Page 58 - ព្រះគម្ពីរសម្ពន្ធមេត្រីថ្មី
P. 58
មា៉ាថាយ 15:24 52
24
ញា
្ពរះអយស៊វ មនបន្ទល តប ថា ៖ “ ខំ ្តវបាន ចាត់ឲ្យមក ឯ អចៀម វអងង នន
រូ
ូ
វែ
ុ
ូ
ុ
៉ា
ពជពង្ស េ្សាថេល ថតបអណ្រះ ” ។
ុ
ណ
ូ
ី
25
ូ
គា
ី
្សអនារះ ក ចលមក ថាយបងំ ្ពរះេងគា ទលថា ៖ “ ្ពរះេមស អេយ ! សម
តែ
វែ
្ច
៏
ើ
់
ូ
ូ
ញា
ជួយ ខំមស់ ែង ! ” ។
្ច
ុ
26
ូ
៊
្ពរះអយសវ មនបនល តប ថា ៖ “ ការ ថដល យក នំបង របស កន ៗ អបារះអៅ
័
ុ
្ទ
់
ូ
ូ
ឲ្យ កនថឆក មិន ្តរូវ អទ ” ។
ូ
27
ន៎
ូ
ូ
ូ
តែ
ី
ុ
៏
ុ
់
នាង ទលថា ៖ “ ចា ្ពរះេមស អេយ ! បថន សម្បីថត កនថឆក ក ស កអម្ទច
្ច
៉ា
ើ
្ច
ុ
អាហារ ថដល ្ជរុរះ ពី ត របស់ មស់ វា ថដរ ” ។
28
ើ
តែ
អពលអនារះ ្ពរះអយសវ មនបនល តប នង នាង ថា ៖ “ ឱ ្ស អេយ! ជំអនឿ
ឹ
្ទ
ី
ូ
៊
ូ
លា
ុ
ូ
់
្
ូ
របស់នាង ខ្ំង ណ្ស ! ចរឲ្យ បាន សអ្មច រាមថដល នាង ្បាថា ចរះ ” ។ កន្សី
របស់ នាង ក៏ ្តរូវបាន អ្បាសឲ្យជា អៅ អវោ អនារះ ឯង ។
ី
ឹ
់
ការគ្រា្តឲ្យជាគៅមា្បងកាលគឡ
29 a
ី
់
ឹ
ី
ី
ើ
្ពរះអយសវ យង ចាកអចញ ពទអនារះ អៅ មតបង កាលអឡ អេយ យង
៊
ូ
30
ើ
ី
វែ
ូ
់
ុ
អឡងអៅ អល េ គងចរះ អៅ ទអនារះ ។ មន េងមនស្ស ជាអ្ចន ចលមកជិត
ំ
្
ើ
ុ
ើ
ូ
់
វែ
្ពរះេងគា ទាំង នាំ មនស្ស ខន មនស្ស ខ្កថេក មនស្ស ពិការនដអជើង មនស្ស គ
ុ
វែ
្
ិ
ុ
ុ
ុ
ើ
់
នង មនស្ស អែ្សងអទៀត ជាអ្ចន មក ជាមយ ពកអគ ថដរ អេយ ដាក េកទាំងអនារះ
ួ
ិ
្
ើ
ួ
ុ
31
ូ
៊
គា
ូ
៏
្
ួ
អៅអទៀប ្ពរះបាទា របស ្ពរះអយសវ ្ពរះេង ក អ្បាស ពកអគ ឲ្យជា ។ ដអចរះ
់
ិ
ុ
ើ
អៅអពល អ�ញ មនស្ស គ នយយ មនស្ស ពិការនដអជើង ជា មនស្ស ខន អដើរ និង
វែិ
ុ
ុ
ុ
ើ
់
កើ
ើ
វែ
៏
មនស្ស ខ្កថេក អមលអ�ញ េងមនស្ស ក អសច អេយ អលកតអមងសរីរុងអរឿង
ងា
ើ
ិ
្
វែ
ើ
ុ
ើ
ូ
ី
ុ
ដល់ ្ពរះ នន េ្សាថេល ។
្បទាននំបងឲ្យបួនោន់នាក់
ុ័
32
្ពរះអយសវ ្ទង អៅ ពួក សស្ស របស ្ពរះេងគា មក មនបនលថា ៖ “ ខំ ញា ុ
្ទ
់
៊
់
ូ
ិ
ូ
អាណត េងមនស្ស អនរះ ពអ្ពារះ ពកអគ អៅជាមយ ខ ប នថ អេយ គ្ន េ េប
ើ
ួ
ម
ូ
ុ
ី
ងា
វែ
ួ
ិ
ី
វែ
ំ
ី
ញា
ូ
ុ
លា
់
អសារះ ។ ខំ មិន ចង់ ឲ្យ ពួកអគ អៅវ ិ ញ ទាំង ឃាន អទ ថ្កងអោ ពួកអគ សនប រាមែលាវ ” ។
ញា
លា
ូ
ុ
a
15:29 បឹង―ឬ “ សម្ទ”។
ុ
