Page 59 - ماهنامه شماره 18 برای فردا

‫‪59‬‬

‫‪..........................................................................‬‬
‫‪..........................................................................‬‬
‫‪.............................................................................‬‬
‫‪.............................................................................‬‬

‫نویشتـز نوهـراراسـیبنتت ًاشرـککیهبمـرتقریببلـجوندایوحدرعیهمـدلریًاددموهکمشـلاک‌یل‌نشاـشـدت؛هوورلتابعیـصافدرهاـتیآاننن‬ ‫از جنا ‌حهـای ایـن جامعـه کـه بیشـتر سـنتی اسـت‪،‬‬ ‫تکبنندید؛لمثکلرًادسوندگماوپکورراراسییبکعدیدآکمتادت‪.‬ومرمنصشلخحبص ًهاسطنرگا‌فپداورر‬
‫دورهباتوج ‌هبهاینکهشوراهاب ‌هصورتصددرصد‬ ‫هما ‌نطـور کـهحضـرتامامخمینیهم گفتهاسـت‪،‬‬
‫دردسـتیـکجنـاحافتـادهاسـت‪،‬فکـرنم ‌یکنیـد‬ ‫حتـیقـادرنیسـتیـکنانواییراهـماداره کنـدوتمام‬ ‫سـرعترشـدوپیشـرفت کمترودموکراسـیبهمعنای‬
‫تمامـیمصائـب گذشـتهوحـالشـهر(کـهخیلـی‬ ‫مشـکلات ایـن مملکـت ناشـی از ایـن اسـت کـه یـک‬ ‫گف ‌توگوهاوقانع کردنوحرکاتاقناعیبیشترهستم‪.‬‬
‫از قسـم ‌تهای آن ممکـن اسـت در دسـت آ ‌نهـا‬ ‫گـروه متخصـص‪ ،‬روشـ ‌نفکر‪ ،‬جها ‌ندیـده و آیند ‌هنگـر‬ ‫فرمودیدا گرتنهایکحزبحاکمباشد‪،‬جنبۀنظارتی‬
‫همنباشـد)برسرشـانآوار شـودوباعثشـود که‬ ‫م ‌یآینـدوچنـدسـال کارهـارادرسـتم ‌یکننـد‪،‬خزائن‬ ‫تضعیـفم ‌یشـود؛امـامـنفکـرم ‌یکنمتأثیـرینـدارد‪.‬‬
‫اعتمـادمـردمراتـاچندیـنسـالازدسـتبدهنـد؟‬ ‫راپـرم ‌یکننـدومشـکلاتنظـامراازبیـنم ‌یبرنـد؛ولـی‬ ‫گزار ‌شهـا از شـهرهای مختلـف حاکـی از فسـادهای‬
‫همی ‌نطـوراسـتولـیای ‌نهـادرحافظـۀتاریخـییـک‬ ‫بلافاصلهتازمانشانتمامم ‌یشودجناحدیگرم ‌یآید‬ ‫عمیقدرشوراهاییاست کهچندجناحدرآنحضور‬
‫کملشـوتررهاسویخدنمیـ‌یاکهنمد‪.‬یم‌نططـموئرانسبـاشت؛یمدث‪.‬ا ًلچندارنوکنزهوئدارلهقبمل ًاۀ‬ ‫وهم ‌هچیـزرااز آ ‌نهـام ‌یگیـردوذخایـرراتمـامم ‌یکنـد‬ ‫داشـت ‌هاند‪.‬خیل ‌یهـادر ایـنشـوراهامحکـومشـدندو‬
‫شـعارهای چـاوز و بعـد جانشـینش مـردم را بـه خـود‬ ‫و دوبـاره آ ‌نهـا م ‌یآینـد و مشـکلات را حـل م ‌یکننـد و‬ ‫عـد ‌هایهـمدرانتظارمحاکمههسـتند؛بنابرایـن‪،‬ا گر‬
