูกสูดดมกลิ่นหอมที่แกมนุมฟูนั่นอีกคร้งและอีกคร้ง
                                                                   ้
                                                  ่
                                                        ้
            จนกระทั่งมือเล็กๆนั้นยกขึ้นมาดันแผงอกของหมาปาหนุมไว พลางพยักหนาตกลง
                                                      ่
            อย่างเขินๆ
                                                 ้
                     ่
                                                       ่
                 เมื่อรางบางตกหลุมพรางของหมาปาจอมเจาเล่ห รางบอบบางกลอยหวือขึ้น
                                           ่
                                                     ์
                                                                ็
                                             ้
                                                ้
            จากเตียงไปอยูในออมแขนแข็งแรงที่ค่อยๆกาวเทาเดินไปจนถึงอ่างน ้าที่ตั้งอยูกลาง
                          ้
                                                                     ่
                       ่
                                                ้
                            ้
             ้
                                                                ้
                                                  ้
            หอง –เขาค่อยๆวางเจาตัวหอมลงบนขอบอ่างไม แลวจัดการถอดเสื้อผาออกจากราง
                                                                        ่
                                                                ี
                                                                    ้
                                                         ้
                                  ้
            ของตนจนเปลือยเปล่า และกาวลงไปนั่งในอ่างน ้านมที่มีแม่บานมาเตรยมไวให  ้
                                               ้
                 “หลับตาก่อน”เสียงหวานเอ่ยเบาๆ ท าใหเจโรมหัวเราะเอ็นดูก่อนจะหลับตาลง
            ตามที่อีกคนตองการ
                       ้
                                                        ้
                                                    ่
                 มือเล็กค่อยๆปลดชุดนอนสีขาวบางตัวใหญโครงที่เจาของมันรอเขาอยูในอ่าง
                                                                     ่
                                                 ่
                                                               ่
            น ้านั่น ก่อนจะค่อยๆกาวขาเรยวลงไปในอ่างทีละขางจนกระทั่งเรอนรางเปลือยเปล่า
                                                            ื
                            ้
                                  ี
                                                 ้
                                ้
                                          ้
                                                         ้
            ที่งดงามถูกน ้านมบดบังไวจนเห็นเพียงตนคอระหงและใบหนาสวย
                 เจโรมรวบเอวบางขึ้นมานั่งใกลตนเองยิ่งขึ้น เขากมหนาลงไปจูบไหล่เนียน
                                                         ้
                                                     ้
                                        ้
                                      ้
            เบาๆอย่างรักใคร แลวไล่มาจนถึงตนคอสวย ปากหยักขบเมมเบาๆแลวไลฝามือหนา
                                                                   ่
                                                                  ้
                           ้
                         ่
                                                        ้
                                                               ้
            ไปตามผิวเนียนนุมของคนตัวเล็กกว่า
                         ่
                      ื
                             ิ
                   ื
                 “ง้อ มออย่าซนส”
                                           87
   82   83   84   85   86   87   88   89   90   91   92