Page 323 - สาราสารกถา พระธรรมพุทธิมงคล เจ้าอาวาสวัดป่าเลไลยก์วรวิหาร จังหวัดสุพรรณบุรี.
P. 323

280
                                   สาราสารกถา




                     เพียรสร้างบุญไว้  เป็นหลักประกัน

                     ถึงคราวดับจิต      ชีวิตแปรผัน

                     ได้ขึ้นสวรรค์      เป็นเทพเทวา
                     เสพแต่ความสุข  ทุกวันเวลา

                     อยู่กับชาวฟ้า      สุดแสนสบาย

                     ถ้าท�ากรรมชั่ว     ถึงคราวตัวตาย

                     ไปสู่อบาย          ทนทุกข์ทรมาน

                เราจะเอาอย่างไง? (สาธุ) ยังไม่ถึงช่วโมงเลย ดูนาฬิกา ๕๕
                                                ั
                                    ี
          นาทีแล้ว เหลืออีก ๕ นาท จะสรปไม่ลงเสยแล้ว มันเป็นอย่างง     ้ ี
                                                  ี
                                          ุ
          ก็อธิบายกันไป ให้ทานดี ใช่ไหม? (ดีครับ) คนที่เหมือนบัวพ้น
            ้
          นา คนท่เป็นอุคติตัญญูบอกว่า ให้ทานซิดี ก็เห็นทันทีเลย ให้
                   ี
            �
          ทานมันดี คนที่เป็นวิปจิตัญญู ต้องเอาเหตุเอาผลมา ก็อธิบาย
          เหตุอธิบายผลให้ฟัง เออ! ดี


                                                ี
                แต่ว่าคนท่เป็นเนยยะยังไม่เข้าใจ ท่พูดน่ยังไม่เข้าใจ เข้าใจ
                         ี
                                                     ี
                             ี
                                                         ี
                         ี
          ไหม? พวกเราท่ฟังน่ เข้าใจไหม? พูดไป ๒ ตอนน่ (เข้าใจครับ)
                                                        ็
                                                   ั
          เออ! พดว่าทานน เข้าใจไหม? (เข้าใจครบ) กพดมนดจรงๆ
                                                                ี
                                                                   ิ
                                                          ู
                                                             ั
                            ่
                            ี
                 ู
                                                           ั
                                                             ั
          เพราะคนสัตว์ต้นหมากรากไม้ มันชอบคนให้ทานท้งน้น เข้าใจ
                                                             ี
          ไหม? (เข้าใจครับ) เออ! น่เหตุผลเราก็เข้าใจ เราเข้าใจน่ก็แสดงว่า
                                  ี
          เราเป็นบวประเภท ๑ ประเภท ๒ เออ! จะได้สาเรจในไม่ช้าน         ้ ี
                                                        �
                                                           ็
                   ั
          (สาธุ) อย่างน้อยไม่เกิน ๗ ชาติ
   318   319   320   321   322   323   324   325   326   327   328