‫جـذب کـردهبـود‪،‬ولـیامـروزهچقـدر بیـزاریبـهوجـود‬ ‫اقتصـادراراهم ‌یاندازنـد‪».‬ایـنتفکـراتمنفـیاسـتو‬ ‫چندجناحـههـمباشـند؛تضمینـینیسـت کـهفسـاد‬
‫آفهوار ‌مجدععه ٔر؟هبشـضشاـیمرد‌یبیکگنشـومیدیفـ؛ادچجموعارۀنکـب‪3‬ش‪10‬رسموییبملایورکود؛سنولیکیسشــتضمهممنندًااندجـ‪.‬کرامبـتنه‬ ‫ا گرهمحقیقتداشتهباشدمطلوبنیست‪.‬ممکن‬ ‫کنتـرلشـود‪.‬برعکـسآنهمصـادقاسـت؛ا گرفقطاز‬
‫مثبتـی داشـت‪ .‬آیـا باعـث نشـد بسـیاری از افـکار تندگرا‬ ‫اسـتبگویندا گرهشـتتادهسـالاینمتخصصاناز‬ ‫یمثاکًلاجوانیـاحلاهنقمابلاشبنفقدـ‪،‬لزطویمابکهجفنـاساحدودجـچواردندامشـ‌یشتو؛نامد؛ا‬
‫و کما ‌لگرایـیرابشـرتجربـه کنـدوبگویـدنم ‌یشـود؟از‬ ‫حاکمیـترویبرگرداننـدوبـرسـر کارنیایند‪،‬حکومت‬
‫همـان دورۀ ابتدایـی بشـر بـا موضـوع عدالـت مشـکل‬ ‫م ‌یگویـم‬ ‫اازولبًایـازنبیـمـن‌یرروفدتـونامـهویرـ اچصاحلکحوممتـ‌ییشـمودط‪.‬لـموـنب‬ ‫اینجناحبهدلایلایدئولوژیکاهلفسادنبودوهمۀ‬
‫داشتهاستونتوانستهآنراحل کند‪،‬مارکسیسمیک‬ ‫نیسـت‪.‬‬ ‫دولـتمردانـی کـهمـام ‌یشـناختیم‪،‬وقتـیم ‌یآمدنـد‬
‫گام بزرگ در راستای درک بهتر ما از عدالت برداشت‪ .‬ما‬ ‫مـنحتـیم ‌یگویـمازبیـنرفتـنحکومـتقذافـیهـم‬ ‫کنار‪،‬درادارۀزندگیروزمر ‌هشانمشکلداشتند؛یعنی‬
‫بهایننتیجهرسیدیمآنچیزی کهممکناستمارا‬ ‫درسـت نبـود‪ .‬ا ‌یکاش از طریـق افـراد جها ‌ندیـده و‬ ‫ازمجاریحمایتیزندگ ‌یشانم ‌یچرخید‪.‬پسمقولۀ‬
‫خیلیخوشحال کند‪،‬هما ‌نکهازثروتمندانبگیریمو‬ ‫روشـ ‌نفکر و آیند ‌هنگـر اصالح م ‌یشـد و ای ‌نطـور بـه‬ ‫فسـاد نبایـد بـا ایـن موضـوع اشـتباه گرفتـه شـود‪ .‬بـه‬
‫بهفقرابدهیم‪،‬ممکناستبهمرگفقرامنجرشودو‬ ‫فاجعهنم ‌یانجامید‪.‬اینافکارجهاتمنفیبیشتری‬ ‫موضوعفسـادبایدب ‌هطور جدا گانهپرداختتا کنترل‬
‫آینـدۀفقـراراازبیـنببرد‪.‬ای ‌نهاراجزمارکسیسـمبهما‬ ‫مدـارند‪.‬شـمد‌ییگوًداینمدختالاـپریفایشــاننتنفکشـروم؛دفکاکرربمه ‌یسکـنامماپنرینرشـساـند‪.‬ی‬ ‫شود‪.‬‬
‫وتهدید؟‬
‫یـاد داد؟‬ ‫فقـطوفقـطپریشـانیوفقـرایجـادم ‌یکنـد‪.‬بـهفـرض‬ ‫تهدیدی کهداردایناسـت کهممکناسـتجنا ‌حها‬
