Page 185 - จันทร์จืรา เดชแพง
P. 185
81
รูปที่ 3.6 จุดบกพร่องทาให้เกิดการรั่วของสนามแม่เหล็ก แยกเป็นขั้วเหนือ – ขั้วใต้
ดูดผงเหล็กมารวมกันที่เหนือบริเวณที่เกิดจากจุดบกพร่อง
ค าว่า "แม่เหล็กไฟฟ้า" มาจากข้อเท็จจริงที่ว่า สนามไฟฟ้าและสนามแม่เหล็กไม่สามารถแยก
ออกจากกันได้ การ เปลี่ยนแปลงสนามแม่เหล็กทาให้เกิดสนามไฟฟ้า ในทางกลับกัน การเปลี่ยนแปลง
สนามไฟฟ้ า ก็ท าให้เกิดสนามแม่เหล็กได้ เช่นกัน มาตรฐานที่ใช้ในการตรวจสอบ มาตรฐาน
American Society for Testing and Materials ASTM E709-95: Standard Guide for Magnetic Particle
Examination.
3.3. การทดสอบด้วยอนุภาคแม่เหล็ก (Magnetic Particle Testing)
การทดสอบด้วยอนุภาคแม่เหล็ก หมายถึง วิธีการทดสอบโดยไม่ท าลายบนชิ้นงานที่สามารถ
ท าให้เป็นแม่เหล็กได้โดยการทดสอบต้องท าชิ้นงานให้เป็นแม่เหล็กและโรยผงเหล็กลงไปบน
ผิวชิ้นงาน ผงเหล็กจะเกาะบริเวณที่มีสนามแม่เหล็ก รั่วออกมาเนื่องจากความไม่ต่อเนื่อง
(Discontinuity) ที่ผิวหรือใต้ผิวชิ้นงานซึ่งขึ้นอยู่กับความเข้มของการเหนี่ยวนาของ สนามแม่เหล็กท า
ให้สามารถตรวจพบรอยบกพร่องที่ผิวหรือใต้ผิวได้ดังนี้
3.1.1 ความไม่ต่อเนื่อง (Discontinuity)
ความไม่ต่อเนื่อง หมายถึง ความไม่ต่อเนื่องของเนื้อวัสดุ เช่น การขาดความต่อเนื่อง
ทางเชิงกล เชิงโลหะวิทยา หรือ เชิงกายภาพ เป็นต้น ความไม่ต่อเนื่องของวัสดุอาจไม่ใช่รอยบกพร่อง
ก็ได้ขึ้นอยู่เกณฑ์การยอมรับที่ ก าหนดตามมาตรฐานนี้
3.2.2 โครงสร้างเหล็ก (Steel Structure)
โครงสร้างเหล็ก หมายถึง โครงสร้างที่ประกอบจากเหล็กรูปพรรณที่มีภาคตัดกลวง
หรือตัน ท่อ ที่มีค่าหน่วยแรงครากไม่เกิน 690 เมกาปาสกาล (7036 กิโลกรัมแรงต่อตารางเซนติเมตร)
และมีความหนาในทุกส่วนภาคตัด ไม่น้อยกว่า 3 มิลลิเมตร
