Page 198 - ព្រះគម្ពីរសម្ពន្ធមេត្រីថ្មី
P. 198
លកា 5:21 192
ូ
ឲ្យ េ្ក អេើយ ” ។
21 •
ី
៏
់
រូ
ុ
ពួក ្គវ ិ ន័យ និង ពួកផារិស ក ចាបអែ្ើម រិរះគិត ថា ៖ “ អត េកអនរះ ថដល
ើ
្
់
ិ
ើ
នយយ ពាក្យ្បមថ្ពរះ ជា នរណ្ ? អ្រៅព ្ពរះ ថតមួយេងគា គត អត នរណ្
ី
អាច អលើកថលងអទាស បាប បាន ? ” ។
22
ូ
ុ
៏
៊
់
៉ា
្ទ
បថន ្ពរះអយសវ ្ទង ្ជាប គំនិត របស ពួកអគ ក មនបនល តប នឹង ពួកអគ
តែ
់
ូ
23
ុ
ី
វែ
ិ
្
តែ
្
ូ
់
្
្
ិ
ិ
ថា ៖ “ អេតេបានជា េករលគ្ រិរះគត កង ចត ដអចរះ ? ការ ថដល នយយថា:
ុ
់
្
្
ើ
ើ
‘បាប របសេក ្តរូវបាន អលកថលងអទាស ឲ្យ េក អេយ ’ ឬ ថា ‘ ចរ អ្កាកអឡង
ើ
ូ
:
24
ួ
ី
្
់
្
ើ
៉ា
ុ
អដើរ អៅចរះ ’ អត មយណ្ គ្យ ថា ជាង ? យងណ្មិញ អដើម្បឲ្យ េករលគ្
•
ដឹង ថា កនមនស្ស មន សិទ្ធិេណ្ច អៅអល ថែនដី អដើម្បី អលើកថលងអទាស បាប
ុ
ំ
ូ
ើ
ួ
ញា
ំ
្ទ
ំ
ឹ
...” ្ពរះេង ក មនបនល នង បរស សាបមយចអេៀងខន ថា ៖ “ ខ ្បាប េក ថា
ុ
់
លា
លា
្
៏
់
គា
ុ
ួ
ូ
ូ
ុ
ចរ អ្កាកអឡើង យក ថ្គ របស់េ្ក អេើយ អៅែ្ទរះវ ិ ញ ចរះ ! ” ។
25
បរសអនារះ ក៏ អ្កាកអឡង ភាម អៅមខ មនស្ស ទាំងេស យក ថ្គ ថដល
ុ
លា
់
ើ
ុ
ុ
់
គ្ត បាន អដក អនារះ អេយ អៅែរះ របស គ្ត វ ិ ញ ទាំង អលកតអមងសរីរុងអរឿង
់
ើ
់
ើ
ិ
កើ
្ទ
26
ដល ្ពរះ ។ អពលអនារះ ភាពសបថសង បាន អកតមន ដល មនស្ស ទាំងេស
ញា
់
ើ
់
ុ
់
ញា
់
អេយ ពកអគ ក អលកតអមងសរីរុងអរឿង ដល ្ពរះ ្ពមទាំង អពញ អដាយ អសចក ី ្
់
៏
ិ
ើ
ួ
កើ
ើ
្ច
័
េយខ្លា ច ក៏ និយយថា ៖ “ នថងាអនរះ អយើង បាន អ�ើញ ការ ដ៏េសារ្យ ! ” ។
ការ្រា្តគៅមាថាយ
់
៉ា
27
ើ
ើ
្
៊
់
៏
ី
បនាបពការទាំងអនរះ ្ពរះអយសវ ក យង អចញអៅ អេយ ទត អ�ញ េក
ូ
្ទ
a
្ធ
្ទ
ទារពន មក អ្រះ អលវ ី េងគាយ អៅ កថនងយកពន ។ ្ពរះេងគា មនបនល នឹង
្
្ធ
់
លា
ម
ូ
ុ
28
ញា
់
់
វែ
់
៏
គ្ត ថា ៖ “ ចរ មករាម ខំ ! ” ។ គ្ត ក អ្កាកអឡើង លរះបង េៗ ទាំងេស ់
ី
ូ
ុ
អេើយ អៅរាម ្ពរះេងគា ។
ុ
ួ
ហបជាមយ្កមន្ត្សរាប
ូ
ួ
29
់
់
អលវ ី បាន អរៀបច ពិធីជបអលៀង ធ មួយ ស្មប ្ពរះអយសវ អៅ ែ្ទរះ របស គ្ត
ំ
់
ូ
៊
់
ំ
ួ
ុ
្
ុ
អេើយ មន េកទារពន និង មនស្ស ឯអទៀត ជាអ្ចើន រួមតអាហារ ជាមយ ពួកអគ
្ធ
a
៉ា
5:27 អលវ ី ―គឺ “មថាយ”។