‫یکـی از مباحـث شـهری‪ ،‬وجـود نظریـۀ بومـی بـرای‬ ‫اینکـهحکومـتایدئـال کسـانی کـهرأینم ‌یدهنـدبـر‬ ‫فقطبهیکساحتتوجه کنند‪.‬جنا ‌حهاییهستند‬
‫شـهرهای ایـران اسـت‪ .‬در ایـن زمینـه دو نظریـه‬ ‫سـر کاربیایـد‪،‬آ ‌نحکومـتهمنم ‌یتوانـدب ‌هراحتی کار‬ ‫کهبهتوسعۀسیاسیاعتقاددارندوتمامپتانسی ‌لهارا‬
‫وجـود دارد‪ :‬یکـی راهبـرد سیاسـت سـرزمی ‌نهای‬ ‫کند‪.‬مناعتقاددارم کهالآنشـوراهایجدیدشـایدبا‬ ‫صرفتوسعۀسیاسیم ‌یکند؛برخیجنا ‌حهاهم ‌هچیز‬
‫جامعـه ایرانـی از دکتـر پیران و دیگری نظریـۀ آبادی‬ ‫کیاستبتوانندقر ‌ضهارابدهندوبخشیازمشکلات‬ ‫رادر نر ‌مافـزار خلاصـهم ‌یکننـدوبعضـیهم ‌هچیـزرادر‬
‫ب ‌هجـای شـهر‪ .‬ایـن نظری ‌ههـا بـه مفهـوم دولتـی‪-‬‬ ‫شهرهارا کاهشدهندوبعدبهدیگرانتحویلبدهند؛‬ ‫سـخ ‌تافزار م ‌یبیننـد‪ .‬در ایـن حالـت‪ ،‬ا گـر دو جنـاح‬
‫حکومتـی شهرسـازی ایـران اسالمی در دولـت‬ ‫ولیفرایندتمدنهمیناسـتو کارینم ‌یشـود کرد‪.‬‬ ‫باشد‪،‬برنام ‌ههات ‌کساحتینم ‌یشود‪.‬شهرفقطنرده‬
‫آقـای احمد ‌ینـژاد و بحـث اندیشـۀ ایرا ‌نشـهر در‬ ‫شـمادرپیشـرفت ‌هتریندموکراسـ ‌یهانـگاه کنیـد؛یـک‬ ‫هخنیرابـمانـندانیننسـیـازت‪،‬دارشـده‪.‬ربطـبهیبعرنتـاًام ‌هشـهرااییـطیبدـرراایـینجحواانلــانت‬ ‫و‬
‫دولـتآقـایروحانـیم ‌یپردازد‪.‬البتههی ‌چکـداماز‬ ‫رئی ‌سجمهـورم ‌یآیـد کشـورراآبـادم ‌یکنـدواقتصـادرا‬ ‫و‬
‫ای ‌نهاآنقوامیرا کهیکنظریهبایدداشتهباشد‬ ‫جلـوم ‌یبـرد‪.‬ایـن کارجناحینیسـت؛چـونم ‌یتوانم‬ ‫بکـههتـوراجـسـودتداوررداشـیـدنهامسـ ‌هتجاکنـبههاپحییانـ ًاشمجن‌یاآیـ‌حدهـ‪.‬اتتهفدکیـرادیت‬
‫ندارند‪.‬هردودرحدیکمفهومذهنیهستند که‬ ‫مثـال بزنـم‪ :‬اوج شـکوفایی اقتصـاد آمریـکا مربـوط بـه‬
‫بایدبسطدادهشوند‪.‬آیاشماایننظری ‌ههارابرای‬ ‫دور ‌ههایریگانو کلینتونبود؛ریگانجمهور ‌یخواه‬ ‫ت ‌کساحتیداشتهباشند‪،‬ب ‌هجایتفکر گستردۀچند‬
‫رسـیدنبهتجویزیبرایشـهرهایایرانمناسب‬ ‫و کلینتـون دموکـرات بـود؛ بنابرایـن‪ ،‬حر ‌فهـای مـن‬ ‫ساحتی‪.‬‬
‫م ‌یدانیـد یـا نـه؟ و ا گـر نم ‌یدانیـد چـه بایـد کـرد در‬ ‫مجنشاکحلـاینتیعسدـیدت‌ه‪.‬امیمراکـحنال کسـندت؛ولشـویرادقییق ًشاـباهیردتیبحتوواینلد‬ ‫باتوج ‌هبـه اطلاعـات موجـود در کلا ‌نشـهرهایی‬
