Page 257 - สาราสารกถา พระธรรมพุทธิมงคล เจ้าอาวาสวัดป่าเลไลยก์วรวิหาร จังหวัดสุพรรณบุรี.
P. 257

ลูกแก้ว









                                         ี
                อันคนสัตว์ท่เกิดมาในโลกน้ ไม่เลือกว่าพรรคใด ย่อมสะดุ้ง
                           ี
                                             ั
                               ั
                                  ั
                                      ั
          กลัวต่อความตายกันท้งน้น ท้งๆ ท่ต้งแต่เกิดมา ต่างก็ยังไม่เคย
                                           ี
          ตายกันเลย ถ้าเคยตายกันมาบ้างในชีวิตน้และรู้ว่ามันมีความ
                                                   ี
                                                   ั
                                                            ี
                                                                  ี
          ทุกข์ทรมานแสนสาหัสอย่างไรในความตายน้น อย่างน้การท่สัตว์
          ต้องสะดุ้งกลัวต่อความตายนน กไม่ประหลาดอศจรรย์อะไร
                                           ็
                                                         ั
                                       ้
                                       ั
          แต่ความตายน้ คนและสัตว์ท่เกิดมาแล้วยังไม่เคยประสบด้วย
                        ี
                                       ี
          ตนเองเลย ท้งผู้ท่ตายไปแล้วก่อนๆ ก็ไม่เคยมีใครกลับมาบอก
                           ี
                       ั
                                ี
          เลยว่าตายแล้วไปอยู่ท่ไหน เป็นสุขหรือเป็นทุกข์อย่างไร ด้วย
                                                          ั
          เหตุนี้การสะดุ้งกลัวต่อความตายของคนและสัตว์ท้งปวง จึงน่า
          จะเป็นเรื่องประหลาดอัศจรรย์มากอยู่
                ธรรมดาว่าคุกตารางน้น แม้เราจะไม่ต้องโทษถึงถูกจองจา
                                                                    �
                                    ั
                                ี
          ได้รับความทุกข์ยากในท่น้นเลย แต่เราก็ทราบกันดีถึงสภาพความ
                                  ั
          เป็นอยู่ภายในคุกตารางน้นว่าเป็นเช่นไร เพราะเป็นของมีให้เห็น
                                  ั
          ประจักษ์กันอยู่ในโลกน้ การท่เราจะกลัวและไม่ปรารถนาจะ
                                        ี
                                 ี
          เข้าไปถูกจองจาอยู่ในท่น้น จึงเป็นเร่องธรรมดา แต่ความตายนี   ้
                                            ื
                                  ั
                                ี
                        �
          หาได้ประจักษ์แก่เราเช่นคุกตารางนั้นไม่
   252   253   254   255   256   257   258   259   260   261   262