Page 255 - สาราสารกถา พระธรรมพุทธิมงคล เจ้าอาวาสวัดป่าเลไลยก์วรวิหาร จังหวัดสุพรรณบุรี.
P. 255

212
                                   สาราสารกถา




                          ั
                                              ี
                                                ิ
                แต่ถึงกระน้นก็ตาม กุศลเจตนาท่คดจะพิมพ์หนังสือแจกใน
                      ี
          งานศพบิดาน้ก็หาได้ดับลงไม่ คุณกมล ทวิพัฒน์ คงคิดอยู่ตลอด
          เวลา แต่จนด้วยไม่สามารถจะไปไหนได้ คร้นกาหนดงานใกล้เข้ามา
                                                   �
                                                 ั
                                                ี
                                                                   ้
                                                                   ี
                                                               ื
          มาก วันหน่งจึงได้นิมนต์ข้าพเจ้าไปพบท่บ้าน ปรารภเร่องนให้
                     ึ
                                                                ึ
                                                           ื
          ข้าพเจ้าฟังและขอให้ข้าพเจ้าช่วยเขียนเร่องให้สักเร่องหน่งและ
                                                 ื
          ต้องการเร็วด้วย มิฉะนั้นจะจัดพิมพ์ไม่ทันงาน
                                                                   ื
                                                     ี
                                               ี
                             ั
                                   ี
                ข้าพเจ้ายินดีท้งๆ ท่หนักใจเป็นท่สุด ท่ยินดีก็เพราะเร่อง
                                                     ึ
            ี
                                              ี
          ท่จะจัดพิมพ์หนังสือแจกในงานศพน้ เกิดข้นด้วยแรงกตัญญ         ู
          กตเวทีของคุณกมล ทวิพัฒน์ และลูกๆ ของคุณโยมเง๊ยบทุกคน
                                                             ี
                                        ิ
                                           ี
                                        ่
                                                              ้
                                    ่
           ่
                                                       ึ
                                                       ่
                                                          ้
           ึ
          ซงควรไดรบการสนบสนนอยางยง อกประการหนงขาพเจากจะได             ้
                                                                 ็
                            ั
                                ุ
                  ้
                    ั
          มีโอกาสช่วยเหลือแบ่งเบาภาระท่พอจะช่วยได้ ของคนท่ชอบพอ
                                         ี
                                                              ี
          นับถือกันด้วยอัธยาศัยไมตรี
                                 ั
                ข้อท่หนักใจก็คือ ต้งแต่เกิดมาทีเดียว การเขียนหนังสือเป็น
                    ี
            ่
                         ี
                                    ั
            ื
          เรองราวอย่างน ข้าพเจ้ายงไม่เคยเขยนเลย และภายในสมอง
                         ้
                                             ี
          ของข้าพเจ้าก็หาได้บรรจุความรู้เร่องราวต่างๆ ไว้อย่างมีระเบียบ
                                         ื
          ประหน่งเคร่องบันทึกเสียง ซ่งเม่อต้องการก็เปิดไขเอาได้ตาม
                      ื
                                       ึ
                  ึ
                                          ื
                                                                 ื
                                                ี
          ปรารถนาไม่ ประกอบกับในช่วงเวลาท่ได้รับการติดต่อเร่องน       ้ ี
                                                                  �
          ข้าพเจ้าก็บังเอิญมีธุระอ่นๆ พัวพันอยู่มากเสียด้วย จึงทาให้
                                  ื
          รู้สึกหนักใจ
                  ื
                                         ี
                             ้
                                                               ี
                                  ้
                เมอรบปากแลว กตองมาเสยเวลานกชอเรองทจะเขยนเสย
                                                                    ี
                  ่
                                 ็
                                                           ี
                                                       ่
                                                ึ
                     ั
                                                       ื
                                                           ่
                                                   ื
                                                   ่
          อีกต้งหลายวัน จนเหลือเวลาอีก ๓ วัน จะต้องส่งต้นฉบับไป
               ั
                                    ้
                       ึ
                                                               ี
                                    ี
          พิมพ์ จึงนึกข้นได้ว่างานน บรรดาลูกๆ ของคุณโยมเง๊ยบ ได้
   250   251   252   253   254   255   256   257   258   259   260