Page 51 - หนังสือการเลี้ยงโคเนื้อ
P. 51
การเลียงโคเนือ 46
้ ้
่
เนืองจากโคพืนเมืองมีขนาดเล็ก เพราะถูกคัดเลือกมาในสภาพการเลียงทีมีอาหารจ ากัด จึงไม ่
้
้
่
เหมาะทีจะนามาเลี้ยงขุน เพราะมีขนาดเล็กไมสามารถท านาหนักซากได้ตามทีตลาดโคขุนต้องการ คือที ่
่
่
่
้
่
้
่
่
้
่
นาหนักมีชีวิต 450 กก. และเนือไมมีไขมันแทรก และเนืองจากแมโคมีขนาดเล็กจึงไมเหมาะที่จะผสมกับ
่
ั
โคพันธุ์ทีมีขนาดใหญ่ เช่น ชาร์โรเล่ส์ และซิมเมนทัล เพราะอาจมีปญหาการคลอดยาก
้
โคพืนเมืองไทยจัดแบ่งเบืองต้น ตามลักษณะรูปร่างภายนอก ตามภูมิภาคและวัตถุประสงค์ของ
้
การเลียง ได้ 4 สายพันธุ์ ได้แก่ โคขาวล าพูนซึงเปนโคพืนเมืองภาคเหนือตอนบน โคพืนเมืองภาคอีสาน
้
็
้
่
้
้
็
่
้
็
่
โคลานซึงเปนโคพืนเมืองภาคกลาง และโคชนซึงเปนโคพืนเมืองภาคใต้
โคขาวล าพูน
ลักษณะประจ าพันธุ์
ื
้
ื
เนอเขา สีนาตาลส้ม เนอละเอียด
้
้
ื
้
้
เนอกีบ สีนาตาลส้ม
้
้
ขอบตา เนือจมูก เนอทวารต่างๆ สีชมพูส้ม ไม่มีจุดด่างขาว
ื
ขนพู่หาง สีขาว
ขนล าตัว สีขาวเกรียน
์
สีนัยนตา นาตาลด า
้
ขนตา สีขาว
สีหนัง ชมพูส้ม
้
นาหนักเมื่อโตเต็มที ่ เพศผู้ 350 ถึง 450 กิโลกรัม
้
แหล่งเลียง เพศเมีย 300 ถึง 350 กิโลกรัม
จังหวัดล าพูน ล าปาง เชียงใหม่ พะเยา
ี
โคขาวล าพูนในพระราชพิธพืชมงคลจรด
พระนงคัลแรกนาขวัญ
ั
(ภาพจากหุ่นจ าลอง ณ พิพิธภัณฑ์เกษตรเฉลิมพระ
เกียรติ์ฯ ปทุมธานี)
้
กลุ่มวิจัยและพัฒนาโคเนือ กองบ ารุงพันธุ์สัตว์ กรมปศุสัตว์