‫عچـظوینمـایصافز بهـادهن ‌وی تهـاهـراینش‪،‬ـهکـرهدارح ‌یکاهیـا داترادز‪ ،‬عحمجـا ًمل‬
‫حـوزۀ خلأ نظـری؟‬ ‫دهـدبـه کسـانی کـهمشک ‌لسـازند‪.‬درسـتاسـت کـه‬ ‫ورودبهچنینعرص ‌هاییعنیبدنام کردنجریان‬
‫مـن فکـر م ‌یکنـم یـک اختالف دیـدگاه بـا شـما دارم؛‬ ‫پیشـرفت‪،‬ترقیواصلاحنبایدیک گامبهعقبویک‬
‫ولـی ایـن موضـوع خیلـی اساسـی اسـت و مایلـم آن را‬ ‫گام به جلو باشد؛ ولی این خودش یک حرکت است و‬ ‫سیاسـی کـه تحوی ‌لگیرنـدۀ ایـن شـهر و شـورا و‬
‫بپروریـم‪.‬یـکمدتـیدرایراناینحرفشـروعشـد که‬ ‫شـهرداری اسـت‪ .‬در ایـن حالـت‪ ،‬ایـن جریـان‬
‫معماریبایداسلامیباشد؛یعنیب ‌هگون ‌هایباشد که‬ ‫جامعهراپویام ‌یکند‪.‬درنهایت‪،‬ممکناستشرایطو‬ ‫سیاسـیتحوی ‌لگیرنـدهیـابایـدهمـۀمشـکلاترا‬
‫درسـاختما ‌نهاشـعر‪،‬نوشتهودسـ ‌تخطبه کاررود‪.‬‬ ‫بسـتریفراهمشـود کهحرکتتبدیلشـودبهدو گام‬
‫منمدتی گرفتارایناندیشهبودم کهمعماریاسلامی‬ ‫ولجلیوا‪،‬یینفکرگایانمدعقحتبمیًاادسر ‌هحگارکماب ‌هتپتیاریخشییمکلگا‌تمهباهوپجوس؛د‬ ‫بـه گـردن شـهرداری و شـورای شـهر قبـل بینـدازد‬
‫از کجـاآمـدهاسـت؟ا گرمنظورتـانازمعماریاسالمی‬ ‫یـا تمـام مشـکلاتی را کـه در پـی ایـن نابسـامانی‬
‫معمار ‌یایاست کهپیامبرا کرموائمۀاطهاروخلفای‬ ‫گریبا ‌نگیرشخواهدشد‪،‬بابدنام ‌یهاومصائبش‬
‫راشدینباآنزندگیم ‌یکردند کهای ‌نهانبود؛بلکهیک‬ ‫دارد‪.‬‬ ‫بپذیـرد‪ .‬بـه نظـر شـما عقلانیـت سیاسـی در اینجا‬
‫حصیربود کهرویچوبم ‌یانداختندوزیرآنزندگی‬ ‫پسامیدوارید؟‬
‫م ‌یکردنـد‪.‬ا گـربـراسـاسآناصالتبخواهیممعماری‬ ‫مـن آدم امیـدوار و خو ‌شبینـی هسـتم و دنبـال‬ ‫چـه حکمـی صـادر م ‌یکنـد؟‬
‫گـروه بزرگـی در جامعـه ازلحـاظ عـددی طـر ‌فدار ایـن‬
‫هی ‌چچیـزینیسـتم کهعالـیوفو ‌قالعادهباشـد؛بلکه‬ ‫اتفخیکـر ًراهمـسـنتبنعدضکـهینابزایسـدرادرنهویرهچباـنراتنخ اابیـاتنیتفشـکـررک راتدیـکرددم‪.‬‬
‫اعتقـاددارمهیـ ‌چگاهبشـربـه«عالـی»نم ‌یرسـد‪،‬بلکـه‬
‫حرکتشبایددرمسیر«عالی»باشد‪.‬مهمایناست که‬
‫امروز ما بهتر از دیروز و فردای ما بهتر از امروزمان باشد‪.‬‬ ‫کـهدرتأییدتفکرشـانچنیناسـتدلالم ‌یکـرد‪«:‬یکی‬