Page 133 - สาราสารกถา พระธรรมพุทธิมงคล เจ้าอาวาสวัดป่าเลไลยก์วรวิหาร จังหวัดสุพรรณบุรี.
P. 133
90
สาราสารกถา
เราให้ได้เสียก่อน เพราะถ้าเราฝึกใจเราไม่ได้ เราก็จะไปฝึกใคร
่
้
ไมไดเลย เพราะอะไร? เพราะใจเขาใจเรามันก็ใจเดียวกัน ใจ
ี
ื
คนอ่นกับใจเราน้ ท่านเช่อไหมว่า มันใจเดียวกัน เพราะมันสร้าง
ื
ั
้
ึ
่
ิ
้
มาจากสงๆ เดียวกันท้งนน แลวเราจะฝึกใจใครได้บาง ตองฝก
้
ั
้
ใจเราก่อน พระพุทธองค์ก็ตรัสว่า จิตฺตสฺส ทมโถ สาธุ : ฝึกใจ
ี
ั
น่นแหละ ดีท่สุด เพราะมันจะทาให้อะไรๆ ทุกอย่างดีไปหมด
�
ี
ั
ี
ี
ั
ี
ู
่
ี
้
ั
เพราะโลกทงโลกนมนมอย่ทหวใจดวงเดยว ถ้าไม่มใจ โลกน ้ ี
้
้
ี
ไม่มอะไรเลย ถ้าฝึกใจได้ เราจะฝึกอะไรๆ ในโลกน้ได้ทงหมด
ั
ี
เพราะโลกมันขึ้นอยู่กับใจ
ี
ในการฝึกใจเรา มีอยู่อย่างไรบ้าง อันน้ผมอยากจะเสนอแนะ
มันมีอยู่หลายวิธีร้อยแปดพันประการ การฝึกใจน้นก็คือการฝึก
ั
ั
กรรมฐานน่นเอง การฝึกใจในทางภาษาพระ เราเรียกว่ากรรมฐาน
ั
็
กรรมฐาน ถ้าแปลตรงๆ กแปลว่า งานหลก กรรมคอการงาน
ื
ี
ฐานะก็คือหลัก คืองานหลักของพวกเรา มันอยู่ท่การฝึกกรรมฐาน
ท�าพระกรรมฐาน
ควำมคิดว่ำ ไม่มีงำนท�ำ เป็นควำมคิดที่เลวที่สุด
ี
อย่างท่ท่านเจ้าคุณพระเมธีวราภรณ์ ท่านบอกกับเราว่า
�
ี
เสร็จไปแล้วต้องไปทางาน คราวน้เราจะทางานได้ มันก็ต้องสร้าง
�
งาน เพราะงานจริงๆ ส�าหรับพวกเราน้ ถ้าเราไม่คิดทา มันจะ
�
ี
ื
�
ไม่มีเลย มันจะมีงานให้เราทาได้ก็ต่อเม่อเราคิดว่า เราจะทา
�
