Page 322 - สาราสารกถา พระธรรมพุทธิมงคล เจ้าอาวาสวัดป่าเลไลยก์วรวิหาร จังหวัดสุพรรณบุรี.
P. 322
279
พระธรรมพุทธิมงคล (สอิ้ง สิรินนฺโท ป.ธ.๘)
ก็มันเป็นเร่องจริงมันเป็นอย่างง้น ก็ท้องเรามันใหญ่แค่
ั
ื
ไหน? มีแสนล้านกินข้าวได้ร้อยกระสอบไหม? (ไม่ครับ) เออ!
ิ
ี
็
ิ
ี
มเป็นแสนล้าน กินได้เป็นกระสอบ มเข้าไปเถด กมันกนข้าว
�
�
จานเดียว ใช่ไหม? ก็คานวณท้องตัวเอง คานวณปริมาณการ
ใช้จ่ายตัวเองไม่ออก แล้วจะเรียกว่าเป็นคนมีปัญญาได้อย่างไง
ก็คานวณซิ ชีวิตน้สมมุติเราจะอยู่ร้อยปี กินเท่าไร? ใช้เท่าไร?
ี
�
ื
�
เก็บไว้รักษาเน้อรักษาตัวเท่าไร? ตายจะใช้เท่าไร? คานวณเก็บๆ
ั
�
กันๆ ไว้ นอกน้นก็ให้ทยอยทาบุญไปเร่อยๆๆๆ อย่างง้เขาว่า
ี
ื
�
เราเอาสวรรค์มาขาย ก็ให้ทาให้มันถูก ใช่ไหมเล่า? เพราะพวก
ี
ุ
ี
่
เรานกต้องนก ใช่ไหมเล่า? เราจะมความสขในโลกมนษย์นได้
้
ี
ึ
ุ
็
มันต้องมีมนุษย์สมบัติ ก็ต้องให้มันพร้อม มนุษย์สมบัติมีอะไร
บ้าง? ก็เคร่องท่จะช่วยให้ชีวิตของเรามีความสุข มีความสบาย
ื
ี
ตามควรแก่อัตภาพในชาติน้ แต่มนุษย์สมบัติมันก็คือมนุษย์
ี
ี
สมบัติ แล้วเราจะครองมันได้ก็ช่วงท่เราเป็นมนุษย์อยู่ พอเรา
ละความเป็นมนุษย์ไปแล้ว มันก็เป็นมนุษย์สมบัติของคนอ่น
ื
ต่อไป
สาหรับเราในฐานะลูกวัดพระธรรมกาย เราก็ต้องนึกถึง
�
หลักความจริงข้อนี้
มนุษย์สมบัติ ก็ไม่ยืนยง
วันหนึ่งเราคง ต้องพรากจากไป
จงมีศรัทธา อย่าชะล่าใจ
