Page 258 - สาราสารกถา พระธรรมพุทธิมงคล เจ้าอาวาสวัดป่าเลไลยก์วรวิหาร จังหวัดสุพรรณบุรี.
P. 258
215
พระธรรมพุทธิมงคล (สอิ้ง สิรินนฺโท ป.ธ.๘)
ื
�
คนท่ตายไปแล้ว เม่อถูกนาไปฝังหรือเผา จะได้แสดง
ี
ิ
อาการด้นรนทุกข์ร้อนให้เราเห็นสักน้อยหน่งก็หาไม่ เหตไรจึง
ุ
ึ
ต้องกลว หรือยังไม่แน่ใจว่าจะตายกันจริงๆ ไม่มีอะไรจะไปผุด
ั
ไปเกิดอีก ถ้าตายแล้วจะไม่มีอะไรไปผุดไปเกิดอีกจริง ความตาย
�
ไม่เห็นว่าจะน่ากลัวอะไรเลย กลับจะดีเสียอีก เพราะจะทาให้
ิ
ี
�
ส้นความทุกข์ยากลาบากท่จะพึงได้รับในชีวิต เช่น ความร้อน
ความเจ็บไข้ได้ป่วย เป็นต้น แต่ความรู้สึกโดยสัญชาตญาณท ่ ี
เนื่องอยู่ในสันดานของคนและสัตว์ทั้งปวง
ิ
พูดกันถึงเร่องกลัวตายกันแล้ว เฉพาะในหมู่มนุษย์ ย่งคน
ื
ึ
ิ
มีอายุมากข้นเพียงไร ย่งกลัวตายมากข้นเพียงน้น ความกลัว
ึ
ั
ิ
ี
ิ
ตายน้ดูเหมือนว่ามันเกิดมาตามอายุ ย่งอายุมาก ย่งกลัวตายมาก
จะสังเกตได้วา เมออายน้อยๆ ยังไม่รเดยงสา ความกลัว
้
่
ื
ุ
ี
่
ู
ื
ตายก็เป็นเพียงความรู้สึกโดยสัญชาตญาณ เม่อประสบมรณภัย
เท่าน้น เม่อดารงอยู่ในวัยหนุ่มวัยสาวก็ยังพอทาเนา คร้นผ่าน
�
ั
ั
�
ื
ึ
ี
วัยหนุ่มวัยสาวไปแล้ว ตอนน้แหละ ความกลัวตายชักจะมากข้น
เกินกว่าสัญชาตญาณเสียแล้ว ย่งสมัยน้ทางตายมีมาก เวลาจะออก
ิ
ี
ื
ึ
จากบ้านไปธุระไกลๆ ซ่งต้องข้นรถลงเรือ หรือข้นเคร่องบินไป
ึ
ึ
ั
ู
ั
ั
บางครงชักจะร้สกพะวาพะวง หวงหนาหวงหลง เหมือนกลวจะ
้
ั
้
ึ
้
่
่
ิ
ไม่ได้กลับมาอีก ก่อนออกเดินทาง ถ้ามีส่งศักด์สิทธ์อะไร ตาม
ิ
ิ
ื
ี
ท่ตนเช่อถืออยู่ พอจะเอาติดเน้อติดตัวไปได้ ต้องเอาไปด้วย
ื
หรือไม่กต้องบอกเล่าอ้อนวอนให้ช่วยคุ้มครองรักษาตนให้ไปด ี
็
มาดี พูดง่ายๆ ก็คือให้รอดตายกลับมานั่นเอง
