Page 14 - คำแปลบาลีไทย, อิติปิโส, พาหุง, มะหาการุณิโก, ยอดพระกัณฑ์ไตรปิฎก, พระไตรปิฎก, มงคลสูตร, กะระณียะเมตตะสุตตัง, อุปมาใบประดู่ลาย, ปฏิจจสมุปบาท, , คาถาพระพุทธเจ้า 5 องค์ตอนชนะมาร,
P. 14

มงคลสูตร


        น า (หันทะ มะยัง มังคะละสุตตะคาถาโย ภะนามะ เส.)

        เอวัมเม สุตัง เอกัง สะมะยัง                        ในสมัยหนึ่ง พระอานนท์เถระเจ ้า ได ้สดับมาว่า

        ภะคะวา สาวัตถิยัง วิหะระติ เชตะวะเน                พระผู ้มีพระภาคเจ ้าเสด็จประทับอยู่ในพระเชตว
                                                           นาราม

        อะนาถะปิณฑิกัสสะ อาราเม                            ของอนาถปิณฑิกเศรษฐี ในกรุงสาวัตถี
        อะถะ  โข  อัญญะตะรา เทวะตา                         ครั้งนั้นแล เทพยดาองค์ใดองค์หนึ่ง
        อะภิกกันตายะ รัตติยา                               ครั้นเมื่อราตรีปฐมยามล่วงไปแล ้ว

        อะภิกกันตะวัณณา                                    มีรัศมีอันงามยิ่งนัก
        เกวะละกัปปัง เชตะวะนัง                             ยังเชตวันทั้งสิ้นให ้สว่าง

        โอภาเสตะวา เยนะ ภะคะวา เตนุปะสังกะมิ               พระพุทธเจ ้าเสด็จประทับอยู่ในที่ใดก็เข ้าไปเฝ้า
                                                           โดยที่นั้น

        อุปสังกะมิตวา ภะคะวันตัง อะภิวาเทตวา               ครั้นเข ้าไปเฝ้าแล ้ว จึงถวายอภิวาท พระผู ้มีพระ
                                                           ภาคเจ ้าแล ้ว
        เอกะมันตัง อัฏฐาสิ                                 ยืนอยู่ในท่ามกลางส่วนข ้างหนึ่ง

        เอกะมันตัง ฐิตา โข สา เทวะตา                       ครั้นเทพยดานั้น ยืนในที่สมควรส่วนข ้างหนึ่ง
                                                           แล ้วแล

        ภะคะวันตัง คาถายะ อัชฌะภาสิ                        ได ้ทูลพระผู ้มีพระภาคเจ ้า ด ้วยคาถาว่า
        พะหู เทวา มะนุสสา จะ                               หมู่เทวดาและมนุษย์เป็นอันมาก

        มังคะลานิ อะจินตะยุง อากังขะมานา โสต               ผู ้หวังความสวัสดี ได ้พากันคิดถึงมงคล
        ถานัง                                              คือเหตุให ้ถึงความเจริญทั้งหลาย
        พรูหิ มังคะละมุตตะมัง                              ขอพระองค์จงเทศนา มงคลอันสูงสุด

        อะเสวะนา จะ พาลานัง                               การไม่คบคนพาลทั้งหลาย ๑
        ปิณฑิตานัญจะ เสวะนา                                                    การคบบัณฑิตทั้งหลาย ๑

        ปูชา จะ ปูชะนียานัง                                                        การบูชาชนควรบูชาทั้งหลาย ๑
        เอตัมมังคะละมุตตะมัง                                                      ข ้อนี้เป็นมงคลอันสูงสุด ๑

        ปะฏิรูปะเทสะวาโส จะ                                   การอยู่ในประเทศอันสมควร ๑
        ปุพเพ จะ กะตะปุญญะตา                                              การเป็นผู ้มีบุญ อันท าแล ้วในกาลก่อน๑

        อัตตะสัมมาปะณิธิ จะ                                                      การตั้งตนไว ้ชอบ ๑
        เอตัมมังคะละมุตตะมัง                                                     ข ้อนี้เป็นมงคลอันสูงสุด ๑
        พาหุสัจจัญจะ สิปปัญจะ                               การได ้ฟังมาแล ้วมาก ๑ ศิลปศาสตร์ ๑

        วินะโย ตะ สุสิกขิโต                                                         วินัยอันชนศึกษาดีแล ้ว ๑
        สุภาสิตา จะ ยา วาจา                                                   วาจาอันชนกล่าวดีแล ้ว ๑

        เอตัมมังคะละมุตตะมัง                                                     ข ้อนี้เป็นมงคลอันสูงสุด ๑
        มาตาปิตุอุปัฏฐานัง                                        การบ ารุงมารดาและบิดา ๑
        ปุตตะทารัสสะ สังคะโห                                                  การสงเคราห์ลูกและเมีย ๑

        อะนากุลา จะ กัมมันตา                                                 การงานทั้งหลายไม่อากูล ๑
        เอตัมมังตะละมุตตะมัง                                                   ข ้อนี้เป็นมงคลอันสูงสุด๑
   9   10   11   12   13   14   15   16   17   18   19