Page 720 - ព្រះគម្ពីរសម្ពន្ធមេត្រីថ្មី
P. 720
គ្្្រុ្ត ទី២ 1:15 714
ំ
ំ
ញា
ញា
៊
ូ
្
់
ី
ថា ខ ្តរូវ អដារះ អរង របសខ អនរះ អចញ កងអពលឆ្បៗ ដចថដល ្ពរះអយសវ ្គស ្ទ
ូ
់
ុ
ុ
ុ
15
ឹ
ឹ
ញា
៏
ំ
្ពរះ េមស ននអយង បាន បញ្ក ដល ខ ។ ខ ក នង ខ្បង ថដរ អដើម្បី អធឲ្យ េក
់
ើ
្
្ច
ជា
ំ
ំ
ញា
ើ
វែ
់
់
ុ
ុ
ំ
ញា
ី
្
រល់គ្ បាន នឹកអ�ើញ អសចក្ទាំងអនរះ ជានិច្ច អ្កាយពី ការចាកអចញ របស់ខ។
ុ
ិ
ុ
ោក្យ្យាករដ៏គួរឲ្យទកច្្្រ
16
ុ
ើ
ិ
ិ
ិ
់
៉ា
ជាការពត អយង មន បាន រាម អទវកថា ថដល ្បឌតយងបន្បសប អនារះ
ិ
្
្
្
់
ំ
អទ កាល អយើង ្បាប េករល់គ្ ឲ្យដឹង េពី ្ពរះអចសា និង ការយងមកវ ិ ញ របស់
្ច
ូ
្ទ
្ពរះអយស៊វ ្គីស្ទ ្ពរះេមស់ ននអយើង ែ្ទយអៅវ ិ ញ អយើង ជា សាក្សីផាល់ថេ្ក នន
ុ
17
តែ
ុ
អានភាព របស ្ពរះេងគា ។ អៅអពល ្ពរះេងគា បាន ទទួល កិតយស និង សរីរងអរឿង
ុ
់
ិ
ិ
ព ្ពរះថដលជា្ពរះបរា មន សអឡង មួយ ព សរីរុងអរឿង ដ៏ឧតងឧតម មក ដល ្ពរះ
្
គា
្
ី
ិ
ិ
ំ
ី
់
ុ
េងគា ដអច្រះ ថា :
ូ
“ អនរះ ជា ប្តដ៏ជាទី្សឡាញ របស់អយើង
ុ
់
a
ជា េ្កថដល អយើង អពញចិតតែ ” ។
18
្
អយើង បានឮ សំអឡង អនរះ ថដល មក ពី អលអម� កាល អយើង អៅ អល េំ វ ិ សទ្ធ ជា មួយ
ើ
ុ
ើ
19 •
្ពរះេង អេយ អយង មន ពាក្យ របស ពយាការី ថដល ្បាកដ្បជា ជាង អនរះ អៅ
ើ
់
គា
ើ
ិ
់
តែ
់
អទៀត។ ្បសនអប េករលគ្ យកចតទកដាក នង ពាក្យអនារះ ដចជា យកចត ទក
ុ
ូ
ើ
តែ
្
ិ
្
ុ
ិ
ឹ
ដាក នង ចអងៀង ថដល បអញញពន កង កថនង ងងឹត រេតដល នថ ររះ នង រេត ដល ់
ូ
លា
្ច
លា
ងា
ឺ
ឹ
្
់
់
ិ
ូ
ក
ុ
់
ិ
ើ
ឹ
្
្
ផាយ ្ពក អលចអឡង កង ចត របសេករលគ្ អនារះ េករលគ្ អធ បាន ល្អ អេយ ។
់
់
ក
្
្
វែ
ើ
តែ
ើ
្
ុ
20
្
ី
្
េករលគ្ ្តរូវ ដឹង ការអនរះ ជាមនសន ថា ្គបទាំង ពាក្យ ពយាករ កង ្ពរះគមរ
ុ
្
ិ
់
្
់
ុ
21
ី
្ទ
ុ
មិនថមន មកព ការបក្សាយ ផាលខន របស់មនស្ស អទ ដ្បិត ពាក្យ ពយាករ មិន
់
លា
ួ
ញា
ថដល អចញមក ព បណង មនស្ស អឡើយ គ មនស្ស ថដល ្តរូវ ្ពរះ វ ិ ញ្ណ ដ៏វ ិ សទ ្ធ
ុ
ឺ
ុ
ី
ំ
ុ
b
បណ្ល បាន ថថលាង អចញពី ្ពរះ វ ិ ញ ៕
្
a
1:17 សមអមើល 《ម៉ាថាយ》17:5។
ូ
b
ុ
ញា
៏
ុ
1:21 គឺមនស្សថដល្តវ ្ពរះវ ិ ញ្ណដវ ិ សទ្ធបណ្ល បានថថងអចញព ្ពរះ វ ិ ញ― ឯកសារបរណខរះថា “គ មនស្ស ដ៏វ ិ សទ ្ធ
ុ
រូ
្
លា
ឺ
ុ
លា
ី
ុ
របស់ ្ពរះ ថដល ្តរូវ ្ពរះវ ិ ញ្ណដ៏វ ិ សទ្ធ បណ្ល បាន ថថលាង វ ិ ញ”។
ញា
ុ
្
