Page 32 - หนังสือการเลี้ยงโคเนื้อ
P. 32
การเลียงโคเนือ 27
้ ้
พันธุแมงอังย (Maine – Anjou)
์
ู
็
่
่
้
เปนโคกึงเนือนมทีเกิดจากการผสม
้
้
พันธุ์ระหว่างโคเนือพืนเมืองพันธุ์มังแซล
้
(Mancelle)ของฝรั่งเศส กับโคเนือดูแรมชอร์ท
ฮ อ ร์น (Durham Shorthorn)ข อ ง อังก ฤ ษ
่
ในช่วงปลายคริสต์ศตวรรษที 19 และต้น
่
ศตวรรษที 20 ท าการคัดเลือกปรับปรุงพันธุ์
จนได้เปนโคพันธุ์ทีมีการเจริญเติบโตดีและ
็
่
คุณภาพซากดี เริ่มมีการจดทะเบียนประวัติใน
ป พ.ศ. 2451
ี
้
้
โคพันธุ์นี ส่วนหัวมีหนาผากกว้าง กรามแข็งแรง มีเขายาวปานกลางงุ้มไปข้างหนา หัวควรมีสี
้
้
่
แดง และบริเวณรอบตาต้องมีสีแดง ล าตัวลึกและกว้าง อกลึกกว้าง หัวไหล่ไมโปนมาก มีกล้ามเนือมาก
่
แนน ส่วนบนล าตัวมีเนือมาก หลังกว้าง ช่วงซี่โครงขยายกว้าง ส่วนท้ายล าตัวกว้าง ลึก กล้ามเนือสะโพก
้
้
กว้าง แนวพืนท้องควรขนานกับแนวหลัง ขาแข็งแรง หนังอ่อนนม มีขนหนาสีแดงหรือสีแดงบนสีขาว
ุ่
้
่
เพศผู้มีนาหนักแรกเกิด 52 กิโลกรัม เมืออายุ 120 วันหนัก 180 กิโลกรัม เมืออายุ 210 วันหนัก
้
่
285 กิโลกรัม เมืออายุ 365 วันหนัก 495 กิโลกรัม พ่อโคหนัก 1,100 ถึง 1,450 กิโลกรัม แม่โคหนัก 750
่
่
ถึง 850 กิโลกรัม ความสูงวัดทีหัวไหล่ 140 ถึง 145 เซนติเมตร ให้นม 4,205 กิโลกรัม ไขมันนม 3.90%
โปรตีน 3.42% ให้ลูกแฝดสูง 11%
พันธุซาแลร์ (Salers อ่านวา Sa'lair)
์
่
เปนโคที่มีมาแต่โบราณโดยพบเปนภาพเขียนที่มีอายุ 7,000 ปมาแล้ว พบบนผนังถ ้าใกล้เมือง
็
ี
็
่
่
ซาแลร์ซึงอยูทางตอนกลางของฝรั่งเศส ดังนั้นจึง
่
็
เปนพันธุ์แท้ทีเก่าแก่ทีสุดพันธุ์หนึงของยุโรป พันธุ์
่
่
นีมีลักษณะบางอย่างคล้ายกับโคสีแดงของอียิปต์
้
โบราณ
้
็
โคซาแลร์เดิมถูกคัดเลือกให้เปนทั้งโคเนือ
ั
โคงาน และโคนม ปจจบันส่วนใหญ่จะใช้เปนโค
ุ
็
เนือ เลี้ยงมากในแถบภูเขาตอนกลางของฝรั่งเศส
้
่
ั
็
เดิมเปนโคที่มีสีแดงเข้ม(dark mahogany red) มีเขา ปจจบันโคพันธุ์นีมีสีด าและมีเขา ซึงมีจ านวนเพิ่ม
้
ุ
้
มากขึน
้
กลุ่มวิจัยและพัฒนาโคเนือ กองบ ารุงพันธุ์สัตว์ กรมปศุสัตว์
