Page 86 - ماهنامه شماره 23 برای فردا
P. 86
85
در این خا ک تابنا ک ایـن آد مهاسـت .زندگـی بـه نا گهـان بـدل م یشـود بـه بـهوجـودچنینداسـتانینیـاز بود.خواننـدهباتوجهبه
طربناکتنهاچیزی که ترکیـب معمـول و غریـب و داسـتان در مـرز واقعیـت و سابقۀذهنیخودممکناستنمادهاواستعار ههایی
نم یتوانبهآناطمینان وهـمظپایـهـرًاش مچـنـ یردوکدت.ـاب آمـادۀ انتشـار داریـد .کمـی در متن کشـف کندوای ن گاهیحاصلتلاشمخاطب
کردهمانآیندهاست. از آ نهـا برایمـان بگوییـد ،دربـارۀ رمـان «خـروج در خوانشداستاناست .کسی کهداستانیم یخواند
ب هطورمعمولچیزهایی اضطـراری» .گمـانم یکنیدبعـداز تجربۀچندین ب هنوعـی در نوشـتن دوبـارۀ آن بـا نویسـنده سـهیم
مجموعـۀداسـتان کوتـاه،در رما ننویسـینیـزبـه م یشـود .او آزاد اسـت سـهم خـود را از داسـتان بـه هـر
م ینویسموازمیان مهمییگویننـمیدزباعنمضوفیهـقااخوصاـهولیًادیباوداد؟سآـیتااقبنکووتلاداهنریوید کسه
آ نهابرخیقاب لارائه شـکلی کـهصالحم یداندبرداشـت کند.
خوبـیهسـتندیـارما ننویـس؟ طنـز داسـتا نهای روبـاه شـنی در موقعی تهـای
بهمخاطباست. در ایـنخـا کتابنا کطربنا کتنهاچیزی کهنم یتوان متناقـض ،شـالودۀ داسـتان را ب همیـزان زیـادی
نوشت ههاییهمبا بـهآناطمینـان کـردهمانآیندهاسـت.ب هطور معمول تحـت تأثیـر قـرار م یدهـد ،تـا حـدی کـه گاهـی
کمالتأسفپشتسد چیزهایی م ینویسـم و از میان آ نها برخی قاب لارائه به کاخملوان ًناـبدحهرافنـرامیوو حشمسـایکنسدقـشرـارخگرصفیتـهتادسرـوتض،عمیثلت ًیا
سانسورم یماند که مخاطباسـت.نوشـت ههاییهمبا کمالتأسـفپشت در داسـتان آهنـگ پلنـگ صورتـی را سـوت بـزن.
جماعتنویسندهباید سـدسانسـور م یماند کهجماعتنویسـندهبایدفکری آیااینامربرایبهچالش کشیدنموقعی تهای
فکریبهحالاینمعضل بهحالاینمعضلفرهنگیهمبکنند.دررما ننویسی کزـنهدبگـعیضـوًابمـیاارهامدیـچـاتر دجرلـدووهرندـادجنممیکنســائدل؟ی اسـت
فرهنگیهمبکنند.در هـمامیـدوارمبتوانـم کار درخـوریارائـهدهـم .کاری کـه اینحرفشمانشانم یدهدطنزدر داستا نهایمن
رما ننویسیهمامیدوارم دسـ تکمه مسـنگداسـتا نهای کوتاهـمباشـد.البته کار خـودش را کـرده؛ یعنـی بـه عنصـر درونـی داسـتان
بتوانم کاردرخوریارائه خو شبینـمبـه کاری کـهدرزمینۀرمان کرد هام.شـواهد بدل شـده اسـت؛ به عبارت دیگر ،عنصر تحمی لشـده
دهم .کاری کهدس تکم نشانم یدهداینکهم یگویندبعض یهابراییکیاز دو به داسـتان نیسـت .از بافت خود داسـتان برم یخیزد
ه مسنگداستا نهای قالـب داسـتان کوتـاه یـا رمـان سـاخته شـد هاند چنـدان و نا گزیـر بـر همـۀ عناصـر داسـتانی تأثیـر م یگـذارد.
کوتاهمباشد.البته همب یراهنیست.قالبذهنیمنهمبیشتربهنوشتن دلیلـش هـم شـاید ایـن باشـد کـه مـن هیـ چگاه
خو شبینمبه کاری که داسـتان کوتاه گرایشدارد؛امامد تهاسـتبهنوشـتن بهعمـد طنـز نمینویسـم؛ یعنـی نوشـتن داسـتان طنـز
درزمینۀرمان کرد هام. رمـانهـمعلاق همنـدشـد هام.امیـدوارمتجرب های کـهدر تصمیمـی پیشـینی نیسـت .گاهـی ایـدۀ داسـتانی در
شواهدنشانم یدهد ذهنـم شـکل م یبنـدد و موقعیـت داسـتانی و زیسـت
اینکهم یگویندبعض یها ایـنراه کسـ بکرد هامرضایـتمخاطـبراجلب کند. شـخصیتها ناچـار بـه سـمت طنـز کشـیده م یشـود.
برای یکی از دو قالب در سـال گذشـته بـرای مجموعـه داسـتان روبـاه ثابت شـده در این موارد چاشـنی طنز داسـتان را یک
داستان کوتاهیارمان شـنی جایـزۀ ادبـی جلال آ لاحمـد و همی نطـور
ساختهشد هاندچندان جایـزۀ کتابسـالجمهـوریاسلامیرادریافت سـر و گـردن ارتقـا میدهـد.
همب یراهنیست.قالب کردید .موفقیت این مجموعه داستان را مرهون داستا نهایشماباوجودفضاهاوموقعی تهای
ذهنیمنهمبیشتربه انتزاعیو گاهیوه مآلود،بهسمتداستا نهای
نوشتنداستان کوتاه چـهویژگ یهـایمضمونـییـافرمـ یم یدانیـد؟ اذغهلـنیبوسسوی ماشلـذخهنص وسیـوا اقوپ لیدشـا نخم یصکنهادی .ریاوصیرفهـ ًاا
خوشـبختانهروبـاهشـنیخـوبدیدهشـد،هـماز طرف
گرایشدارد؛ خوانندگان،هماز سویداورانجوایزادبی.موفقیتش روای تگرند .دلیل این رویکرد چیست؟
هـمبـهنظـرممرهونهمانمواردیاسـت کهدر همین جنـس مـکان و موقعیـت و آد مهـای داسـتا نهای مـن
مصاحبـه گفتـ هام .سـعی کـردم فـارغ از هـر شـتا بزدگی ذطـهـورن آی ننیهـاسـرا نتوکـشـه بتتـ .آوا ننهـبا آهدصـموهرایـتیذمهعنـمیولو یانـسـیدا ِدلر
داسـتا نهایی بنویسـم کـه خـودم بـه خـوب بودنشـان موقعی تهـای معمولـی؛ امـا همـواره امـری غریـب ولـی
ایمان دارم .یادمان باشد که مسابق های در کار نیست. ن هچنـدان غیرعـادی وارد زندگی آ نها م یشـود و نقطۀ
ا گر هم باشـد ،هر نویسـند های فقط با خودش مسـابقه بحـران را خلـق م یکنـد؛ نقطـ های کـه شـروع داسـتان
م یدهد.سـعیم یکنمآهسـتهوپیوسـتهحرکت کنمو
حاصـل کارمبـرایمخاطبخواندنیباشـد.
